รายการ คมชัดลึก ตอน " เสรี(พัง)พาบ "
เชิญ นักศึกษา สามคนจากทั้งนิติศาสตร์ และรัฐศาสตร์ มาพูดถึงการเชื่อมโยงการประท้วงที่ฮ่องกง และแสดงมุมมองเปรียบเทียบกับบ้านเรา
http://www.youtube.com/watch?v=EPaS59OCv_0&list=UUnniqWGq9lOqYd5sGWxVi7w
...
เรื่องเกี่ยวข้อง...
"เราและนายหัวอกเดียวกัน"
ที่มา ศูนย์กลางนิสิต นักศึกษาเพื่อประชาธิปไตยแห่งประเทศไทย
( กรุงเทพ ประเทศไทย)
เราเป็นหนึ่งในกลุ่ม นศ. ที่มีชื่อว่า Thai student center for democracy หรือ TSCD เราทราบข่าว และติดตามการลุกขึ้นต่อสู้ของพวกคุณมาตลอด ได้เห็นถึงความกล้าหาญ และมุ่งมั่นของพวกคุณ ซึ่งผมเชื่อว่าอีกไม่นานชัยชนะจะเป็นของพวกคุณ ซึ่งต่างจากในประเทศของผม ที่พึ่งผ่านการรัฐประหารไปไม่กี่เดือน บรรยากาศที่นี้เต็มไปด้วยความเผด็จการของทหาร และได้แต่ฝันว่าเราจะได้รับการสนับสนุนจากเพื่อนๆ นศ.ของเรา เหมือนที่พวกคุณกำลังทำ ขอให้ปลอดภัย
**************************************************
(Bangkok, Thailand)
We are Thai Student Centre for Democracy (TSCD) ,which is a student activist organisation based in Bangkok. I acknowledge the current situation in Hong Kong and have been paying close attention since the beginning of occupy central movement. Members of TSCD are in awe of your courage, sacrifice, and determination. We strongly believe the victory shall soon belong to the people in Hong Kong. Unfortunately, unlike our own country, we have been dictated by the military junta since the coup d’etat a few months ago. We are severely suppressed; struggling to live with scarcely any freedom. In this situation, we could only wish that Thai students would realise the grim truth of dictatorships and would try to stand up for what is right. We hope your campaign goes well and safely.
************************************************
(泰國曼谷)
我們 也有學聯會 叫做 student center for democracy or TSCD 我們有得到及關心你們的行動 我們看到你們的努力 同心奮鬥的力量 相信再過不久就會成功得到勝利
不像我們泰國 在軍政府完成政變後 整個國家民族都面臨強烈的施壓 我們希望總有一天也能像你們一樣 得到大家的支持
希望你們都平安的經過此事件
...
วันนี้ ทีมต่างประเทศของ ศนปท. มีบทความที่น่าสนใจบทความหนึ่ง ที่มีประเด็นน่าหยิบยกขึ้นมาถกเถียงกันอย่างยิ่ง นั้นคือบทความชื่อ
Showdown in Hong Kong: Zoher Abdoolcarim
ในนิตยสาร TIME ฉบับวันที่ 22 กันยายน 2557
โดยบทความนี้เปิดประโยคได้อย่างน่าสนใจคือ
“ ปักกิ่งต้องตระหนักว่าพื้นที่ที่เปิดกว้างย่อมเป็นค่านิยมที่แท้จริงของจีน”
หลังจากฮ่องกงกลับมาเป็นของจีนในปี1997 ผู้นำจีนวาดฝันให้ดินแดนแห่งใหม่นี้เป็น “เมืองแห่งเศรษฐกิจ” พวกเขาไม่ได้มองเพียงว่าฮ่องกงจะเป็นดินแดนที่มีศักยภาพสูง และเป็นแหล่งผลิตเงินเท่านั้น พวกเขายังคาดหวังให้คนฮ่องกงจะให้ความสนใจแต่ความเป็นอยู่ของตนเองเท่านั้น แต่ในวันนี้ ฮ่องกงซึ่งเป็นศูนย์กลางทางการเงิน และมีสังคมที่เปิดกว้างได้ท้าทายทางการเมืองและได้วิพากษ์ต่อจีนแผ่นดินใหญ่ ถึงแม้ภาคธุรกิจจะไม่ค่อยรู้สึกตึงเครียดกับความแตกแยกทางการเมืองและความไม่แน่นอนทางการเมืองก็ตาม
ผู้นำจีนวางแผนว่าการเลือกตั้งในปี 2017 จากเดิมนั้นให้มีการรับเลือกจากสาธารณชนจะต้องผ่านการเลือกทางอ้อมจากสมาชิกพรรคฯ 1200 คนก่อน โดยปักกิ่งพยายามที่จะสร้างเงื่อนไขที่เป็นอุปสรรคด้วยการสนับสนุนพวกอนุรักษ์นิยมที่คนเหล่านี้สนับสนุนจีน ให้ได้มีคะแนนนำเหนือฝ่ายอื่นๆ และ จำนวนผู้ท้าชิงผู้ว่าการฮ่องกงมีเพียง 3 คน เท่านั้น อย่างน้อยต้องได้รับเสียงเกินร้อยละ 50 จากประชาชน โดยการกระทำเช่นนี้ก็ได้เป็นสิ่งที่ทำให้ฮ่องกงมีรูปแบบการปกครองไม่ได้ต่างจากจีนเลย
แต่เรื่องมันไม่ได้ง่ายอย่างนั้น เพราะฮ่องกงเองได้มีการเชื่อมต่อกับระบบเศรษฐกิจโลก ย่อมมีผลกระทบต่อทั้งโลกถึงแม้ว่าผู้บริหารฮ่องกงจะเป็นเหมือนผู้ว่าการรัฐแต่การที่จะได้มาสู่ตำแหน่งนั้นย่อมสะท้อนเสรีภาพในฮ่องกงเอง เราอาจได้เคยได้ยินคำว่า "1ประเทศ 2ระบบ” ซึ่งทางจีนเคยให้คำมั่นว่าจะดำรงไว้ซึ่งความเป็นอิสระในการปกครอง ดำรงไว้ซึ่งเสรีภาพ แต่ในทางปฏิบัติแล้วจีนนั้นกลับกดดันทั้งข้าราชการ นักธุรกิจ นักหนังสือพิมพ์ นักวิชาการ แม้กระทั่งผู้พิพากษาให้ภักดีต่อจีน
การประกาศของผู้บริหารฮ่องกงนั้นเป็นเสมือนประกาศที่ได้รับบัญชาโดยตรงจากจีน เหล่าผู้สนับสนุนประชาธิปไตยทั้งหลายต่างเดือดดาลและผิดหวัง ทำให้ความขัดแย้ง และแตกแยกในฮ่องกงนั้นยังคงมีอยู่ต่อไป ซึ่งที่จริงมีมานานแล้ว จากการศึกษาของมหาวิทยาฮ่องกงกล่าวว่ามีเพียงประชาชนน้อยกว่าร้อยละ 20 ที่ระบุตนเองว่าเป็น "คนจีน" สิ่งเหล่านี้เป็นสิ่งที่กระอักกระอ่วนใจต่อปักกิ่งอย่างยิ่ง
สุดท้ายนี้ เราคาดหวังว่าจีนจะไม่มองฮ่องกงเป็นกบฎ แต่จีนเองควรมองว่าฮ่องกงนั้นเป็นสิ่งที่จีนต้องเข้าหา
แปลโดย ทีมต่างประเทศ ศนปท.
