ความคลางแคลง สงสัยเรื่องจดหมายปลอม จากชาวเน็ต + จาก ‘นักข่าว’ ภาคสนาม

ความเห็นชาวเน็ต...

เขาเรียกจะสร้างกระแส แต่เสรือกไม่ลงทุน เดี่ยวนี้โลกเขาออนไล กันแล้ว ใครจะบ้าส่งจดหมาย แถมส่งมาจากราชการด้วย มีตราครุต 😂

😂😂 ลั่นในสมองเลย หัดหาคนที่ทำงานเป็นมาข้างๆตัวบ้างก็ดีนะ ไม่ใช่ ใช้แต่ระบบเลียกันเข้ามา มันทำงานกันไม่เป็น ไอฟายเอ้ย
.....

จดหมายบ้านผม 4 เดือนค่อยถึง แต่เฟสไลน์แค่ไม่กี่วินาทีได้กี่คน แถมจับยากกว่าอีก
.....

มีอะไรตลกกว่านี้อีกไหม...ในสมัยที่ผู้คนใช้4G.....แต่นี้แมร่ง ย้อนไป30~40ปี แถมมีครุฑด้วย.....สุดยอดมากครับ ขนาด SMS ยังไม่มีใครส่งหากันแล้วทุกวันนี้

.....

09.00 INDEX : ความคลางแคลง สงสัย จดหมายปลอม ความสงสัยจาก ‘นักข่าว’ ภาคสนาม

ที่มา มติชนออนไลน์
15 ก.ค. 59

ท่าทีของ “ผู้สื่อข่าว” ในสนามต่อการปรากฏขึ้นอย่างอึกทึกของจดหมาย “ปลอม”

น่าศึกษา

น่าศึกษาว่าเหตุใดพวกเขาจึงมองข้ามบทบาทของ 1 พรรคเพื่อไทย และ 1 นปช.ไปอย่างอัตโนมัติ

ตรงกันข้าม ตั้งแง่สงสัยไปยัง “ทหาร”

เห็นได้จากคำถามที่พุ่งตรงไปยัง พล.อ.ประวิตร วงษ์สุวรรณ รองนายกรัฐมนตรีและรัฐมนตรีว่าการกระทรวงกลาโหม

จากนั้นก็ถามไปยัง พ.อ.ปิยพันธุ์ กลิ่นพันธุ์

คนแรก คุมงานด้านความมั่นคง คนหลังเป็นทีมโฆษกผู้เอาการเอางานแห่งคสช.

ทำไมไม่ถาม นายสุรพงษ์ โตวิจักษณ์ชัยกุล

ซึ่งนอกจากเคยเป็นรองนายกรัฐมนตรีและรัฐมนตรีว่าการกระทรวงการต่างประเทศแล้วยังเป็นอดีตส.ส.จากพื้นที่เชียงใหม่

ทำไมจึงเล็งเป้าไปยัง “ทหาร”

ตรงนี้ต้องลองเข้าไปนั่งใน “หัวใจ” ของ “นักข่าว” ซึ่งคร่ำหวอดอยู่กับกระแสในทางการเมือง

1 พื้นที่เชียงใหม่ ลำพูน ลำปาง

รู้กันอยู่ว่าเป็นพื้นที่ที่ “ประชาชน”ให้ความนิยมต่อพรรคเพื่อไทยมาโดยตลอด

ไม่นิยมธรรมดา หากนิยม “ยกจังหวัด”

แทบไม่มีความจำเป็นอะไรเลยที่จะต้องทำจดหมาย”ปลอม”ส่งไปเพื่อโน้มน้าวและจูงใจอีก

“ของตาย” อยู่แล้ว

1 ลักษณะของจดหมาย”ปลอม”นั้นส่อพิรุธหลายอย่างให้เกิดความสงสัย

เรื่องนี้จำเป็นต้องจำแนก แจกแจง

เริ่มตั้งแต่ “ซองจดหมาย” ซึ่งเป็น “ตราครุฑ” จำนวนมากมายเป็นหมื่นฉบับเช่นนี้

ใช่ว่าจะหามาได้อย่างง่ายดาย

ตามมาด้วยลักษณะการจ่าหน้าซอง ไม่ว่าจะจ่าโดยไม่ระบุว่าเป็นใคร

สร้างข้อสงสัยให้ตั้งแต่ต้น

ยิ่งกว่านั้น ยิ่งเมื่อมีการเปิดเผยโดย”ทหาร”ว่า เป็นรายชื่อของแกนนำต่างๆ ที่เคยเคลื่อนไหวทางการเมือง

ถามว่าจำเป็นด้วยหรือที่จะต้องส่งให้ “แกนนำ”

ขณะเดียวกัน ปรากฏว่าจดหมายส่วนใหญ่ส่งมาจากพื้นที่เขตดุสิต กทม. มีส่วนน้อยเท่านั้นที่ส่งมาจากเชียงใหม่

การปลอมครั้งนึ้จึงกลายเป็นของแปลก

เป็นของแปลกกระทั่งสร้างความคลางแคลงสงสัยในหมู่”นักข่าว”ในภาคสนาม

จนต้องถาม พล.อ.ประวิตร วงษ์สุวรรณ

จนต้องถาม พ.อ.ปิยพงศ์ กลิ่นพันธุ์

แล้วทุกคนก็ถอนหายใจด้วยความโล่งเมื่อได้รับการปฏิเสธ