“น่าอาย”
ผมค่อนข้างทึ่งที่พลเอกประยุทธ์กล้ากล่าวถึงนายกทักษิณและนายกยิ่งลักษณ์ที่ไปร่วมงานเปิดตัวหนังสือของอดีตรัฐมนตรีที่ประเทศญี่ปุ่นว่า น่าอายที่ทำผิดกฎหมายแล้วยังเอาหน้าออกไปนอกประเทศ เพราะนอกจากท่านทั้งสองจะเคยเป็นผู้บังคับบัญชาของพลเอกประยุทธ์แล้ว ท่านยังถูกดำเนินคดีภายใต้กระบวนการที่ขัดต่อหลักนิติธรรมและขัดต่อกฎหมายระหว่างประเทศว่าด้วยสิทธิมนุษยชน ซึ่งคงจะมีเพียงพลเอกประยุทธ์คนเดียวที่หลอกตัวเองจนหลงเชื่อไปจริงๆ ว่า การถูกดำเนินคดีภายหลังรัฐประหารภายใต้อำนาจการปกครองของศัตรูทางการเมือง จะได้รับการยอมรับจากประชาคมโลกว่าเป็นกระบวนการที่เป็นธรรม
รัฐประหารเป็นต้นทางแห่งการทุจริตทั้งปวง ประเทศในระบอบประชาธิปไตยจึงรังเกียจรัฐประหาร บางประเทศแสดงออกด้วยการลดระดับความสัมพันธ์ทางการทูต ประเทศคู่ค้าที่สำคัญเช่นสหภาพยุโรปไม่ยอมให้ผู้นำเผด็จการเข้าประเทศรวมทั้งไม่เจรจาการค้าด้วย หรือในกรณีสหรัฐอเมริกาก็ต้องเอาผลประโยชน์ไปแลกกับการไปเยือน แต่พิธีการต้อนรับก็ถูกลดระดับลงไม่เท่ากับหัวหน้ารัฐบาลที่มาจากการเลือกตั้ง นี่ต่างหากที่เป็นความน่าละอายของผู้นำเผด็จการ เพราะการได้อำนาจมาโดยใช้อาวุธถือเป็นวิธีที่ต่ำทรามที่ทั้งโลกรังเกียจและร่วมกันประณาม
อีกเรื่องที่น่าอายสำหรับประเทศไทยคือแม้จะเป็นศตวรรษที่ 21 แล้ว แต่ก็ยังมีผู้นำเป็นเผด็จการที่ยึดอำนาจมาจากประชาชน แถมยังยื้ออำนาจไว้โดยไม่ได้ดูสารรูปทางสติปัญญาของตัวจนทำให้บ้านเมืองเสียหาย ประชาชนได้รับความทุกข์ยากเพราะพิษเศรษฐกิจถ้วนหน้า บังอาจกล่าวหาอดีตนายกทั้งสองว่าทำผิดกฎหมายแต่คนที่ถูกกล่าวหากลับได้รับการให้เกียรติจากทุกประเทศในโลก ส่วนคนที่กล่าวหากลับไม่ได้รับการให้เกียรติและไม่สามารถไปได้ทุกที่ในโลก คนที่น่าอายควรเป็นใครคงไม่ต้องถาม สิ่งที่น่าถามซึ่งต้องใช้สำนึกของความเป็นคนตอบคือจะหยุดความน่าละอายและนำศักดิ์ศรีกลับคืนสู่ประเทศชาติได้อย่างไร
วัฒนา เมืองสุข
4 เมษายน 256
