"ผู้ต้องขังทางการเมืองในไทยไม่มีเสรีภาพในการส่งจดหมาย" แต่ในอเมริกา ผู้ต้องขังในเรือนจำไม่น้อยกว่า 20 แห่ง สามารถรวมตัวเป็นกองบรรณาธิการจัดพิมพ์หนังสือพิมพ์เพื่ออ่านกันในเรือนจำได้

Khatha Khatha
13 hours ago
·
"ผู้ต้องขังทางการเมืองไม่มีเสรีภาพในการส่งจดหมาย "
ถ้าเราเขียนจดหมาย เกี่ยวกับ การเมือง จดหมายของเรานั้นจะไม่ถูกส่งออกมา รูปนี้ผมวาดไว้ ตอนที่ถูกคุมขัง เกือบจะส่งออกมา ผมเลยตัดสินใจ วาดขึ้นมาใหม่ จากนั้นผมถึงส่งจดหมายให้ทางแอมเนสตี้ แต่การส่งจดหมายของผมนั้น ผมต้องเขียนใบร้องเรียน แนบเข้าไปกับจดหมายด้วย อันไหนที่ไม่ได้แนบใบร้องเรียน เขาจะไม่อณุญาติให้ส่งเพราะเนื้อหาเป็นการเสียดสีการเมืองรัฐบาล ผมส่งจดหมายออกมาเยอะมากๆ แต่ไม่เคยถึงเลยถึงแต่จดหมายที่แนบใบร้องเรียน ทำไมแค่เรื่องจดหมายมันถึงเป็นเรื่องยากสำหรับพวกเรา ทั้งๆที่เนื้อหา ไม่พูดถึงเรือนจำเลยสักนิด เราต้องเขียนจดหมายให้มันดูสวยงามให้มันดูว่าเราปลอดภัย แต่ที่จริงไม่ใช่แบบนั้นเลย การส่งจดหมายออกไปหาใครสักคน คือ "ความปลอดภัย"ของผู้ต้องขัง ดังนั้นผมก็อยากให้ใครสักคนเข้ามาฟังเรื่องนี้ เข้าแก้ไข ไม่ว่าจดหมายจะถูกเขียนออกมาแบบไหน ควรจะเป็นสิทธิของผู้ต้องขัง ไม่ใช่มาตัดสิทธิ์ จดหมายของผมที่ไม่ได้ออกมาให้ทุกคนอ่าน พวกเขาคงเอาทิ้ง แล้วมาบอกผมว่าส่งให้เเล้ว
ขอบคุณที่อ่านจนจบนะครับ

Pipob Udomittipong
8 hours ago

·
"ผู้ต้องขังทางการเมืองในไทยไม่มีเสรีภาพในการส่งจดหมาย" แต่ในอเมริกา ผู้ต้องขังในเรือนจำไม่น้อยกว่า 20 แห่ง สามารถรวมตัวเป็นกองบรรณาธิการจัดพิมพ์หนังสือพิมพ์เพื่ออ่านกันในเรือนจำได้ ผู้ต้องขังหลายคนสามารถเขียนเสนอบทความไปยังนสพ.ของเรือนจำต่าง ๆ หรือวารสารนอกเรือนจำได้
Prison Mirror นสพ.ของเรือนจำรัฐมินเนสโซตา ตีพิมพ์ครั้งแรกเมื่อปี 1887 หรือ 137 ปีที่แล้ว แม้ผู้ต้องขังไม่สามารถเข้าถึงอินเตอร์เน็ต แต่สามารถอ่านวารสาร หนังสือ และบทความที่บอกให้ทางเรือนจำปรินต์ออกมาได้ และใช้ข้อมูลเหล่านี้เพื่อเขียน
ถามว่าจะทำนสพ.เหล่านี้ไปทำไมในเมื่อก็อ่านกันเฉพาะในหมู่ผู้ต้องขัง? มันเป็น empowerment ครับ มันทำให้คนรู้สึกว่าตัวเองมีคุณค่า มีศักดิ์ศรี ไม่ใช่ “ทัณฑสถาน” แบบของไทย ที่เลียบแบบชื่อฝรั่งว่า “Corrections” แต่มุ่งลงโทษอย่างเดียว
(https://www.npr.org/.../prison-newspapers-growth...)