รำลึก 10 ปี ไม้หนึ่ง ก.กุนที เสียสละขีวิต รวมบทกวีกินใจของ 'ไม้หนึ่ง ก.กุนที'

Suwanna Tallek
1d·

#23เมษายน67
#ครบรอบ10ปี
#ไม้หนึ่ง ก.กุนที
#ถูกสังหาร
...เวลา 11.00 น.
ชวนเพื่อน...ร่วมถวายสังฆทานที่ #วัดเสมียนนารี
#...12.00 น.
ชวนเพื่อนวางดอกไม้ ณ #ลานจอดรถร้านครกไม้ไทยลาว ซ.ลาดปลาเค้า 24
.....


รวมบทกวีกินใจของ 'ไม้หนึ่ง ก.กุนที'

Apr 23, 2014
Voice Online

รวมบทกวีกินใจของ"ไม้หนึ่ง ก.กุนที" ซึ่งกล่าวไว้ในงาน Thai Poet Forum เมื่อวันที่ 22 มีนาคม 2552 และจากหนังสือสถาปนาสถาบันประชาชน สำนักพิมพ์หอนาฬิกา ขณะแฟนเพจร่วมไว้อาลัยกับการการจากไป

นายกมล ดวงผาสุข "ไผ่" หรือกวีเสื้อแดงที่เสียชีวิตจากการถูกลอบยิงบริเวณร้านอาหารซอยลาดปลาเค้า 24 ณ วันที่ 23 เมษายน 2557 แต่สิ่งหนึ่งที่ยังคงเหลืออยู่คือบทกวีที่แสดงถึงความเป็นประชาธิปไตย ความเสมอภาคของประชาชน และจิตวิญญาณของวีรชน

โดยบทกวีของ "ไม้หนึ่ง ก.กุนที" ที่กล่าวไว้ในงาน Thai Poet Forum เมื่อวันที่ 22 มีนาคม 2552 เป็นบทกวีที่เรียกเสียงฮือฮาได้ตลอดงาน เนื่องจากกินใจของคนที่อยู่ในงาน


เราไม่ปกป้องการอภิวัฒน์ สายลมปฏปักษ์จึงพัดหวน
การรื้อสร้างไม่อาจทำอย่างนุ่มนวล ทุกชิ้นส่วนต้องกล้านับ 1 ใหม่

เราไม่ปกป้องการอภิวัฒน์ กระบวนทรรศน์เสรีไม่ขยาย
2475 พริบตาเป็นอาชาไนย แล้วก็กลับเป็นงัวควายเสมือนเดิม

เราไม่ปกป้องการอภิวัฒน์ สิทธิ หน้าที่ แจ่มชัดไม่ทันเริ่ม
ลงหมุดแล้วไม่ตอกต่อเสาเติม เอาเครื่องเรือนไปปลูกเสริมสร้างเวียงวัง

เราไม่ปกป้องการอภิวัฒน์ อำนาจรัฐ เศรษฐกิจ จึงล้าหลัง
เงินในบ้านชาวนามีน้อยจัง แต่สะพรั่งแน่นซองขาวในพานทอง (ซึ่งหลังจบวรคนี้ได้รับเสียงปรบมือดังกึกก้อง)

คณะราษฎร์คือเด็กสาว มีความรัก เยาว์วัยได้ตั้งท้อง
ถ้าพวกคุณเป็นพ่อแม่ผู้ปกครอง เลือกทำแท้งหรือจะบำรุงครรภ์

เด็กในท้องอาจคลอดเป็นผู้แทนถ่อย ต้องอดทนรอคอยช่วยสร้างสรรค์
ทุกทารกล้วนมีพัฒนาการ จะเติบใหญ่สมบูรณ์ตามกาลเวลา

แต่...
บางคนสร้างยุทธศาสตร์ "ราษฎร์ไม่พร้อม" คุณไม่เคยยินยอมให้เราก้าวหน้า
เฝ้าแทรกแซงแบ่งแซะเสมอมา เป็นประชาธิปไตยใจพิการ

