คดีนี้น่าเซาะไช อะไรคือเหตุอันควรของการชักธงชาติลงจากเสาก่อนเวลา ๖ โมงเย็น อยากถามผู้พิพากษาทุกท่านที่ขึ้นนั่งบัลลังก์ภายใต้บุญญาบารมีสถาบันกษัตริย์ไทย
ศาลธัญบุรีพิพากษาคดี เบนจา อะปัน กับ พิมชนก จิระไทยานนท์ “นำผ้าแดงที่เขียนตัวเลข ‘๑๑๒’ ขึ้นแทนธงชาติที่หน้า สภ.คลองหลวง เมื่อวันที่ ๑๕ ม.ค.๒๕๖๔ ระหว่างการไปทำกิจกรรมให้กำลังใจแก่ ชยพล ดโนทัย หรือเดฟ”
คดีนี้วัตถุแห่งคดีเป็นผ้าสีแดงที่เขียนตัวเลข ๑๑๒ แต่ศาลดำเนินคดีกับสองนักกิจกรรมหญิงด้วยข้อหาอาญามาตรา ๑๑๘ จากการที่ทั้งสองนำธงชาติลงจากเสาแล้วชักผ้าแดงขึ้นแทน จึงมีข้อหามาตรา ๕๗ พรบ.ธงชาติควบด้วย
ศาลไม่สามารถปรักปรำตามฟ้องได้ เพราะไม่มีพยานโจทก์เบิกความเอาผิดจำเลยตามข้อกล่าวหา อีกทั้งผ้าสีแดงที่จำเลยใช้ “ก็ไม่ใช่ธงที่มีความหมายถึงประเทศอื่น จึงไม่อาจรับฟังว่าจำเลยทั้งสองกระทำการเหยียดหยามประเทศชาติ”
แต่ไหนๆ ก็ไหนๆ จับมาแล้วก็ต้องทำโทษเสียหน่อย สั่งปรับคนละ ๖๐๐ บาท โทษฐานชักธงชาติลงก่อนกำหนดเวลาที่กำหนดไว้เป็นระเบียบของชาติ แต่ให้การเป็นประโยชน์จึงลดโทษเหลือปรับคนละ ๔๐๐ บาทแทน
โดยการกระทำที่เป็นความผิดก็คือ ชักธงชาติลงจากเสาก่อนเวลา ๑๘.๐๐ น. “โดยไม่มีเหตุอันควร” คดีนี้น่าจะเป็นตัวอย่างความเหนือคาดหมายของศาลไทย จำเลยได้รับการปล่อยตัวด้วยเหตุผลง้าย ง่าย เช่นกันกับการถูกปรับแบบแก้ขัด
(https://tlhr2014.com/archives/68002 และ https://prachatai.com/journal/2024/06/109698)