ผมเคารพการตัดสินใจทุกประการของนายกฯปูนะครับ
เพราะผมไม่คิดว่าวันนี้เกมมันจะจบ เป็นแค่ "เริ่มต้นของ Battle อีกอันหนึ่งเท่านั้น"
แต่เป็น Battle ที่ฝายตรงข้ามไม่ได้มีอำนา่จเบ็ดเสร็จเหมือนเดิม ดังนั้นการทำสงครามรอบนี้ก็ต้องรอบคอบ การเข้าปะทะ อาจไม่จำเป็น ก็ขยายความยืดเยื้อต่อไป
ฝ่ายตรงข้ามแค่ต้องการชิงความได้เปรียบในการเลือกตั้งที่ ถึงอย่างไรก็ต้องมาถึง เขาก็ต้องใช้อำนาจในสายตาชั่งที่พวกเขายังพอควบคุมได้ในการสร้างความได้เปรียบนี้ให้ได้มากที่สุด เป็น Pre-emptive Strike ก็ต้องสู้กันต่อไป
ในเมื่อมันเป็น Protract War หรือสงครามยืดเยื้อ มาตั้งแต่ต้นแล้ว ก็คงต้องยืดเวลาต่อไปอีก เราสามารถสู้ได้อีกเป็นทศวรรษครับ ไม่ต้องห่วง
สงครามรอบใหม่คงเกิดขึ้นอีก
จริงๆ มันยังเหลือด่านที่พวกสงขลาไม่ได้ควบคุมอีกด่านหนึ่งคือ หลังเดือนตุลาคม เข้าสู่ศักราชใหม่ ตอนนี้เกมก็ไปถึงตรงนั้นแล้ว
...
นอมินีของประชาชน
นายกฯปู เป็น "นอมินี" คนที่สองของประชาชนที่ ชาวบ้านส่งไปสู้กับระบอบอำมาตย์ของพวกสงขลา ดังนั้น คิดว่ากำจัดนายกฯปูแล้ว จะสามารถครองอำนาจได้ ก็คิดผิดเหมือนกับคิดว่า กำจัดทักษิณแล้ว ทุกอย่างก็จบนั่นแหละ
คือคนพวกนี้ยังเข้าใจว่าตัวเองรบกับตระกูลชินวัตร หากกำจัดชินวัตรได้แล้ว เสียงประชาชนจะแตกเป็นหลายพรรค แล้วตัวเองก็จะสามารถครองอำนาจได้ แต่พอกำจัดทักษิณไปอยู่ต่างประเทศ ก็เกิดยิ่งลักษณ์ No name มาจากไหนไม่ทราบ (ขนาดผมนักรบไซเบอร์มาแต่ต้นยังไม่ทราบเลย) ข้ามคืน ก็ชนะเลือกตั้งถล่มทลาย กลายเป็นว่าต้องมารบกับยิ่งลักษณ์อีก แต่ก็ยังใช้แนวคิดเดิม กำจัดยิ่งลักษณ์ตัวเองก็จะครองอำนาจได้
ระวังวัฒนา เมืองสุข หรือคนอื่น จะกลายเป็น "ยิ่งลักษณ์2" หรือ "ทักษิณ 3" ให้ดี ต้องมาสู้กับนอมินีของประชาชนคนที่สามอีก
คือคุณไม่รู้กันจริงๆ หรือว่าพวกคุณกำลัง "รบกับชาวบ้าน" พวกคุณไม่ได้รบกับชินวัตร แต่ชาวบ้านเขาส่งชินวัตร เป็น "ตัวแทนขึ้นไปต่อสู้แทน"
ชาวบ้าน 3 ภาค (ยกเว้นคนใต้กับ กทม. ครึ่งหนึ่ง) เขาไม่เอาพวกคุณ ไม่ว่าอย่างไรชาวบ้านก็ไม่เอาพวกคุณ ต่อให้เหลือแต่พวกคุณ ชาวบ้านเขาก็ไม่เอาครับ
ไม่เอาคือไม่เอา ไม่มีวิธีการใดให้ชาวบ้านเขาเอาพวกสะตอ พวกสงขลา พวกอำมาตย์หรอกครับ
คือต่อให้การเลือกตั้งช้าไปอย่างไร แต่ในที่สุดแล้วก็ต้องมีเลือกตั้ง หากเสียงประชาชนไม่แตก พวกอำมาตย์ พวกเครือข่ายชนชั้นนำ อย่างไรก็ปกครองประเทศไม่ได้ พวกเขาคิดว่าหากไม่มีชินวัตร เสียงประชาชนก็จะกระจัดกระจายเสียงแตก พวกเขาคุม สว.อยู่แล้ว ถึงอย่างไรก็ได้เปรียบ
แต่ปัญหาคือ "จิตสำนึกทางการเมืองคนชนบทเปลี่ยนไป" พวกเขาลงคะแนนเป็นกลุ่มก้อน การเมืองถึง "ตันมาสิบปี" เพราะประชาชนเสียงไม่แตกนั่นเอง
...
