ประยุทธ์เนี่ยเหลือขอจริงๆ ไปปากเปรอะถึงนิวยอร์ค
เกณฑ์คนไทย ๑๗๕ ราย ชายใส่สูทหญิงสวม ‘เดรส’ ฟังนายกฯ พรรคดูดเกาะโพเดี้ยมพ่นน้ำลายสไตล์ ‘จำอวด’
ทำเป็นโอด “มีแต่รอยยิ้ม” ยันอยู่ต่ออีกยาวแน่ “สักระยะหนึ่ง”
เหตุที่พูดได้อย่างนั้นน่าจะเพราะขณะนี้ในกรุงเทพฯ
พลัง ‘ดูด’ ประชารัฐกำลังออกฤทธิ์อีกรอบ
เมื่อ วาสนา นาน่วม ปูดว่า “๑๔ สส.งูเห่าเพื่อไทย อยากเลื้อยเข้าซบ พปชร.”
ผลงานสมศักดิ์ เทพสุทิน กับ สุริยะ
จึงรุ่งเรืองกิจ อีกน่ะแหละ มีการนัดกินข้าวเช้ากันก่อนเข้าประชุมสภาวันที่มีการอภิปรายเรื่องนายกฯ
กล่าวคำถวายสัตย์ขาดตก โดยไม่ต้องลงมติการไว้วางใจอะไร ตามมาตรา ๑๕๒
โดยที่ประธานยุทธศาสตร์ของพรรค พปชร. คนที่
สุรชาติ บำรุงสุข นักวิชาการด้านทหารบอกว่าเดี๋ยวนี้ไม่มี ‘วงศ์เทวัญ’ มีแต่ ‘วงษ์สุวรรณ’
นั่นละ เห็นแย้มว่า ‘มีดี’ (เป็นกุ้งผัดผงกะหรี่มั้ง) “เมื่อถามย้ำว่าถ้ามาก็เอาเลยใช่หรือไม่
พล.อ.ประวิตร กล่าวว่าเอาสิ มาก็เอา”
ความมั่นใจเรื่องเสียงจะไม่ปริ่มน้ำ ทำให้ประยุทธ์พูดส่อเสียดไม่ยั้งปาก
เย้ยหยันชาวบ้านวารินชำราบที่หนีน้ำท่วมไปสร้างเพิงอยู่ริมทางหลวงติดตีนสะพานที่ขบวนรถของนายกฯ
จะผ่าน ทำให้เจ้าหน้าที่จังหวัดอุบลไล่ให้รื้อถอน เป็นข่าวควรหน้าแตกว่า “หนีน้ำไม่พอ
ต้องมาหนีนายกฯ อีก”
แต่ตัวคนต้นเรื่องหาได้รู้สึกรู้สา
พออยู่กับหมู่คนที่จัดฉากมาก็เอาเลย ว่าเขาชอบอยู่บนถนนจะได้มีคนไปเยี่ยมบ่อยๆ “มีห้องแอร์ให้อยู่ก็ไม่ไป”
นี่ไง นายกฯ ได้ดีเพราะดูด จะพูดอะไรไม่ต้องยั้งคิดถึงความจริง ชาวบ้านบอกออกข่าวทั่วว่า
จะให้ไปอยู่ค่ายทหารไม่เอา ไม่ไปเพราะทั้งไกลและเป็นห่วงบ้าน
ที่จริงพายุฝนและอุทกภัยครั้งนี้ไม่ได้เบา
กระทั่งวันนี้ “กรมอุตุฯ เตือนฝนถล่ม ๒๕ จังหวัด กรุงเทพฯ ยังหนัก ซัดภาคใต้ร้อยละ
๗๐ ทะเลมีคลื่นสูงกว่า ๒ เมตร ขอให้ประชาชนระวังอันตราย”
สงสัยกลับจากนูว์หยอกต้องไปเยี่ยมพี่เทือกที่เกาะสมุยอีกแล้ว
เสร็จแล้วไปนิวยอร์คเที่ยวนี้ก็ฉวยโอกาสทำ ‘อาร์พี’ -Regime Propaganda เท่านั้น
เรื่องการประชุมระดับนานาชาติไม่ได้มีอะไรไปแสดงกึ๋นสักเท่าไร
การเมืองระหว่างประเทศไม่ต้องพูดถึงอยู่แล้ว ในเมื่อประเทศไทยยุค คสช.
นี่ก็ลูกไล่จีนชัดๆ
ประเด็นที่เล่นได้ก็คงไม่ได้เตรียมไป
หรือไม่รู้จริง ทั้งที่ปัญหาโลกร้อน ‘Climate Change’ กำลังฮ้อท มีการรณรงค์ขนานใหญ่ในสหรัฐ
จากวอชิงตันดีซีถึงนิวยอร์คโดยการนำของเกรต้า ธันเบิร์ก สาวน้อยวัย ๑๖
ปีชาวสวีเด็น
คงเป็นเพราะไม่รู้เรื่องราวอย่างนั้น ทั้งที่เมืองไทยก็มี
น้องลิลลี่ ระลิน สถิตย์ธนสาร เป็นที่กล่าวขานทั่วโลกว่าเป็นเกรต้า ธันเบิร์ก
ของไทย (https://www.scmp.com/lifestyle/article/3027805/plastic-pollution-thai-girls-war-trash-inspired-greta-thunberg)
ในการรณรงค์เก็บขยะพล้าสติก
เลยไพล่ไปพูดถึงอาการ ‘อำนาจบาตรใหญ่’ ไปไหนต้องมีทีมคุ้มกันล้อมรอบเกือบสิบ
อ้าง “หากจะให้ผมไปไหนคนเดียวใครจะเสี่ยงกับผม ผมไม่ได้กลัวตายแต่มันเสียศักดิ์ศรี หากอยู่ดีๆ มีใครมาตะโกนด่า เคาะหัว ชกหน้า”
แล้วที่ชาวบ้านปากกล้าพูดจาโจ่งแจ้งเพื่อสิทธิเสียงของตน
แล้วโดนทหารไปเยี่ยมให้น่าสะพรึงเล่า ฝีมือของใคร หาก “คิดว่าคนคงไม่ได้เกลียดผมมากมายนักหรอก”
เฮียอาจคิดผิดเต็มเปาก็ได้
ว่าไปทำไรมี แม้แต่กลุ่มสตรีหยิบมือที่รัฐบาล
‘ฮุนต้าจำแลง’ จัดให้ไปแกว่งธงยกป้ายต้อนรับประยุทธ์ที่หน้าโรงแรมแอ้ทเธนี
คงจะไม่คุ้นกับความ ‘เชื่อมั่น’ เท่าไรนักหรอก
จึงได้เขียนป้าย ‘We belive พีเอ็ม’ ตกอักษร
‘e’ ไปเสียได้
