ถ้าฟัง ฐปณีย์ เอียดศรีไชย ที่ไปลงพื้นที่ทั้งเขตแดนติดปาเลสไตน์และในค่ายแรงงานลี้ภัย บอก “อยากให้เข้าใจอีกมุมหนึ่งของแรงงานไทยที่ขอทำงานต่อ โดยมีแรงงานไทยเข้ามาคุยกับตนบอกไม่อยากกลับ เพราะอยู่ที่นี่ได้เงินเยอะ”
อยู่ที่นั่นแม้จะเสี่ยง ก็ “สร้างรายได้ให้ครอบครัว...หลายคนปลดหนี้...เงินมันมากกว่าเงินที่อยู่ประเทศไทย...พบว่า แรงงานไทยกว่า ๓ หมื่นคน ส่งเงินกลับให้ครอบครัวที่ไทยประมาณพันห้าร้อยล้านบาท” พวกไม่อยากกลับหลายคนถูกกดดัน
ไหนจะทางบ้านกลัวความไม่ปลอดภัย “ขณะนี้ที่รัฐบาลทำอยู่คือการบังคับให้กลับทั้งหมด มันทำให้เขาลำบากใจ เพราะเขายังอยู่ได้ ยังหาเงินให้ครอบครัวได้ และนายจ้างยังเพิ่มเงินพิเศษ เพิ่มที่หลบภัยให้ปลอดภัยมากขึ้น” ‘แยม’ เก็บมาเล่า
ขณะที่นายแบกในประเทศเชียร์กันใหญ่ เมื่อ ‘เงินดิจิทัล’ ดันไม่ค่อยจะขึ้น หันมาเชิดผลงานต่างประเทศ บอกเห็นไหม แรกเริ่ม จะขนกลับแค่ ๕ พัน นี่ปาเข้าไปเกือบ ๘ พันแล้ว (๗,๘๐๐ กว่าๆ –ข่าวมติชน) ประสบความสำเร็จงดงาม
“กรมการค้าภายในทำได้แค่ให้ขายน้ำตาลสต๊อกเก่าในราคาเก่า แต่สต๊อกใหม่ขายราคาใหม่ได้” @brian_the_lover เก็บมาเหน็บ “ไทยผลิตส่งออกน้ำตาลทรายเอง และน้ำตาลไม่ได้ขาดตลาด แต่ที่จะขึ้นราคาก็เพราะราคาตลาดโลกแพงขึ้น”
นี่ไง การดำเนินนโยบายเศรษฐกิจแบบเน้นทันสมัย ตามอย่างต่างประเทศ
(https://twitter.com/prachachat/status/1718252401336164768, https://twitter.com/ThaiPBSNews/status/1717419461945565390 และ https://twitter.com/KhaosodOnline/status/1719275465884799234)
