บางบทสนทนาผ่านลูกกรงห้องขังกับหนูหริ่ง

อ.ธิดา กับ ผมได้ไปเยี่ยม หนูหริ่งในเรือนจำพิเศษกรุงเทพฯ เมื่อ วันจันทร์ที่ 16 มิย. 57.ที่ผ่านมา

ลูกกรง ดูเหมือนไม่เป็นอุปสรรคของการสนทนา ระหว่างเราแม้แต่น้อย การสนทนาออกรสชาติ และมีคุณค่าทางหลักการสูง แม้จะเป็นเวลาสั้นๆ เพียงไม่ถึงหนึ่งชั่วโมง แต่หัวข้อและเนื้อหาของการสนทนา ครอบคลุม ปรัชญาทั้งทางโลกและทางธรรมไว้อย่างกว้างขวาง

เริ่มด้วยทางธรรมก่อน อ.ธิดา ได้เริ่มการสนทนา เพื่อให้เป็นประโยชน์กับหนูหริ่งโดยตรง ด้วย ถูกจองจำทำลายอิสรภาพส่วนตนไปอย่างสิ้นเชิงเช่นนี้ โอกาสที่จะเกิด “ทุกข์ใจ”ย่อมมีอยู่ไม่มากก็น้อย

อ.ธิดา จึงหยิบยก “หลักธรรม สำคัญที่อ.พุทธทาสเคยสอนพุทธศาสนิกทั่วไปไว้ และสอนครอบครัวเราเป็นการเฉพาะในคราวที่ท่านยังมีชีวิตอยู่และครอบครัวเราไปกราบขอหลักธรรมสำคัญที่จะนำมาใช้ในชีวิตฆราวาส

อ.พุทธทาสได้กล่าวไว้ว่า
“มนุษย์เกิดมา ไม่ใช่เพื่อให้เป็นทุกข์”
เป็นหลักธรรมที่สำคัญมากและใช้ได้แม้ในชีวิตปกติที่ไม่ได้ถูกจองจำใดๆ เราก็ต้องมีหลักธรรมข้อนี้

หนูหริ่งฟังแล้ว อุทานทันทีว่า “ใช่เลย โดนใจ” เท่ากับว่า ไม่ต้องอภิปรายกันต่อความยาวสาวความยืดอีกต่อไป นี่จะเป็นหลักธรรมที่หนูหริ่งสามารถนำไปใช้คุ้มครองตนเองได้ตลอดเวลาหากว่ายังไม่อาจจะได้อิสระภาพภายในเร็ววันนี้

นอกจากนี้อ.ธิดายังได้ เปรียบเปรยให้ฟังว่า
“คุกหรือกรงขังนั้น ขังได้แต่กาย แต่หัวใจและสมองนั้น คุกขังไม่ได้”
จิตวิญญาณและความนึกคิดของเรายังคงมีอิสรภาพและเสรีภาพอย่างครบสมบูรณ์และดูจะดีกว่าคนอยู่นอกคุกด้วยซ้ำไป 

ดังนั้น ก็ขอให้ใช้ความนึกคิดและจิตวิญญาณของคุณให้เป็นประโยชน์อย่างเต็มที่ คนนอกคุกอีกต่างหากที่เสมือนหนึ่งถูกจองจำทางความคิดและจิตวิญญาณด้วยซ้ำไป 

หนูหริ่งหยอกล้อโดยการแสดงท่าบินแบบนก แต่อากัปกิริยาที่แสดงการขยับขึ้นลงของแขนและมือทั้งสองข้างแบบนกของหนูหริ่งนั้น งามมากครับ นักแสดงอาชีพอายเลยครับ

ปรัชญาทางการเมืองที่สนทนากัน ได้พูดในบางหัวข้อ ผมขอหยิบยกบางเรื่องมาเรียนท่านผู้อ่านดังนี้
ข้อแรก “ทุกๆสถานที่ที่เราอยู่ เราสามารถทำประโยชน์ให้แก่ประชาชนได้ทั้งสิ้น” 

ดังนั้นไม่ว่าจะอยู่ในเรือนจำ หรือไม่ได้อยู่ในเรือนจำก็ตาม หนูหริ่งสามารถทำประโยชน์ให้แก่ประชาชนได้ด้วยรูปแบบที่สอดคล้องกับสภาพความเป็นจริงได้ หนูหริ่ง ก็เห็นด้วยและได้ร่วมอภิปรายกันพอควร

