ต่อการที่ พรรณิการ์ วานิช ถูกศาลฏีกาตัดสิทธิการเข้าสมัครรับเลือกตั้งทุกระดับ และรับตำแหน่งทางการเมืองไม่ได้ตลอดชีวิต มีข้อควรสังเกตุจากความเห็นต่างๆ บนอินเตอร์เน็ต ทำให้เห็นความพิลึกพิลั่นสุดประมาณ
จาก @mukei_reporter #สรุป คำสั่งศาลกรณี #ช่อพรรณิการ์ ถูก #ศรีสุวรรณ ร้องผ่าน ปปช. ว่าโพสต์หมิ่นสถาบันและผิดจริยธรรมร้ายแรงของ ส.ส.” ทั้งที่ #ช่อ ยื่นค้านว่า ตอนที่โพสต์ยังไม่มี กม.นี้บังคับใช้ย้อนหลังไม่ได้
#ศาล said (กลับย้อนว่า) หลังจากนั้นจะลบก็ได้แต่ไม่ลบ แสดงว่ามีเจตนา กับอีกประเด็นที่ ‘ช่อ’ ค้านว่า มาตรฐานจริยธรรมนั้นใช้กับผู้ที่ยังอยู่ในตำแหน่ง แต่ตนพ้นจาก ส.ส.แล้ว #ศาล ก็ยังดึงดัน said ตอนถูกร้องนั้นเป็น ส.ส.นี่
#RespectMyVote66@R_artisty คอมเม้นต์ “คำถามคือ 1. ศาลมันบอกได้มั้ยว่าข้อความไหนบ้าง ภาพไหนบ้าง มันส่อว่ายังไง พอจะกางโต๊ะแถลง ขีดไฮไลท์เป็นข้อๆ ได้มั้ย? จะได้เป็นบรรทัดฐานต่อไปว่าอย่าทำนะ แบบนี้เข้าข่าย
2. จาก 1 ถ้าไม่มี แปลว่าก็ตัดสินแบบมั่วๆ กล่องสุ่มไป ดุลพินิจไป 3. จาก 1 และ 2 ถ้ามันไม่เคยมีบรรทัดฐานชัดเจน ไม่มีเช็คลิสต์ แล้วใครที่มันคิดเองเออเองว่า เอ๊อออ แบบนี้เข้าข่ายนะ 4. เส้นแบ่งของจริยธรรมคือตรงไหน
ในเมื่อมันเป็นเรื่องนามธรรมมากๆ ร้ายแรง-ไม่ร้ายแรง มีกี่เลเวล 5. การที่สถาบันยังมีผลต่ออนาคตการเมืองของนักการเมือง แปลว่าสถาบันกษัตริย์ไม่ได้อยู่เหนือการเมืองที่แท้จริง แล้วใครดึงสถาบันมาให้มีผลต่ออนาคตการเมือง”
ไม่ต้องถึงระดับผู้พิพากษาอ่านแล้วก็พอคิดได้ว่ามันพิกลจนใกล้จะไปถึงความพิการของศาลไทย ตัดสิทธิทางการเมืองตลอดชีวิตเพราะผิดจริยธรรม แม้ไม่ผิดอาญา ยิ่งถ้าไปเทียบกับคดีของ กนกวรรณ วิลาวัลย์ อดีต รมช.ศึกษาธิการ
ซึ่งศาลฏีกาเพิ่งตัดสินยกฟ้องเรื่องครอบครองที่ดิน โดยใช้เหตุผลเดียวกันว่า จำเลยกระทำผิดจริยธรรม แต่ไม่ผิดทางอาญา
(https://twitter.com/r_artisty/status/1704431271747981579=49&tJj4fSjA และ https://twitter.com/mukei_reporter/status/1704432717339976065=49q7-lQRDPTwew)
