จากทอม ดันดี ถึงสุรชัย ด่านวัฒนานุสรณ์
ผมเจอ ทอม ดันดี ศิลปินเพื่อชีวิตชื่อดังที่แดน 1 เรือนจำพิเศษกรุงเทพ สำหรับผู้มีชื่อเสียงโด่งดังและเคยมีชีวิตมั่งคั่งอันรุ่งโรจน์มาก่อน การมาเป็นนักโทษการเมืองจึงเป็นความทุกข์ทรมานมากเป็นพิเศษ เช่นเดียวกันกับหลายคนที่ต้องสูญเสียทุกสิ่งทุกอย่างไปในชีวิตทั้งในด้านการเงิน การงาน และชีวิตครอบครัว
มีสิ่งเดียวที่เขาไม่ได้สูญเสียไปนั่นคือ ความเป็นศิลปิน นักร้อง นักแสดง อารมณ์ขันและความบันเทิง เมื่อหลุดพ้นจากกรงขัง เขาจึงเข้าสู่เวทีศิลปินเพื่อที่จะฟื้นฟูความรุ่งโรจน์กลับมาอีกครั้ง การกลับไปสู่วงดนตรีซูซู จึงเป็นการกลับไปสู่รากฐานเดิมของอดีตที่เคยรุ่งโรจน์มาก่อน ไม่ใช่เรื่องของจุดยืนทางการเมืองแบบเลือกข้าง มีแต่พวกที่รับใช้เผด็จการแบบไม่ลืมหูลืมตาที่ไปขยายความแบบฉกฉวยที่จะสื่อความหมายว่า ทอม ดันดี ย้ายข้างไปสนับสนุนเผด็จการ
ส่วนเรื่องการขอยุติการเมืองก็เป็นเงื่อนไขหนึ่งสำหรับนักโทษการเมืองที่จะได้รับการอภัยโทษจากกษัตริย์ เพราะรัฐธรรมนูญไปให้กษัตริย์มีอำนาจเป็นเจ้าชีวิตเหนือราษฎรที่จะให้ได้รับโทษหรือพ้นโทษไป นักโทษที่ปรารถนาจะได้รับอิสรภาพก่อนกำหนดโทษตามกฎหมายจะต้องทำเรื่องเขียนจดหมายขอการอภัยโทษจากษัตริย์โดยต้องแสดงถึงการสำนึกผิด ในท้ายจดหมายเป็นการยืนยันว่าเมื่อพ้นโทษไปแล้วก็จะไม่ยุ่งเกี่ยวกับการกระทำความผิดอีกและจะขอเป็นพสกนิกรผู้จงรักภักดีหรือ เป็นข้ารองพระบาททุกชาติไป
สุรชัย ด่านวัฒนานุสรณ์ ได้รับการอภัยโทษ แล้วต้องลี้ภัยไปต่างประเทศ สุดท้ายก็กลายเป็นศพ ใบหน้าถูกทุบเละ ท้องถูกผ่ายัดด้วยเสาปูน มัดห่อด้วยกระสอบป่านและตาข่าย จมดิ่งอยู่ใต้ท้องน้ำลึกลุ่มน้ำโขง แม้ศพนี้จะโผล่ขึ้นมาเหนือท้องน้ำให้เห็นแต่ศพนี้ก็อันตรธานหายไปไร้ร่องรอย
ไม่มีการสอบสวน สืบสวน ใดๆ และไม่มีใครให้ความสนใจแม้แต่กรรมการสิทธิมนุษยชนแห่งชาติ
Somyot Pruksakasemsuk
(https://www.facebook.com/photo?fbid=642040526665322&set=a.121739258695454)
