อานนท์ นำภา
10h
·
เพลงกล่อมลูก “กาเหว่า”
.
กาเอ๋ย เจ้ากาเหว่า รุ่งเช้าส่งเสียงใส
สร้างรังบนยอดไม้ นับได้สามดังว่า
มีลูกนกสองพี่น้อง เที่ยวร้องหาพ่อ
แม่เจ้าบอกให้รอ พ่อเจ้าไปขายค้า
จะเอากล้วยมาฝาก เอาใบจากมาทำรัง
ลูกก็คอยตาตั้ง พ่อยังไม่เห็นหน้า
ก่อนเคยอยู่กันครบ เคยนอนซบซอกปีก
ป้องกันภัยหลบหลีก พ่อกางปีกหาญกล้า
.
ครั้นพายุกระหน่ำ ในคืนค่ำวิกาล
ก็เปียกปอนเหลือประมาณ น่าสงสารหนักหนา
โอ้บาปซ้ำกรรมซัด วิบัติยามยาก
เสียงปืนปังอีกฟาก ดังมาจากกลางป่า
ทั้งลิงค่างกวางเก้ง ต่างกลัวเกรงหลบหนี
นายพรานเหนื่อยเหลือที ไม่มีเหยื่อให้ล่า
เมียคงเอ็ดไอ้แก่ ลูกคงแย่หิวโซ
เจ้าตัวเล็กกำลังโต โอ้ว่าโอ้ลูกจ๋า
.
จึงซ่อนอยู่พุ่มไม้ เห็นแต่ไกลบินเดี่ยว
พ่อกาเหว่าไม่เฉลียว ด้วยเคยเที่ยวนานมา
ปืนจึงเล็งขึ้นนก กระสุนตกต้องปีก
พ่อกาเหว่าสุดหลบหลีก เสมือนถูกฉีกกายา
เลือดไหลนองปีกขน ดิ้นทุรนทุราย
นายพรานสมใจหมาย ได้อาหารโอชา
จับกาเหว่าใส่กรง คงรอพรุ่งนี้เช้า
จะฆ่าทำกับข้าว สมคราวปรารถนา
.
พ่อกาเหว่าน้ำตาหลั่ง ร้องสั่งเจ้าลูกน้อย
เพื่อนกาเหว่าต่างทยอย ค่อยค่อยร้องส่งหา
เสียงกาเหว่าจึงกังวาล ส่งผ่านเพื่อนกาเหว่า
ระงมป่ามาถึงเหย้า ลูกเมียเจ้าโศกา
“ ให้รักกันนะลูกรัก นอนหนุนตักของแม่
และจงช่วยดูแล อย่าให้แม่เหว่ว้า”
ลูกกาเหว่าร้องต่อ ว่ารักพ่อล้นใจ
จะดูแลกันสัญญาไว้ พบกันใหม่ชาติหน้า ฯลฯ
.
หากได้ยินเสียงกาเหว่า ทุกค่ำเช้าขับขาน
โปรดอย่าคิดรำคาญ จงสงสารเถิดหนา
ด้วยความรักลูกกาเหว่า จึงเฝ้าร้องทั้งน้ำตา…
.
21 มกราคม 2567 แดน 4 พิเศษกรุงเทพฯ
10h
·
เพลงกล่อมลูก “กาเหว่า”
.
กาเอ๋ย เจ้ากาเหว่า รุ่งเช้าส่งเสียงใส
สร้างรังบนยอดไม้ นับได้สามดังว่า
มีลูกนกสองพี่น้อง เที่ยวร้องหาพ่อ
แม่เจ้าบอกให้รอ พ่อเจ้าไปขายค้า
จะเอากล้วยมาฝาก เอาใบจากมาทำรัง
ลูกก็คอยตาตั้ง พ่อยังไม่เห็นหน้า
ก่อนเคยอยู่กันครบ เคยนอนซบซอกปีก
ป้องกันภัยหลบหลีก พ่อกางปีกหาญกล้า
.
ครั้นพายุกระหน่ำ ในคืนค่ำวิกาล
ก็เปียกปอนเหลือประมาณ น่าสงสารหนักหนา
โอ้บาปซ้ำกรรมซัด วิบัติยามยาก
เสียงปืนปังอีกฟาก ดังมาจากกลางป่า
ทั้งลิงค่างกวางเก้ง ต่างกลัวเกรงหลบหนี
นายพรานเหนื่อยเหลือที ไม่มีเหยื่อให้ล่า
เมียคงเอ็ดไอ้แก่ ลูกคงแย่หิวโซ
เจ้าตัวเล็กกำลังโต โอ้ว่าโอ้ลูกจ๋า
.
จึงซ่อนอยู่พุ่มไม้ เห็นแต่ไกลบินเดี่ยว
พ่อกาเหว่าไม่เฉลียว ด้วยเคยเที่ยวนานมา
ปืนจึงเล็งขึ้นนก กระสุนตกต้องปีก
พ่อกาเหว่าสุดหลบหลีก เสมือนถูกฉีกกายา
เลือดไหลนองปีกขน ดิ้นทุรนทุราย
นายพรานสมใจหมาย ได้อาหารโอชา
จับกาเหว่าใส่กรง คงรอพรุ่งนี้เช้า
จะฆ่าทำกับข้าว สมคราวปรารถนา
.
พ่อกาเหว่าน้ำตาหลั่ง ร้องสั่งเจ้าลูกน้อย
เพื่อนกาเหว่าต่างทยอย ค่อยค่อยร้องส่งหา
เสียงกาเหว่าจึงกังวาล ส่งผ่านเพื่อนกาเหว่า
ระงมป่ามาถึงเหย้า ลูกเมียเจ้าโศกา
“ ให้รักกันนะลูกรัก นอนหนุนตักของแม่
และจงช่วยดูแล อย่าให้แม่เหว่ว้า”
ลูกกาเหว่าร้องต่อ ว่ารักพ่อล้นใจ
จะดูแลกันสัญญาไว้ พบกันใหม่ชาติหน้า ฯลฯ
.
หากได้ยินเสียงกาเหว่า ทุกค่ำเช้าขับขาน
โปรดอย่าคิดรำคาญ จงสงสารเถิดหนา
ด้วยความรักลูกกาเหว่า จึงเฝ้าร้องทั้งน้ำตา…
.
21 มกราคม 2567 แดน 4 พิเศษกรุงเทพฯ
