Somchai Makmee
21 hrs
กูไม่ไหวแล้ว มาเอา(ศพ)กูกลับบ้านด้วย
บอกแม่ห้ามเสียใจ(พ่องง) กูรักมึง (น้องสาว) บลา ๆ ๆ
........................
ในวงเล็บพี่เติมให้ เถียงนั่นแหละ ถ้าเป็นพี่ชายใคร น้องชายใคร อ่านแล้วคงใจสลาย มันเป็นการเขียนที่เต็มไปด้วย สติสัมปชัญญะ เตรียมพร้อม รับรู้ แต่ก็เลือกหนทางสุดท้าย เขาก็ตัดสินใจที่จะฝากลมหายใจสุดท้ายไว้กับแม่น้ำ
อ่านแล้วถอนหายใจยาว ๆ เด็กหนุม โดนให้ออกจากงานมาสองปี เพราะ เศรษฐกิจ คงก๊อก ๆ แกีก ๆ อยู่สักพัก แล้วคืดว่าตัวเองไม่มีประโยชน์กับครอบครัว เลยเลือกที่จะไม่เป็นภาระ ให้ลำบากพ่อแม่
ขี้เกียจจะเขียนถึงสาเหตุ คนจนแม่งคิดมาก คิดลึก รับผิดชอบสูง ไม่อยากให้ใครเดือดร้อน (คนจนประเทศนี้แม่งหน้าบาง)
สมัยก่อนตอนฉิบหายจาก ไอเอมเอฟ เศรษฐียังชิล ๆ "ไม่มี ไม่หนี ไม่่จ่าย" รัฐเข้ามาจัดการ เป็นหนี้พันล้น แฮร์คัท ให้แป๊บ หนี้ลดเหลือสองร้อยล้านหน้าตาเฉย กลับมาซื้อหนี้ตัวเองมารยได้อีกหน้าตาเฉย อุ้มกันสบายแฮร์
จนเขาเอามาล้อกันพอขำ ๆ ว่า "ล้มบนฟูก" กันทั้งนั้น
แต่ที่เหมารวมแปดแสนล้านบาทอะ มากกว่าจำนำข้าว (จำนำข้าวใช้ไปห้าแสนล้าน แต่ยังไม่หักที่ขายคืน) ไม่มีม๊อบมาประท้วงเงินกู้เศรษฐี ต้องมาจากขายทรัพย์ของเศรษฐี (ฮา) เหมือนจำนำข้าวซักแอะ
ตอนนั้น คนโรงงาน ชาวไร่ชาวนา ยังแข็งแรง เศรษฐีสะดุด ฟองสบู่ ชาวบ้านอุ้มให้แป๊บเดียว เราปลดหนี้ มีฮา ๆ บ้าง ๆ ก็มีเศรษฐี ตกยาก เอารถหรู ขนเสื้อผ้าเมีย มาเปิดท้าขายของกันอยูพักนึง
แต่ ๆ ๆ ๆ เศรษฐกิจ หนนี้ คนรากหญ้าตาย ตายลามคนเหนื่อกว่ารากหญ้า และ พ่อค้าเล็กน้อย ที่ใช้ชีวิต ผูกพันกับ เกษตรกร (มันเป็น เซอร์กิต ใหญ่มาก) เพราะคนเหล่านี้ (พ่อค้าแม่ขายรายย่อย ตามตลาด ทั้งบนทั้งล่างนี่แหละ) เมื่อขายของไม่ได้ก็ไม่เอามาตุน ก็ลามไปที่คนผลิตมาส่ง เมื่อผลิตแล้วไม่มีคนซื้อ ก็เลิกผลิต เลิกสั่งวัตถุดิบ ห่วงโซ่ วัฏจักร แม่งเลยพังยาว
ตอนเปลี่ยนทีมเศรษฐกิจใหม่ ๆ กวงก็สั่งระดม เทคโนแครต นึกสงสัยว่า ตอนเราช่วยกันปิดบ้านปิดเมือง ทำไม คนมีกำลังซื้อ เพราะก็ปิดแทบทุกธนาคาร กันทั้งเมืองแล้ว
ทำไมชาวสวนยาง ยังยิก อีปู มาแบบเช่าเครื่องบินได้
พอเปิดตัวเลขดู ถึงบางอ้อ เงินอัดฉีด ฐานมันมาจากเกษตรกร ข้าว และยางนี่เอง กำลังซื้อมีในมือ ย่อมมีกำลังมาไล่ พื้นฐานระบบมันจึงไม่พัง แล้ววันนั้นเอง พระบิดาแห่งการสร้างอาชีพ เลยออกมอตโต้ เกทับ