เกมยังไม่จบครับ ใครมองว่าเกมจบ ผมมองว่ามันเพิ่งเริ่มต้นอีกยก
สำหรับนายกฯปู ตอนนี้ต้องหลบไม่ให้ตกเป็นตัวประกันฝ่ายตรงข้าม
แต่มันยังมีด่านที่ ผู้มีอำนาจกลุ่มนี้ต้องฝ่า คืออำนาจใหม่ครับ เพราะถึงอย่างไร คนกลุ่มนี้ก็ไม่มีป้ายปกาศิตเหมือนเดิมแล้ว อำนาจย่อมไม่มั่นคงเหมือนสองสามปีที่แล้ว
เพียงแต่พวกตาชั่งเป็นคนของเขาเท่านั้น
ดังนั้นเกมนี้ ลูกอยู่ในเท้าของตาชั่ง เขาย่อมได้เปรียบ เพราะพวกเขาเป็นคนยิงประตู แต่ลูกออกจากเท้าแล้วแต่ยังทำประตูไม่ได้ ตอนนี้มันอยู่ที่เกมต่อไป
พวกอำมาตย์ไม่ได้กุมป้ายปกาศิต และไม่ได้ใช้อำนาจของป้ายปกาศิต ความศักดิ์สิทธิของอำนาจจึงไม่เหมือนเดิม
สังเกตุว่า องค์กรอื่นก็ไม่ได้เคลื่อนไหวตามทั้งหมด คือ เขาอาจออกหมายจับ แต่คงไม่มีใครจับ คือศาลสามารถทำได้ประมาณนี้
เกมต่อไปคือ การนิรโทษกรรม อำนาจตรงนี้ไม่ได้อยู่ในมือเครือข่ายสงขลา
แต่ผมมองเห็นช่องโหว่คือว่า พวกสงขลายิ่งแสดงว่ายังแน่น ยิ่งอันตรายสำหรับพวกเขามากขึ้นกว่าเดิมหลายเท่า เพราะปรปักษ์แท้จริงของคนพวกนี้คืออำนาจเหนือพวกเขานั่นเอง อย่างไรก็ไปด้วยกันไม่ได้ เพราะคนกลุ่มนี้ยิ่งกล้าแข็งยิ่งอันตรายต่ออำนาจเหนือกว่า
ทุกอย่างมีของแพ้ทางกันอยู่
ฝ่ายประชาธิปไตยถึงอย่างไรก็สู้พวกอำนาจแฝงนี้ไม่ได้ แต่อำนาจแฝงแบบนี้จะไปปีนเกลียวกับ "อำนาจที่แฝงกว่า" อยู่ดี อำนาจแฝงนั้น แบ่งกันสองกลุ่มไม่ได้ มันต้องมีหนึ่งเดียว
เกมนี้ยังตัดสินไม่ได้ว่าใครฉลาดกว่ากัน เพราะยังไม่จบเกม
...
ปี 2550 ที่ทักษิณกลับเข้ามาประเทศไทย และก้มลงกราบแผ่นดิน แต่อยู่ไม่นานก็ต้องรีบออกไป ทุกคนก็วิเคราะห์เหมือนกันหมดว่าจบแล้วชินวัตร ตัดขาดจากการเมือง พรรคไทยรักไทยก็จะจบ แตกกระจัดกระจาย อำมาตย์ครองเมือง
แต่สงครามก็ต่อมาจากนั้นอีก 10 ปี มีนายกฯสมัคร สมชาย และนายกฯปูตามมา ส่วนใหญ่ตอนนั้น ก็ No name
ฝ่ายเหลืองก็ดีใจตอนทักษิณออกไปว่าจบสิ้น
แดงก้าวหน้าก็บอกว่า เราต้องสร้างพรรคมวลชน เลิกยึดติดตัวบุคคล
แต่โลกของความเป็นจริง อะไรก็ไม่จบง่ายขนาดนั้น การวิเคราะห์แบบนั้น อาศัยประสบการณ์โลกอนาล็อก ที่พรมแดนประเทศ ระยะทางยังเป็นปัญหาเรื่องการสื่อสาร
แต่โลกยุคนี้ ผมว่ามันแค่ย้ายที่อยู่ในพ้นมือศัตรู แต่การสื่อสาร อิทธิพลการเมือง การเคลื่อนไหวทางการเมืองยังเหมือนเดิม เหมือนสิบปีมานี้ ทักษิณออกไปก็ไม่จบ เสื้อแดง พรรคไทยรักไทยก็ไม่ได้หายไปจากเมืองไทย ยังสู้กันมาสิบปีแล้ว
เกมยัคนี้จะหมดบทบาทเมื่อตาย หรือ คนหมดศรัทธาเท่านั้น
แต่หากยังสู้ ระยะทาง ที่อยู่ ไม่ใช่ปัญหาครับ
การต่อสู้ยกนี้เพิ่งเริ่มต้นครับ ยุคที่ ระบอบอำมาตย์ พวกสงขลา และทหาร ขาดป้ายปกาศิต พวกสงขลาขาดทรัพยากรทางการเมืองอย่างมาก
เกมสำหรัยทักษิณ/ยิ่งลักษณ์ มันง่ายกว่าสิบปีที่แล้วเยอะเลยครับ
ปรปักษ์ที่เป็น Super Power จริงๆ ไม่มีแล้ว
ที่มา FB
Thai Ariyaskun
