วันอาทิตย์, กุมภาพันธ์ 22, 2558

เมื่อสักยี่สิบกว่าปีก่อน บ้านนี้เมืองนี้ยังไม่ดัดจริตเหมือนทุกวันนี้...


https://www.facebook.com/video.php?v=10203279118767473


เมื่อสักยี่สิบกว่าปีก่อน บ้านนี้เมืองนี้ยังไม่ดัดจริตเหมือนทุกวันนี้ การโฆษณาเหล้ายังทำได้อย่างกว้างขวาง

มีข้อแม้เพียงว่าห้ามมีภาพตอนยกแก้วหรือขวดขึ้นดื่ม

ช่วงนั้น เหล้าฝรั่งโดยเฉพาะบรั่นดียี่ห้อต่าง ๆ ทุ่มโฆษณาจนยึดครองหน้าจอทีวีเกือบทุกรายการ

มีอยู่ยี่ห้อหนึ่ง จำไม่ได้แล้วว่ายี่ห้ออะไร ใช้เพลง Groovy kind of Love ของ Phill Collins มาประกอบ..

ชายหนุ่มในชุดทักซิโด้โก้หรู ยืนอยู่บนดาดฟ้าเรือยอร์ชลำใหญ่ เหม่อมองออกไปในทะเลกว้าง กล้องโคล้สอัพที่สายตาของเขา แววตาบ่งบอกถึงความอาวรณ์ถวิลถึงใครบางคน

กล้องตัดกลับมาที่มือของเขา ประคองแก้วบรั่นดีมีน้ำสีอำพันอยู่ค่อนแก้ว ดนตรี Groovy kind of Love ดังคลอ สายตาของไอ้หนุ่มดูคล้ายจะหมดหวังกับการรอคอยเสียแล้ว...

ทันใด สายตาที่เคยหดหู่หมดหวังก็กลับเปล่งประกายเจิดจ้า พร้อมกับยิ้มน้อย ๆ ที่มุมปาก..

กล้องตัดกลับมาที่รถสปอร์ตคันหรูที่กำลังแล่นมาที่ท่าเทียบเรือ สาวผมยาวสดเซ็กซี่ขับรถคันนั้น กล้องโคลสอัพที่ใบหน้าของหญิงสาว แววตาส่งประกายร้อนแรงด้วยแรงคิดถึง ริมฝีปากเผยออ้าเล็กน้อยเหมือนคนใกล้ลงแดงเพราะความหิวเหล้า (อันนี้ผมว่าไปเองนะครับ)

ตัดฉับกลับมาที่ไอ้หนุ่มเรือยอร์ช มายืนเกาะระเบียงเรือ แล้วใช้มือขวาโบกให้สาว มือซ้ายยังไม่ยอมวางแก้วบรั่นดี....

หนุ่มสาวทั้งคู่ นั่งอยู่บนดาดฟ้าเรือ มีแก้บรั่นดีในมือคนละใบ แน่นอนว่าในนั้นมีเหล้าอยู่ด้วย บนโต๊ะวางเครื่องดื่ม มีขวดบรั่นดีสัญชาติฝรั่งเศสยี่ห้อนั้นวางอยู่ กล้องแพนออกเป็นภาพมุมกว้าง เรือกำลังแล่นอยู่บนทะเลกว้าง ยามเย็นโพล้เพล้ ดวงอาทิตย์กำลังจะจมน้ำ......
............

ช่วงนั้นผมยังทำเพลงแปลงอยู่ ได้ไอเดียจากโฆษณาเหล้าชิ้นนี้ ประกอบกับเพลง Groovy Kind of Love โด่งดังขึ้นมาจนคนฮัมทำนองได้ทั้งเมืองจากผลของโฆษณาชิ้นนี้ อยากล้อบรรยากาศในหนังโฆษณาชิ้นนี้

สมัยเรียนธรรมศาสตร์ ชอบไปนั่งริมน้ำดูเรือเอี้ยมจุ๊น ที่มักจะโยงกันเป็นพวงหลายลำ แล่นผ่านไปมาในแม่น้ำเจ้าพระยา คนที่อยู่ในเก๋งท้ายเรือแต่ละลำ จะกินอยู่ในเรือต่างบ้าน บนหลังคาเก๋งมีเสาทีวี และออกมาทำครัวตรงพื้นที่ว่างเล็ก ๆ ท้ายเรือ ชอบภาพนี้ คิดว่าน่าจะเอามาล้อกับภาพเรือยอร์ชได้

ในอีกฟาก รถอีแต๋นไทยประดิษฐ์ในชนบทกำลังเป็นยานพาหนะขวัญใจของไอ้หนุ่มบ้านทุ่ง ราคาคันละไม่ถึงแสน ทำให้ชาวบ้านที่พอมีเงินเก็บกล้าซื้อหามาใช้ ไอ้หนุ่มคนไหนมีรถอีแต๋นขับในยุคนั้น ถือว่าเท่สุด ๆ เชียวละ

เอายานพาหนะสองยุคสองมาตรฐาน มาเชื่อมโยงกันเข้าจนกลายเป็นเพลงหนุ่มเอี้ยมจุ๊นอย่างที่เห็นนี่แหละ

ลองฟังดูเองแล้วกัน....

https://www.facebook.com/video.php?v=10203279118767473&set=vb.1494837804&type=2&theater