ข้อต่อมา หนูหริ่งได้ เท้าความหยิบยก สิ่งที่ผมได้พูดเอาไว้ เมื่อหลังพฤษภา35ใหม่ๆ ที่เราได้พบกัน และเริ่มทำงานร่วมกัน เอามาตอกย้ำให้เห็นความ ทันสมัย และความมีพลังของหลักปรัชญาข้อนี้อยู่เสมอ ก็คือ คนทำงานของประชาชนนั้น ต้อง

“ร่าเริงท่ามกลางการต่อสู้” นั่นหมายความว่าไม่ว่าจะเผชิญชตากรรมชนิดไหนก็ตาม หากยังไม่สูญเสียชีวิต พวกเราทุกคน ต้อง “ทำใจให้เบิกบานท่านกลางการต่อสู้ได้อยู่เสมอ”

หนูหริ่งบอกว่า ในระยะแรก เขาจะใช้เวลาปรับตัวให้เข้ากับชีวิตในเรือนจำให้ได้ในเวลาไม่นานนัก เขาบอกว่า มี พี่สมยศ(คุณสมยศพฤษาเกษมสุข เป็นพี่เลี้ยงอยู่ทำให้การปรับตัวของเขาเป็นไปได้อย่างรวดเร็ว)

แล้วเขาจะใช้เวลาและโอกาสในเรือนจำนี้ให้เป็นประโยชน์ต่อประชาชนให้มากที่สุด

เท่านี้เพื่อนๆก็คงจะเห็นแล้วนะครับว่า จิตใจของหนูหริ่ง ยังคงรื่นเริงเบิกบานแม้จะต้องถูกจำขังในเรือนจำก็ตาม

หนูหริ่งได้ยืนยันว่า “ประชาธิปไตยคงจะกลับมาอย่างแน่นอนในเวลาไม่นานนัก และเมื่อประชาธิปไตยกลับคืนมา หนูหริ่งก็จะได้รับความยุติธรรมกลับคืนมาด้วยเช่นกัน”

ที่ผมไม่เล่าเลยเห็นจะไม่ได้คือ หนูหริ่งบอกว่า การต่อสู้ที่เขาดำเนินการมานั้นเป็นการต่อสู้แบบสันติวิธีเท่านั้น เขาไม่เคยถือฝ่ายตรงข้ามเป็นศัตรูที่ไม่อาจจะอยู่ร่วมฟ้าดินเดียวกันได้ 

เมื่อเช้านี้(จันทร์ที่ 16 มิย.57.) หนุ่มป๊อปคอร์น ไม่สบายน้ำมูกไหล หนูหริ่งยังเอายาแก้น้ำมูกไหลให้หนุ่มป๊อปคอร์นดังกล่าวไปกินด้วยครับ นี่แสดงน้ำใจไมตรีอันเปี่ยมล้นที่หนูหริ่งมีต่อ หนุ่มป๊อปคอร์นที่เห็นจากภาพที่แพร่หลายอย่างมากมายแล้วว่า เอาปืนM16สาดกระสุนใส่คนเสื้อแดงที่หลักสี่ของเราอย่างไม่ยั้งมือ(จะเป็นคนนี้หรือเปล่า เป็นหน้าที่ของกระบวนการยุติธรรมในการพิพากษาครับ)

ที่จริงมีประเด็นมากมายแต่ผมขอเขียนสั้นๆแค่นี้ก่อน 

ในวันเดียวกันผมได้มีโอกาสเยี่ยมคุณสมยศ พฤษาเกษมสุขด้วย 

คุณสมยศสุขภาพแข็งแรงทั้งกายและใจครับ เปี่ยมล้นด้วยความเชื่อมั่นต่อประชาชนครับ 

และได้เยี่ยมคุณเจ๋งดอกจิก คุณทอมดันดี คุณประสิทธิ์ คุณเอกด้วยพร้อมกัน 

เพียงแต่เวลามีน้อยคนเยี่ยมมีจำนวนมาก ผมจึงไม่กล้ารบกวนเพื่อนๆคนอื่นๆที่มาเยี่ยมให้มากกว่านี้

อ้อคงต้องเล่าให้ฟังด้วยครับว่า เจอ จำลองศรีเมือง เดินพร้อมพวกของเขาเป็นคณะไปเยี่ยมพวกของเขาในเรือนจำเดียวกัน คือแซมดิน และพิชิตไชยปราการ ผมเดินสวนกับจำลอง ต่างๆต่างคงเห็นกับแวบหนึ่งแล้ว ต่างฝ่ายต่างก็เดินผ่านกันไปโดยไม่สบตาและไม่ทักทายกันครับ

นพ.เหวง โตจิราการ 18 มิย 57.