ตู่จะรับ "จำนำยุ้งฉาง " ชนิดครางฮือ กันทั้งห้องแถลงข่าว จะจำนำข้าวก็เขิน เอายุ้ง แล้วกัน แต่ตามข้อเท็จจริง มันทำไม่ได้ ตามสภาพของเกษตรกร ทั้งประเทศ
หันไปหันมา เอาประชารัฐดีกว่า ลงทุน สร้าง ๆ ๆ แม่งเข้าไป เข้ามือ นายทุนเต็ม ๆ ดีนดี ผ่านไปแค่ห้าปี
ไฟน์เนลี่ (แปลว่า ในที่สุด) ก็เป็นอย่างที่พวกมึงเห็น
หนึ่งในทึมเศรษฐกิจ ไอ้แว่นตัวเล็ก ๆ อะไรศักดิ์ ๆ (ชื่อมัน) ออกมายอมรับว่า
หลงทางไปเชิดชู EEC ลืมชาวบ้านฐานล่าง เลยทยอยฆ่าตัวตาย
ห้าปีที่ผ่านไป พิสูจน์ ให้เห็นเด่นชัดแล้วว่า อะไร มันคืออะไร จะพูดให้ตายห่า ว่า ตัวเลขนั้นดี ตัวเลขนี้พุ่ง มันก็ไม่สามารถทำให้ เงินที่ได้จากการทำมาหากินของคนทั้งประเทศนี้เพิ่มขึ้นได้
เขาก็เลยไม่เชื่อขี้ฟันมึงอีกแล้ว ความเชื่อมั่นไม่ได้มาจาก ขี้ฟัน ไอ้กวงเมากาว แต่มันมาจากเงินในประเป๋าของประชาชน
นาทีนี้ ผมไม่รู้ว่า คนไทยจะฆ่าตัวตายรายวันกันอีกกี่ศพ
ห้าปีผ่านไป ความเหลื่อมล้ำยิ่งถ่างออก ถ่างออก และถ่างออก
ถ้าลอง พ่อค้ายาเสพติดออกปาก ขายยาบ้า ยังฝืดเคือง มึงไม่ต้องสงสัยเหี้ยอะไรแล้ว ไอ้สัส ต่อไปเสพยา เผลอ ๆ มีผ่อนศูนย์เปอร์เซ็นต์
สมัยก่อน ยังหวัง เดี๋ยวแม่งก็ไป ส่งออก ก็จะมาเป็นพระเอก ที่ไหนได้ ปฏิรูปยาวห้าปี ลูกค้าเก่าเลิก ลูกค้าใหม่ ก็เขี้ยวลากดิน (จีน)
ผู้ผลิตส่งออกบอกกูไปดีกว่า
พอมีรัฐบาลเลือกตั้ง ผ่านมาเจ็ดเดือนเต็ม ๆ ไม่ทำเหี้ยอะไรซักอย่าง ที่พอเห็นทางสว่าง ไหนหละ FTA ไหนหละ หันมา ง้อลูกค้าเก่า ก่อนยึดอำนาจ ง้อลูกค้าเก่าช่วยผู้ส่งออกไปถึงไหนแล้ว
ไม่มีเลยนอกจากด่า รัฐบาลที่แล้ว ทั้ง ๆ ที่มึง บริหารประเทศเข้ามาปีที่หก จะเข้าปีที่เจ็ดแล้ว
มองซ้าย มองขวา ขึ้นภาษีดีกว่า ่ง่ายสุด เก็บไม่เข้าเป้า ก็กู้มาโปีะ
กู้ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆงบขาดดุลมาห้าปีแล้ว ยอดหนี้บานฉ่า ยอดฉิบหายยิ่งกว่าใช้จำนำข้าว ไม่รู้กี่เท่า
แต่ประชาชนไม่ได้อะไรกลับมาเลย ?
ขอย้ำว่าประชาชนไม่ได้อะไรกลับมาเลย
นอกจาก นายทุนรวย กับกองทัพได้อาวุธ (ไม่รู้จะซื้อมารบกับพ่อมึงที่ไหน) มากขึ้น ๆ ๆ ๆ
ตอนนี้ความหวังสุดท้าย คือจ่านเงินเที่ยวเมืองรองคนละพัน
ไม่ต้องไปจบเศรษฐศาสตร์มหาบัณทิตย์ จากไหนหรอกครับ จบ ป.หก ก็คิดได้
คิดแบบชาวบ้าน ๆ เอาเองก็แล้วกัน
เชื่อเหอะมึงคิดได้ไม่ยากหรอก
ความฉิบหายคอรัปชั่นบานจะเบ่งยิ่งกว่าบัตรคนจนอีกมึง
บรรทัดไหน เขียนข้อความอันเป็นเท็จ เชิญมาถก พร้อมเสวนา ขออย่างเดียวอย่ากระโดดไปกระโดดมาแบบกบ (ประเด็น)สุดท้ายโหนสถาบันฯ