ใจพิการเพราะประชาไร้อำนาจ ความเป็นชาติอยู่ในกำมือทหาร
การตัดสินของหมู่ตุลาการ ไม่พิพากษาในนามมหาชน

วางระเบิดระบบการศึกษา ถึงเวลามืดบอดไม่เห็นหน
ทัศนวิสัยใบ้จำนน ปัญญาชนบื้อพันหลักสนตะพาย

ชนชั้นกลางกลวงว่างเปล่าสมอง บกพร่องทำปัญญาเสื่อมสูญหาย
ชีวิตไหวเบาหวิวปลิวสยาย แย่กว่าควายไม่มีใครยอมไถนา

เขารวมตัวคืนอำนาจให้บางคน ยืนเดินนั่งตะโกนกันคลั่งบ้า
กู่ป่าวๆ เอาประเทศไทยคืนมา คืนมาจากกำมือประชาไท

ความก้าวหน้าปรากฏในชนชั้นล่าง การเลือกตั้งปี 50 ยืนยันได้
กองทัพยึดเบ็ดเสร็จกุมกลไก แต่ไม่สามารถบล็อกโหวตทหารเกณฑ์

เพราะว่าคุณประมาทราษฎร ทุกครั้งเคยเขย่าคลอนหัวเล่น
เขาเอียนรสคุณธรรมทนลำเค็ญ เลือกประชาธิปไตยเส้นทางทุน

เหนื่อยอาภัพหยาบกร้านมานานนัก ข้าวปลาผักคุณปรุงกินกันหอมกรุ่น
แต่ตอบแทนเขาด้วยเนรคุณ กินไม่อิ่มนอนไม่อุ่นเสมอมา

การเมืองไทยก้าวหน้าไปมาก แม้แต่นายสมัครก็ยังมีความก้าวหน้า
แสงแห่งทุนปลุกปฏิกิริยา เร่งทำมาค้าขายขยายคลัง

การเมืองไทยก้าวหน้าไปมาก คนรากหญ้ายิ่งไม่ยอมอยู่ล้าหลัง
ชัดเจนสิทธิ์หน้าที่มีกำลัง เริ่มก่อสร้างยุคศรีอาริย์ด้วยมือตัว

เสรีชนแพร่ลามเหมือนแบคทีเรีย แทะนรกสวรรค์แบ่งดีชั่ว
เหลือเพียงพุทธปัญญาชัยมืดมัว บัว 4 เหล่ารกทุกชั้นฐานันดร

นับปีผ่านจาก 17 มา 40 รัฐธรรมนูญพัฒนาครึ่งมาค่อน
แม้หมกเม็ดแทรกซึมบางบทตอน เช่นองค์กรอิสระของบางใคร ?

แต่ก็ถือว่าเกือบจะเต็มใบอยู่ รอเพียงผู้นำความคิดที่สดใหม่
ล้างงมงายชนชั้นนำโบราณภัย ฝ่าตีนใหญ่กดหัวเลอะฝุ่นละออง

การรุกคืบของอำนาจประชาชน คนหลายกลุ่มคิดเล่ห์กลขึ้นปกป้อง
สามัคคีให้คนดีรุมปกครอง ล้างสมองปรองดองเพื่อแผ่นดิน

แผ่นดินหรือแท้คือประชาราษฎร์ ทับถมร่างเปื่อยเป็นชาติครอบคลุมสิ้น
เลี้ยงพืชพันธุ์ธัญญาก่อชีวิน เกิดฟอสซิล ทอง เพชร นิล จินดา

ธาตุกระดูกสามัญชนซึมรากข้าว รวงข้าวเหนียวข้าวเจ้าอุดมค่า
เหลืองทิพย์ทองผ่องทุ่งปรุงท้องนา เลี้ยงขุนศึก อมาตยา ไม่รู้คุณ

แผ่นดินหรือคือสมบัติไทยทั้งชาติ เลี้ยงเจ้าทาสมูลนายมาทุกรุ่น
2475 สิ้นยุคฤทธิ์สิทธิ์สมบูรณ์ฯ คุณเกิดจากราษฎรการุณนะภูมี

