นักวิเคราะห์หลายคนให้ความเห็นตรงกันว่า รัฐประหาร 22 พ.ค.57 เป็น "รัฐประหารที่สมบูรณ์แบบ" คือ มีการวางแผนล่วงหน้าเป็นเวลานาน วางแผนมาอย่างดี รอบคอบ ครบถ้วนทุกด้าน จนถึงขั้นประกาศกฎอัยการศึกก่อน คุมสถานการณ์แล้ว รวบตัวแกนนำในที่ประชุมเจรจา และการเข้าระงับการชุมนุมเชิงสัญลักษณ์ต้านรปห.ทุกครั้งอย่างรวดเร็วเด็ดขาด ตลอดจนการคุมสื่อทุกแขนงอย่างเบ็ดเสร็จ ทั้งหมดนี้เป็นการถอดถอนบทเรียนจากรปห.19 ก.ย.49
และบทเรียนข้อสำคัญที่สุดที่ผู้วางแผนได้มาคือ รปห.แล้ว ให้ "คนอื่น" มาเป็นนายกฯ นั่นถือว่า "เสียของ" เสมือน "ตีงูให้กากิน" ฉะนั้น ในครั้งนี้ หัวหน้ารปห.ต้องเป็นนายกฯเอง!!
ว่ากันว่า นี่คือ A Perfect Coup d'etat!
แต่ในวงการสืบสวนคดีอาชญากรรมมีคำกล่าวว่า No Perfect Murder! ต่อให้ผู้กระทำวางแผนมาอย่างดีสักเท่าใด แต่ถึงอย่างไรก็ต้องมีข้อผิดพลาดโดยมิได้ตั้งใจ ที่จะนำไปสู่การจับกุมผู้ต้องสงสัยในคดีนั้นจนได้
รปห.22 พ.ค.57 ก็เหมือนกัน และยิ่งเวลาผ่านไป ข้อผิดพลาดนั้นก็ปรากฏออกมาชัดขึ้นทุกทีและบังเอิญเป็นข้อผิดพลาดที่เกิดจากบทเรียนข้อสำคัญที่สุดข้อนั้นอีกด้วย ซึงแก้ไขได้ยากมาก เพราะการแก้ไขจุดผิดพลาดนั้นอาจมีผลให้จุดมุ่งหมายของรปห.ทั้งหมด "เสียไป"
ข้อนี้ ในระยะหลัง แม้แต่ในปชป. กลุ่มพันธมิตรฯ และกลุ่มจารีตนิยม ก็เริ่มเห็นตรงกัน ในขณะที่พลังของประชาชนแม้จะถูกกดบีบอย่างหนัก แต่ก็ยัง "ระอุ" เหมือนน้ำเดือดในหม้อต้ม จนทำให้ไม่สามารถยกเลิกกฎอัยการศึกได้
นี่เป็นสถานการณ์ "หัวเลี้ยวหัวต่อ" สำคัญของ รปห.22 พ.ค.57 เป็นจุดที่มาถึงเร็วมากเมื่อเทียบกับรัฐประหารครั้งก่อน ๆ ในอดีตทั้งหมด
