จดหมายจากอานนท์ นำภา 24 มิถุนายน 2567

อานนท์ นำภา
9 hours ago

24 มิถุนายน 2567 ถึงปราณและขาล ลูกรักทั้งสอง
ตอนแรกพ่อนึกว่าวันนี้เป็นวันหยุดราชการ พอรู้ว่าไม่ใช่วันหยุดเลยนั่งเขียนจดหมายในช่วงสายถึงลูกทั้งสองด้วยความคิดถึง เช้านี้ในเรือนจำยังคงดำเนินไปตามปกติ นักโทษการเมืองจากแดน 6 ถูกย้ายมาแดน 4 แล้วสี่คน คือน้าบุ๊ค (แรปเปอร์) น้าบูม น้าก้อง และ น้าขนุน
.
น้าขนุนหน้าตาสดชื่นขึ้นมาก หลังจากต้องถูกจำแนกไปอยู่แดนหก แดนวินัยถึงสองเดือน เป็นธรรมดาที่ผู้ต้องขังที่ย้ายมาจากแดนสี่ รู้สึกคลี่คลายขึ้นเพราะแดนเรามีสิ่งที่ให้ทำขั้นเวลามากกว่าทุกเดือนในเรือนจำ พวกเราพยายามบังคับกันให้กินมื้อเช้า ออกกำลังกาย และอ่านหนังสือ จากเด็กเรียนดี ดีกรีรัฐศาสตร์ และกำลังเรียนป.โท รัฐศาสตร์ต่อที่ธรรมศาสตร์ กลายมาเป็นนักโทษการเมือง ม.112
.
ชีวิตที่พลิกผันจากทุกวันต้องนั่งในหอสมุดธรรมศาสตร์มานั่งอ่านหนังสือในเรือนจำ การปรับตัวและกำลังใจจากคนข้างในและคนข้างนอกจึงเป็นสิ่งที่สำคัญ พ่อหวังว่าน้าขนุนจะได้ประกันตัวในเร็ววันและเรียนต่อให้จบเพื่อเป็นกำลังทางสติปัญญาให้สังคมต่อไป
.
น้าธี (อาชีวะเพื่อประชาธิปไตย) ช่วงนี้บ่นๆไม่สบาย พวกเราก็พยายามหาหยูกยา ดูแลกันตามที่จะทำได้ อากาศเปลี่ยนทำให้พวกเราต้องดูแลสุขภาพให้มากขึ้นเพื่อไม่ให้เจ็บป่วย เพราะการเจ็บป่วยในเรือนจำมันไม่สะดวกเหมือนข้างนอก พ่อพยายามออกกำลังกายให้ร่างกายแข็งแรง เก็บชีวิตเพื่อออกไปอยู่กับลูกทั้งสองในวันที่ฟ้าเปิด ระหว่างเขียนจดหมายฉบับนี้พ่อคิดถึงมิตรสหายสองสามคนที่จากไป พี่ไม้หนึ่ง พี่วาดระวี ป่านนี้ไปอ่านบทกวีอยู่ที่ไหนไม่รู้ พี่จี๊ดถ้ายังอยู่ก็คงชุลมุนกับการติดตั้งเครื่องเสียงย่ำรุ่ง
.
คิดถึงทุกคน
อานนท์ นำภา

(https://www.facebook.com/permalink.php?story_fbid=25858707830410602&id=100000942179021&ref=embed_post)