บทเรียนสื่อกับการทำหน้าที่สอดเสี้ยมสุมหัวสนุกปาก มากความคิดเห็น #กรณีเสกโลโซ
พี่เสกคือคนป่วยไบโพลาร์ที่อยู่ในระยะแมเนีย
มาดูโครงสร้างระยะแมเนีย เอาเข้าใจง่ายๆคือกูยิ่งใหญ่ที่สุดในจักรวาล เกรี้ยวกราด พูดมาก พลังล้น ไม่นอน ก็คืออาการพี่เสก เขาคือผู้ป่วย เท่ากับสิ่งที่เขาพูด กระทำ มาจากการป่วย ป่วยเท่ากับไม่ปกติ แต่สื่อบางสื่อเอาความป่วยความไม่ปกติของผู้ป่วยมาขายข่าวอย่างน่าตกใจ โยงการเมือง แทนที่จะนำเสนอเรื่องโรค พฤติกรรมของคนจากโรค แต่เลือกที่จะนำเสนอมุมดราม่า นำคำพูดผู้ป่วยมาตีแผ่กันอย่างสนุกปาก!! หลงทางหรือตั้งใจ?
ร้ายแรงไปกว่านั้นบางช่องไปขัดขวางขั้นตอนการนำไปสู่การรักษา ไบโพลาร์รักษาไม่ยากที่ยากคือพาไปหาหมอ บางสื่อไปซุ่มอยากได้ภาพตอนพาขึ้นรถ คงอยากจะพาดหัวข่าวด้วยใจสั่นระริกว่า รวบเสกขึ้นรถไปรักษา เฮ้ย ผู้ป่วยไม่ใช่โจร เกรงใจจรรยาบรรณหน่อยนี่ไปเค้นเอากับ รปภ คนใกล้ชิดหรือใครก็ตามที่พอให้ข้อมูลได้เอาหมด คุณกำลังสร้างตราบาปให้ผู้ป่วยอย่างไม่น่าให้อภัย ละเมิดสิทธิเพราะเพียงคำว่าเรตติ้ง!
ไม่ต่างจากกรณีหมูป่าที่ต้องจัดระเบียบกันอีกแล้วหรือ ทุกครั้งไปเหรอนี่
ผมเป็นสื่อผมเป็นอดีตผู้ป่วย ผมมีความเข้าใจในโรคและเข้าใจการนำเสนอ สื่อเปลี่ยนชีวิตผู้ป่วยได้ ทำให้ผู้ป่วยแย่ลงและดีขึ้นได้ วันนี้สื่อบางสื่อขายข่าวให้คนสนใจด้วยการแลกกับชีวิตผู้ป่วยหรือนี่ ! ถ้าคุณสร้างตราบาปให้กับเค้าด้วยเรตติ้ง มันคงต้องคุยกันในวงการสื่อแล้วแหละว่าเรามาถึงจุดนี้กันได้อย่างไร !?
แถมอีกเรื่อง พวกกู้ภัยเอาหน้าโพสภาพผู้ป่วย ผิดพ.ร.บ. สุขภาพแห่งชาติ #ข้อมูลจากเพจbipolarfc better together ผิดเสี่ยงติดคุกได้เลยนะ สื่อก็เช่นกัน ต้องนำเสนออย่างระวัง เราทราบเรื่องพี่เสกป่วย นำเสนอแนวทางการรักษา มุมทางการแพทย์ได้แต่นำเสนอให้ผู้ป่วยดูแย่ ดูมีตราบาปติดตัวไม่ได้ !
เคนโด้ 19 สิงหาคม 2561
Kendo Photjanasuntorn
