วันอังคาร, สิงหาคม 27, 2567

ชัดเจน ตรงไปตรงมา ตรงประเด็น - 20บาทตลอดสาย แค่รัฐอุดหนุนก็จบ - ทำไมต้องไปเวนคืนรถไฟฟ้า เพื่อ “ขาดทุนแทนเอกชน“ เพิ่มด้วยครับ?


ศุภณัฐ มีนชัยนันท์ - Suphanat Minchaiynunt
6 hours ago
·
20บาทตลอดสาย แค่รัฐอุดหนุนก็จบ - ทำไมต้องไปเวนคืนรถไฟฟ้า เพื่อ “ขาดทุนแทนเอกชน“ เพิ่มด้วยครับ?

เนื่องจาก สายสีเหลือง และสายสีชมพู มีผู้โดยสารขึ้นน้อยกว่าเป้าที่คำนวนไว้มากๆ
- สายเหลือง เพียง 30,000 คน/วัน
- ชมพู เพียง 45,000 คน/วัน
ทว่า จุดคุ้มทุนอยู่ราวๆ 120,000คน/วัน

แปลว่าโอกาสที่ 2 สายนี้ จะคืนทุนให้กับเอกชนที่ลงทุนไป ภายใน 30ปีตามอายุสัมปทานนั้น เป็นเรื่องยากมากๆแล้ว และทุกวันนี้ก็คงรับภาระ ขาดทุน แทบทุกวันจาก การแบกค่าบริการ ค่าดำเนินการ

โดยจากผลประกอบการของทั้ง BTS และ STEC กลับมาขาดทุนครั้งแรกในรอบหลายปี ซึ่งโบรกเกอร์และนักวิเคราะห์ส่วนใหญ่พูดเสียงเดียวกันว่า ส่วนหนึ่งก็มาจาก การลงทุนรถไฟฟ้า สายสีชมพู และสายสีเหลือง

นั่นความหมายว่า การปรับสัญญา/การเวนคืน ในครั้งนี้ คือ การที่รัฐไปซื้อกิจการที่รายจ่ายสูง รายได้ต่ำ กำไรไม่มี เพื่อมา “แบกค่าใช้จ่ายแทนเอกชน”

การอ้างเรื่องค่าโดยสารที่แพง จริงๆรัฐยังมีกลไก อย่างการ “อุดหนุนรายหัว” ที่สามารถทำได้ทันที และไม่ต้องเข้าไปแบกภาระขาดทุน ของรถสายสีเหลือง และชมพู อีกทั้งสามารถ เพิ่ม-ลด การอุดหนุน เมื่อไรก็ได้

และจะว่าไป รัฐไม่ต้องไปพลีชีพช่วยเอกชน โดยเอาตัวเองไปแบกภาระขาดทุนแทนเอกชน ก็ได้ เพราะถ้ารัฐปล่อยให้เอกชนดำเนินการต่อไปเรื่อยๆ เผลอๆ เอกชนจะขอคืนสัมปทาน และส่งมอบคืน รถไฟฟ้าให้รัฐฟรีๆ โดยที่รัฐไม่ต้องจ่ายเงินเวนคืนซักบาท

เพราะถ้าเอกชนยิ่งฝืนดำเนินการต่อไป แบกค่าใช้จ่ายต่อไป ยิ่งเหนื่อย และยิ่งจะติดลบ ขาดทุนหนักไปเรื่อยๆ

การจะซื้อกิจการ รัฐต้องคำนวนมูลค่า โดยอิงจาก จำนวนผู้โดยสารที่ใช้บริการจริง ณ ปัจจุบัน กับอายุสัมปทานที่เหลือ และช่องทางรายได้ทั้งหมด และ หักค่าใช้จ่ายค่าบริการ ค่าบำรุงรักษา ค่าเสื่อมและต้นทุนทางการเงิน เพื่อหากำไร-ขาดทุน ที่แท้จริง

ถ้ากิจการนี้ ขาดทุน และไม่มีทางกำไรได้เลย นั่นคือ วิกฤตของเอกชนที่ถือสัมปทาน ไม่ใช่รัฐ

การที่รัฐจะเอาเงินไปเวนคืนกิจการที่ขาดทุน ในราคาที่แพง หรืออ้างอิงกับราคาที่เอกชนลงทุนไปตอนแรก เท่ากับเป็นการที่รัฐเข้าไปช่วยอุ้มเอกชน

นี่ไม่ใช่การที่รัฐและเอกชนอยากจะช่วยประชาชนนะครับ ขออย่าบิดเบือนว่ากำลังช่วยประชาชนอยู่

เพราะจริงๆ คนที่ได้ประโยชน์ตัวจริง คือ เอกชน ที่รัฐอยากเข้าไปช่วย โดยพ่วงประชาชนไปเอี่ยวนิดเอี่ยวหน่อยให้ฟังดูเหมือนประชาชนได้ประโยชน์

การที่รัฐยอมเสียภาษีเพื่อ
(1) ไปซื้อกิจการเขามา ทั้งที่มูลค่าตกลงเรื่อยๆเพราะขาดทุนเรื่อยๆ
(2) ไปแบกค่าดำเนินการที่ขาดทุนแทนที่จะปล่อยให้เอกชนแบก
(3) ต้องตกลงจ้างเอกชนเจ้าเดิมเดินรถ-บริหาร-เก็บเงินต่อ

นี่ถือว่า รัฐหาเรื่อง ผลาญเงินประชาชน 3 เด้ง เพื่อหาทางออกให้เอกชน แบบสวยๆ ไม่ต้องทนขาดทุนต่อไปแถมได้เงินที่ลงทุนไปคืน แต่พูดให้ใครฟังเขาก็ชมว่าดูดี ได้ใช้รถไฟฟ้าถูก ทั้งที่เอาก้อนเงินมาเทียบกัน วิธีอุดหนุนรายหัว จะประหยัดกว่าการไปเวนคืนทั้งสายมา และมาแบกค่าบริการแทนเอกชนทั้งที่เราก็รู้ว่า สายนั้นไม่มีทางคืนทุน

หมายเหตุ
สายสีเหลือง และสายสีชมพู ผู้ที่ถือสัมปทานคือ Northern Bangkok Monorail (NBM) ซึ่งเป็นบริษัทร่วมทุน โดยกิจการร่วมค้า บีเอสอาร์ (BSR JV consortium) ซึ่งเป็นบริษัทร่วมทุนระหว่าง

- บริษัท บีทีเอส กรุ๊ป โฮลดิ้งส์ จำกัด (มหาชน) 75%
- บริษัท ซิโน-ไทย เอ็นจีเนียริ่ง แอนด์ คอนสตรักชั่น จำกัด (มหาชน) (STEC) 15%
- บริษัท ราช กรุ๊ป จำกัด (มหาชน) (RATCH) 10%

ที่มา: เปิดแผนคมนาคม ซื้อคืนรถไฟฟ้า ‘คีรี’ เจ้าพ่อบีทีเอส บอกถ้าทำแล้วทุกฝ่ายได้ประโยชน์ ก็ควรช่วยๆกัน... อ่านข่าวต้นฉบับได้ที่ : https://www.matichon.co.th/economy/news_4756903