คุณแทบเป็นหุ้นส่วนทุกบริษัท ผลกำไรไม่จำกัดทุนวิถี
กินล้นเหลือเจริญเกินอ้วนพี ขณะผองคนมากมีไม่มีกิน

เหงื่อทั้งปวงที่คุณเปลืองพลัง แค่ละอองชนชั้นล่างทั่วท้องถิ่น
เขายากจนทนทุกข์ขลุกโคลนดิน คือตัวจริง ผลิตสินสมบัติเมือง

ประชาชนของคุณคือคนไหน คนสมบูรณ์หน้าใสใส่เสื้อเหลือง
คนเสื้อแดงมอมแมมแสนฝืดเคือง คนเซื่องซึมจรจัดขาดอาภรณ์

ความเป็นชาติของคุณอยู่ที่ตรงไหน สิเนรุอำไพเผือกสิงขร
เราคือฐานพีระมิดประชากร กัดกร่อนเราคุณก็ล้มลงระยำ

ผมอยากชวนพวกคุณไปสนามหลวง ที่สำคัญของปวงไทสยาม
สัมผัสดินดิบด้านผ่านเคี่ยวกรำ เลี้ยงแถวแนวมะขามละลานตา

ช่างเหมือนกับมวลประชามหาศาล ผู้หยาบกร้านพันธุ์ต่ำแต่ล้ำค่า
คือเข็มรากฐากหลักนัครา ปลูกผลิตเนื้อผักปลาข้าวของจริง

ไม้มะขามธรรมดาหม่นสีสัน ไม่ผ่องพรรณสดใสดอกใบกิ่ง
แต่ต้นแกร่งต้านพายุยากไหวติง เป็นที่สิงวิญญาณวีรชน

ไปจับมือเดินบนแผ่นดินประวัติศาสตร์ ลุกฮือขึ้นอภิวัฒน์ใหม่อีกหน
ขวางคิ้วเฉยกัดฟันไม่จำนน เป็น 1 ในมหาชนโดยชอบธรรม

จะสมหวังวันที่ดีกว่านี้ มีกินใช้เพียงพอทุกเช้าค่ำ
สลายหมดหมู่เมฆทะมึนดำ ข้าวทุกคำเคี้ยวกินเองอิ่มสมบูรณ์

นอกจากนี้ยังมีบทกวีนิพนธ์ชื่อ "หญ้าแพรกอมตะ" ที่มาจากหนังสือสถาปนาสถาบันประชาชน สำนักพิมพ์หอนาฬิกา

บูชาครูเสรีชน คนเช่น จิ้น กรรมาชน
และพี่น้องมวลประชา ทุกผู้กล้า ใส่เสื้อแดง

บูชาการลุกตื่น เงยหน้าขึ้นเผชิญแสง
ฟ้าพิษเทพเสแสร้ง สูบน้ำแล้งดินยากจน

บูชาคนธรรมดา ก้าวหน้าเดินเต็มถนน
กองทัพของผู้ทุกข์ทน สู้ปิ่นโจรปล้นแผ่นดิน

บูชาพันธุ์หญ้าแพรก ช้างเหยียบแหลกไม่เคยสิ้น
ขยายคลุมธรณินทร์ เกิดและกินอย่างซื่อตรง

บูชาคนตาสว่าง แจ้งกระจ่าง เลิกลุ่มหลง
รู้สิทธิ์คนมั่นคง ไม่ใช่ผงใต้ฝ่าตีน

รบเถิดสามัญชน ไม่จำนนผู้โหดหิน
ปราสาทสูงร่วมกันปีน หักยอดปิ่นมงกุฎโจร

ขณะที่เฟซบุ๊กเพจ ไม้หนึ่ง ก.กุนที ได้มีแฟนเพจเข้ามาแสดงความไว้อาลัยกับกวีท่านนี้เป็นจำนวนมาก

https://www.voicetv.co.th/read/103683