ไอ้ที่เรียกว่า "ตู้ปันสุข" เนี่ย...

เรื่องตู้ปันสุขที่ดราม่าที่สุดก็น่าจะเป็นกรณีที่ของหมด แล้วคนที่จะมาเอาของก็ยืนตะโกนอยู่หน้าบ้าน ไม่ยอมไปอยู่พักใหญ่
แน่นอนว่าชนชั้นกลางย่อมยากจะรับได้ เพราะชั่งเป็นความกักขฬะ ไม่สมเป็นคนยากจนผู้น่าสงสารตามจินตนาการของชนชั้นกลางเอาซะเลย
แต่หลายๆคนลืมไปหรือเปล่าว่า นั่นมันคือปฏิกิริยาของความผิดหวังนะ
คุณให้ความหวังเขา พอเขามีความหวัง ดันไม่เป็นอย่างที่หวังซะยังงั้น
อันนี้ทั่นๆชนชั้นกลางทั้งหลายไม่รู้สึกว่าจะต้องมีส่วนรับผิดชอบอะไรเลยเหรอ?
อีกอย่างก็คือ ความผิดหวังนั้นไม่ใช่การนั่งผิดหวังอยู่ที่บ้านนะ
แต่เขาดั้นด้นมา
คนแก่คนพิการถ่อสังขารนั่งซาเล้งกันมา
มากันไกลแค่ไหนไม่รู้
ฝ่าแดดฝ่าฝนอะไรมาแค่ไหนไม่รู้
เปลืองน้ำมันรถไปแค่ไหนไม่รู้
เพื่อมาพบกับความผิดหวัง
คุณลองคิดอย่างมนุษย์ที่มีความรู้สึกซิ ว่าถ้าเป็นคุณ คุณจะมีปฏิกิริยายังไง

Chotisak Onsoong

..


คนจนโกยของจากตู้ปันสุข สลิ่มโลกสวยในนามของคนดี เสียใจ ผิดหวัง โวยวาย
เจ้าสัวโกยกำไรจากการค้าผูกขาด สลิ่มฯเฉย
รัฐบาลทหารโกยงบประเทศกันอุตลุดมา 6 ปี สลิ่มฯเฉย
สำหรับสลิ่มโลกสวยแล้ว ประเด็นมันไม่ได้อยู่ที่การโกย แต่มันอยู่ที่ใครโกยอ่ะค่ะ อ่ะค่ะ
..

