ถ้า ฯพณฯ (มรึง) พูดอะไรที่มีปัญญาหน่อยไม่เป็น ก็อย่า(เจือก)พูดเลยดีกว่าครับ
คนเขาเพิ่งตายเป็นร้อย
ที่นี่เขา "ทะเลาะกันในประเทศ" กันทุกวันแหละ ระหว่างพรรคโน้นพรรคนี้ ความเห็นโน้นความเห็นนี้ แล้วก็มีชุมนุมประท้วงโน่นนี่แทบทุกสัปดาห์ ไม่มีใครโง่พอจะบอกว่า terrorism เกิดจากคนในประเทศทะเลาะกันและให้หยุดทะเลาะกัน
.........
โอเค พูดแบบ "เป็นวิชาการ" หน่อยนะ - น่าสังเกตว่า ไอเดียประมาณนี้ ที่ในหลวงสมัยยังพูดได้ปรกติก็ชอบพูดประจำ คือระบบคิดประมาณว่า "ต้องสามัคคีกันนะ ต้องไม่ทะเลาะกัน ไม่งั้น "ศัตรู" หรือ "คนนอก" เข้ามาได้ ...บลา บลา" เป็นไอเดียโบราณ และได้รับการปลูกฝังด้วย "นิยาย" โบราณๆ ประมาณ "ปวศ เสียกรุง" "บางระจัน" ฯลฯ
ในประเทศที่ "โต" หรือมีวุฒิภาวะแล้ว เขาสามารถทะเลาะกันทุกวัน มีเสรีภาพที่จะ "ด่า" กันแรงๆทุกวัน (รวมถึงด่าประมุข ระดับ ..uck the ... อะไรแบบนั้น) โดยไม่ต้องมาอ้างว่า "ต้องสามัคคี ต้องไม่ทะเลาะ ฯลฯ" *
สถาบันแบบจารีตของไทย ตั้งแต่สถาบันกษัตริย์ ไปถึงกองทัพ (และล่าสุดอย่างที่เห็นกัน สถาบันศาสนาพุทธด้วย) มันตั้งอยู่บนรากฐานที่ "อ่อนไหว" "อ่อนแอ" มากๆ มันถึงต้องใช้วิธี "ล้างสมอง" ด้วยระบบการศึกษาตั้่งแต่เด็กๆ ว่า เจ้าดียังง้้น ดียังงี้ ศาสนาพุทธดียังง้้น ยังงี้ แล้วไม่ยอมปล่อยให้มีข้อมูลความเห็นหลากหลายออกมาเผยแพร่ ให้คิดเองโดยเสรี ("ทะเลาะกัน" โดยเสรี) และด้วยการบังคับ ด้วย คุก ด้วยปืน เพราะกลัวมากว่า ถ้ายอม แล้วมันจะ "พัง" กันลงมาหมด ...แต่นี่สะท้อนความไม่เอาไหน
...........
* ผมตระหนักในความซับซ้อนของสังคมอย่างฝรั่งเศสหรือประเทศยุโรปอื่นๆ ที่มีปัญหาเรื่องกฎหมายควบคุมการแสดงออกบางอย่าง (ซึ่งผมไม่เห็นด้วยนะ) คือถ้าเทียบกับ First Amendment Right ของสหรัฐแล้ว สหรัฐก็มีเสรีกว่า ในขณะที่สังคมฝรังเศสหรือยุโรปหลายประเทศ ในปีหลังๆ มันมีปัญหาเรื่องการผสมผสานระหว่างเชื้อชาติ ศาสนา แล้วเลยมีการออกข้อจำกัดเรื่องการแสดงออกในบางด้านนี้ (หลังกรณีชาลี เอ๊บโด มีคนมุสลิมดำ โดนแจ้งข้อหาจากการแสดงออกในเชิงไม่ตามกระแสเชียร์ชาลี เอ๊บโดไปด้วย) แต่ว่า โดยเปรียบเทียบกับไทยแล้ว ก็ห่างกันมาก มีเสรีกว่าอย่างเทียบไม่ได้ (โดยเฉพาะการวิจารณ์ต่อประมุขหรือบุคคลากรรัฐ) และเขาก็ไม่ได้อ้างเหตุผลเรื่อง "ความสามัคคี ไม่ทะเลาะกัน" อะไรแบบโบราณๆอย่างที่เราปลูกฝังกัน
เรื่องเกี่ยวข้อง....
http://www.prachatai.com/journal/2015/11/62437
จับแพะชนแกะ บอกเจตนาในจิตใจเลยว่าต้องการควบคุมการสื่อสารให้อยู่ในอำนาจบังคับของตน
...
This French designer’s sketch has become the symbol of solidarity for the Paris attacks