![](https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiF2SAvu4Fh2Yx-CJkxVs935AQuSlIzEemL771uL4b-6NMw7RTnr_zkl5NBL_4rw-d6PJbVROBYD2YTkvxePHbaQehoPwHIxQ5QacrSlGooZopdRyqR1OzXNmrliyQXQU0uhy-prGayOzKC_wF9LpO-EgKejLpNG7UsJVPVFeZjQGHb43t-E33ZEQ/w391-h436/408890521_6875857495802318_3857264574567965769_n.jpg)
Tawan Ten
1d
·
ตอนแรกก็คิดว่าจะเขียนอะไรเพิ่มเติม แต่อ่านอย่างละเอียดแล้ว ไม่ขอเพิ่มอะไร ในฐานะอดีตผอ.สถานีฯ+ผอ.ข่าว ยืนยันความถูกต้องข้อเท็จจริงที่ช่อชี้แจง
และเห็นด้วยอย่างยิ่งว่า “เสรีภาพสื่อ” คือหนึ่งในหัวใจสำคัญการขับเคลื่อนระบอบประชาธิปไตย
การส่งทหารพร้อมอาวุธ ประจำการในสถานีโทรทัศน์ คือ การคุกคามสื่อที่ไม่ควรให้อภัย หรือมองเป็นเรื่องปกติตามธรรมเนียมรัฐประหาร
เราหลายคนอาจยอมจำนนด้วยอาวุธในช่วงแรก แต่เราทุกคนไม่ควรยอมจำนนตลอดไป
ให้กำลังใจ “ช่อ พรรณิการ์” เธอเข้มแข็งด้วยจุดยืนที่มั่นคง และสง่างามด้วยจิตใจที่รักประชาธิปไตย ไม่ว่าอยู่ที่สถานีโทรทัศน์ หรือที่พรรคการเมือง
Tawan Ten
1d
·
ขอเพิ่มเติมข้อมูลว่าด้วยวอยซ์ทีวีช่วงรัฐประหาร 57 ในมุมมองของผม เพื่อให้เห็นภาพสถานการณ์คุกคามสื่อที่ชัดเจนขึ้น
จริงๆเหตุการณ์เพิ่งผ่านไปแค่ 9 ปีกว่าเอง แต่ก็ไม่เข้าใจว่าทำไมรายละเอียดที่สำคัญบางแง่มุม บางคนในวอยซ์ทีวีถึงเห็นต่างกัน
ถ้ายืนอยู่บนหลักการความเป็นสื่อ ไม่มีเหตุผลใดๆที่เราควรลดทอนความรุนแรงจากการทำรัฐประหาร โค่นล้มรัฐบาลที่มาจากการเลือกตั้ง
https://www.the101.world/prateep-kongsib-interview/
Tawan Ten
7h·
ขอพูดเรื่องสถานการณ์วอยซ์ทีวีช่วงรัฐประหารอีกโพสต์เดียว
เพราะมีบางคนตั้งคำถามกับผมว่า ทำไมวันที่ทหารสั่งห้าม “วอยซ์ทีวี”จัดรายการวิเคราะห์การเมือง ถึงไม่ยืนหยัดหลักการเสรีภาพสื่อ จะมายืนหยัดอะไรกันวันนี้
ผมขอตอบด้วยการถามกลับว่า ในวันที่เสียงปืนดังกว่าเสียงกฎหมาย หากคุณเป็นผู้บริหาร ระหว่างการยอม “กลัว”ชั่วคราว เพื่อรักษาองค์กร+งานของเพื่อนพนักงานอีกกว่า 300 ชีวิต
กับการยืนหยัดสู้ แล้วสูญเสียหลายอย่าง(หรืออาจจะทุกอย่าง) คุณจะตัดสินใจอย่างไร
และขอทิ้งท้ายประเด็นนี้ด้วยประโยคที่เคยโพสต์ไปแล้ว
เราหลายคนอาจยอมจำนนด้วยอาวุธในช่วงแรกๆ
แต่เราทุกคนไม่ควรยอมจำนนตลอดไป