คุณเคยหิวมากๆ ไหม เวลาที่หิวมากแล้วไปบุฟเฟต์ที่สามารถตักเท่าไหร่ก็ได้ เจ้าของร้านไม่ปรับเงิน คุณทำยังไง? คุณจะตักเยอะกว่าที่คุณกินได้ในมื้อนั้น เพราะความหิวมันทำให้คุณประเมินไม่ถูกนักหรอก เราเห็นว่าคนชนชั้นกลางจำนวนมากที่ไปเที่ยวกับทัวร์แล้วไปกินบุฟเฟต์ ก็มีหลายคนหยิบของที่พกได้ เช่น ส้ม ถั่ว ขนม ใส่กระเป๋าไว้ด้วย "เผื่อหิว" เพราะมนุษย์เรากลัวหิว ความหิวมันทรมาน แม้แต่กับคนชนชั้นกลางที่ซื้อข้าวกินได้ทุกมื้อ
.
ลองนึกสภาพคนที่ได้กินข้าววันละ 1 มื้อ หรือกินทุกมื้อแต่ 1 จานแบ่งกันหลายๆ คน กินแบบนั้นเป็นเวลา 2 เดือน (นับแค่ช่วงโควิด-) เขาหิวขนาดไหน เมื่อมีอาหารแห้งฟรี ที่เก็บไว้ได้ในอนาคต เขาย่อมตักตวงไปให้ได้มากที่สุด "เผื่อหิว" ในอนาคต และเผื่อคนที่บ้านที่เราไม่รู้ว่ามีอีกกี่คน ที่ต้องหยิบไปมากๆ เพราะไม่รู้ว่าคนจะซื้อของมาเติมในตู้นั้นอีกนานเท่าไหร่ มันจะเป็นกระแสวูบวาบแบบทุกๆ เรื่องที่เคยเป็นหรือเปล่า มันจะยั่งยืนสักแค่ไหนกัน?
.
ถ้าคุณต้องการให้เขาหยิบแต่พอดีกินวันนี้ คุณต้องทำให้เขามั่นใจว่าเขาจะมีกินอีกในวันพรุ่งนี้และต่อๆ ไป สิ่งที่คุณทำก็คือ เลิกแคปกล้องวงจรปิดมาด่าคน แล้วซื้อของเติมอีก เติมไปเรื่อยๆ เติมจนเขามั่นใจว่ามันจะมาเรื่อยๆ ตุนของไปก็รกพื้นที่บ้านเปล่าๆ
.
วิธีการนี้ไม่ได้โลกสวย เคยมีคนทำแล้วออกจะกวนตีนประชดด้วยซ้ำ นั่นคือตอนที่โควิด-19 แพร่ใหม่ๆ คนกักตุนทิชชู่ ลงไปเท่าไหร่หายเกลี้ยง ซูเปอร์มาร์เก็ตญี่ปุ่นก็เลยเอาทิชชู่มาวางเป็นแถวยาวมากและสูงมาก เพื่อจะบอกว่า ไม่ต้องแพนิคกักตุนค่ะ อิดอก ทิชชู่ผลิตในญี่ปุ่นเอง ไม่มีขาดแคลนแน่นอน นั่นแหละ วิธีการ
.
อันนี้มันน่ารำคาญ เมื่อคุณอยากจะให้เขา คุณก็แค่ให้ คนกวาดไปหมดก็แค่เรียนรู้ว่าอ๋อ มันยังไม่พอ ก็ซื้อมาเติม คุณไปตัดสินได้ยังไงว่าเขาเอาไปเกินพอดี เขาอาจจะตุนให้กับครอบครัว 8 คน กินได้ 2 สัปดาห์ เพราะค่าน้ำมันเติมมอเตอร์ไซค์ขับมาที่ตู้นี่ทุกวันมันอาจจะแพงก็ได้
.
ภาพนิ่ง 1 ภาพ พวกมึงตัดสินเขาไปหมดว่าพวกนี้แม่งไม่สำนึกบุญคุณของพวกมึง พวกเขาไม่อารยะ โดยที่มึงไม่รู้ background ชีวิตเขาเลยว่ามีคนที่บ้านอีกเท่าไหร่ รายได้เท่าไหร่ ไม่ได้กินข้าวมาแล้วกี่วัน คือกุก็ไม่รู้ แต่กุก็ต้องพยายามคิดถึงปัจจัยต่อพฤติกรรมของคนอื่นไง แนะนำให้ไปอ่านวิจัยประเภทความยากจนและพฤติกรรม หรือจิตวิทยาไรแบบนี้ก็ได้ เผื่อจะเข้าใจคนอื่นมากขึ้น
.
มึงซื้อของไปให้เขา มึงวาดหวังอะไร มึงคาดหวังความสวยงาม แต่ความจนของพวกเขาตอบสนองจินตนาการอันสวยงามของมึงไม่ได้ พวกมึงก็โกรธเขาแล้วจะไม่ซื้อของให้เขาต่อน่ะหรอ? พวกมึงก็คือคนเห็นแก่ตัวไง ไม่ใช่คนจิตใจดีเหี้ยอะไรหรอก มึงสำเร็จความใคร่จิตใจงามของมึงเฉยๆ แล้วความจริงที่โหดร้ายมาทำให้หมดอารมณ์ก่อนถึงจุดสุดยอด พวกมึงก็เลยโมโห ก็แค่นั้นเองเว่ย
.
ถ้ามึงจะโมโหใคร มึงด่ารัฐบาลเลย ไอ้ตู่ ไอ้เหี้ย มึงบริหารประเทศยังไงให้คนหิวโหยขนาดนี้ มึงบริหารประเทศยังไงให้คนจนไม่มั่นใจว่าพรุ่งนี้จะมีกินอีกไหม แล้วมึงเป็นรัฐบาลเหี้ยอะไร ไม่มีสวัสดิการให้คนจนประชาชนต้องมาตั้งตู้ช่วยกันเอง ทั้งที่ชนชั้นกลางทั้งหลายก็ลำบากเหมือนกัน มึงด่าเลย ด่ามัน มันคือคนที่ทำให้เกิดระบบแบบในหนัง Platform ไง แทนที่จะด่ามัน เสือกมาด่าคนหิวโหยในนั้นที่กินเผื่อความไม่แน่นอนในอนาคต เวลาดู Parasites อินแค่คำคมหรอ ไม่เคยเอามาเปรียบเทียบกันหรอ? "ถ้าฉันรวยฉันก็จะเป็นคนดีแบบนั้นได้" เวลาดูหนังดีๆ อะ ไม่ใช่เอามาคุยชิคๆ อย่างเดียว แล้วไม่เอามาเปลี่ยนมุมมองต่อโลกของตัวเอง จำไว้
.
จริงๆ ว่าจะไม่เขียน เพราะคนส่วนใหญ่ในเฟซบุ๊กก็มีจุดยืนตรงกัน แต่ก็ยังเห็นคนที่รู้สึกโกรธแค้นคนมากวาดตู้ฉันสุขอีก ก็เลยอยากเขียนบ้าง
.
Edit เพิ่มเติม
สำหรับคนที่ไม่ได้เป็นเพื่อนเรา และไม่รู้ว่าก่อนหน้านี้เราเขียนสเตตัสไปว่า เรากังขากับตู้ปันสุข คือเรามองว่าตู้ปันสุขเป็นโครงการที่ดีในระยะสั้น แต่เราไม่รู้ว่ามันมีประสิทธิภาพหรือไม่ คุ้มค่าไหม กับการเอาเงินไปช่วยมูลนิธิที่ทำงานกับชุมชนจริงๆ เพื่อดูว่าใครลำบากจริงๆ อันไหนมันตรงเป้ากว่ากัน เพราะเรามีทรัพยากรที่จะแบ่งปันให้คนอื่นน้อย มันควรถูกนำไปใช้อย่างตรงจุด โดยส่วนตัวไม่เห็นด้วยกันตู้ปันสุขด้วยซ้ำ
.
เพราะฉะนั้น ถ้าใครมองว่าเราโลกสวย ความจริงก็คือไม่ใช่ เรามองว่าโครงการนี้อาจไม่คุ้มค่าด้วยซ้ำ และเรื่องแบบบนี้ไม่ได้เกิดแค่ในไทย ที่อื่นก็เป็น แต่สิ่งที่เขาทำกันคือ มีนักวิจัยไปวิจัยว่าแบบไหนมันจะคุ้มค้ามีประสิทธิภาพมากที่สุด เพื่อปิดช่องว่างไม่ให้คนได้แสวงหาผลประโยชน์เกินควร และเพื่อแก้ปัญหาได้จริงๆ มานั่งด่าคนกวาดของไปแล้วแก้ปัญหาอะไรได้? และเราจะสื่อว่า ถ้าจะด่า ควรด่าคนที่มีอำนาจบริหารจัดการ ด่าระบบ เพราะระบบที่ดีมันจะอุดรูรั่วให้คนทำพฤติกรรมแย่ๆ ไม่ได้