ตามเนื้อผ้านั้นทักษิณยื่นคำร้องขอกลับไปรักษาตัวต่อที่ดูไบสักสองอาทิตย์กว่าๆ แต่ที่จะไปเจอหมอซึ่งเคยรักษาอาการป่วยต่างๆ ทั้งปอดอักเสบเรื้อรัง หลอดเลือดและระบบหายใจไม่ดี เอ็นไหล่ขวาฉีก และหมอนรองกระดูกสันหลังเคลื่อนนั้น
เป็นการพบหมอที่เคยรักษากันมาอยู่ก่อน ใช้เวลาราว ๑ อาทิตย์ อีกอาทิตย์กว่าๆ ที่เหลือมีความจำเป็นต้องไปพบ “บุคคลสำคัญหลายคน เกี่ยวด้วยภารกิจส่วนตัวของจำเลยหลายเรื่อง” ซ้ำย้ำว่าจะกลับมาก่อนวันที่ศาลนัดตรวจพยานหลักฐานแน่นอน
คำร้องนี้ยื่นวันที่ ๒๗ กรกฎา การเดินทางตามที่ขอจะเป็นวันที่ ๑ สิงหา ศาลก็นัดไต่สวนให้เลยวันที่ ๓๐ กรกฎา พร้อมบอกด้วยว่าจะมีคำสั่งในวันเดียวกัน ดูมันราบรื่นดีแล้วนี่ ไฉนมาหักมุมเอาตรง ‘คำสั่ง’ นี้เล่า ความเห็นศาลก็ง่ายๆ
แม้จำเลย “ยืนยันถึงความจำเป็นที่ต้องเดินทางออกนอกราชอาณาจักร โดยมีเอกสารหลักฐานจากแพทย์สนับสนุน และนัดพบบุคคลสำคัญหลายคน” นั่น “แต่อาการป่วยของจำเลยเป็นโรคที่เกิดแก่บุคคลทั่วไป และแพทย์ในประเทศไทยตรวจรักษาเป็นประจำอยู่
แล้ว การเดินทางไปพบบุคคลสำคัญของจำเลยเป็นเรื่องส่วนตัวของจำเลย ทั้งไม่มีพยานหลักฐานยืนยันชัดแจ้งถึงความจำเป็นดังกล่าว” และ “ในชั้นนี้ไม่สมควรอนุญาตให้จำเลยเดินทางออกนอกราชอาณาจักร จึงได้ ยกคำร้อง” คือถึงจะยันว่ากลับมาทันก็กระชั้นเกินไป
ถ้าเป็นสมัยยังไม่ทำการข้ามขั้ว ทำบิ๊กดีล จะตำหนิศาลว่าใจร้ายไม่ค่อยสนิทนักอยู่แล้ว ดูสิ ไม่ต้องติดคุก นอนชั้น ๑๔ แล้วยังได้ออกมาก่อนกำหนด ใช้ผ้าคล้องแขนอยู่สองสามวัน เที่ยวเดินสายพบแฟนคลับที่โน่นที่นี่ พูดแสดงความเห็นการเมืองไม่ต้องมีหูรูด
ถ้าผู้ต้องหาคดี ๑๑๒ ได้รับความสะดวกเหมือนกันอย่างนี้ทุกคน จะมีคนอยากโดน ๑๑๒ กันมากกว่านี้อีกเยอะ จะเป็นเพราะทักษิณตีความดีลอย่างเหลิงเกินไปหรือเปล่า หรือว่าเผลอไผลคิดว่ายังทรงอิทธิพลเหมือนครั้งเป็นนายใหญ่
ทักษิณน่าจะรู้ดีแก่ใจอยู่แล้ว ว่าปัญหาทางการเมืองของตนที่ซวยซ้ำและกรรมซัดหลายระลอก ปฏิเสธไม่ได้เลยว่ามาจากพวกผู้พิพากษาและหัวหน้าศาล หมั่นไส้ ไม่ชอบขี้หน้ามาแต่ครั้งเรืองอำนาจโน่นแล้ว ครั้งนี้เป็นเครื่องเตือนให้ทักษิณ จำไว้ จำไว้
