สิ่งที่สาวบาร์หลายคนกำลังเผชิญอยู่

เดินรอบพัทยา

1d
·
สิ่งที่สาวบาร์หลายคนกำลังเผชิญอยู่ เป็นเรื่องจริงจากปากรุ่นน้องผม
สมมุติชื่อบี
เคยมีเพื่อนแถวบ้านถามมันว่า ทำงานบาร์ในพัทยาเป็นไงบ้าง
สบายล่ะสิมึง เจอแต่ฝรั่งกระเป๋าหนัก
สิ้นประโยคนั้น เจ้าบีก็ระเบิดความในใจออกมา
แน่นอนก่อนมาทำงานบาร์ มันก็สืบจากรุ่นพี่ที่รู้จัก เปิดอินเตอร์เน็ตดูสิ่งที่มันต้องเผชิญ
สมัยนี้อยากรู้อะไร แค่เปิดอินเตอร์เน็ตมีคำตอบได้หมด
เจ้าของบาร์หลายคนก็จะพูดทำนองเดียวกัน
ไม่บังคับดื่ม งานอิสระ ไม่ต้องไปกับลูกค้าก็ได้
ถึงแม้เขาจะพูดอย่างนั้นก็ตาม แต่เราต้องไม่ลืมว่าเขากำลังทำธุรกิจอยู่
ธุรกิจคือ สุดท้ายแล้วร้านต้องมีกำไร
หากสาวบาร์เชียร์ลูกค้าให้ซื้อดื่มเพิ่มไม่ได้ ร้านก็ไม่ได้ตังค์
หรือชวนลูกค้าไปต่อข้างนอกไม่ได้ ร้านก็ไม่ได้เปอร์เซ็นจากค่าตัวเรา
แบบนั้นเขาจะทนจ่ายเงินเดือนเราอยู่ทำไม ?
แต่บางร้านก็ชัดเจน ไม่มีเงินเดือนให้นะ ให้แค่เปอร์เซ็นต์จากค่าดื่มอย่างเดียว
บางร้านมีเงินเดือนจริง มันก็พอแค่ค่ากินค่าใช้ แต่ไม่พอจ่ายค่าห้อง
แล้วไหนจะส่งเงินกลับบ้านที่ต่างจังหวัดอีก
ไอ้เจ้าบีเล่าว่า มันเปลี่ยนร้าน 4 แห่งในรอบไม่กี่เดือน เพราะทนแรงกดดันไม่ไหว
เพราะไม่ใช่ทุกคนจะมีดวงกับอาชีพนี้
บางทีอ้อนลูกค้าซื้อดื่มได้ ทำยอดเป็นที่น่าพอใจ แต่พอถึงคราวแบ่งเงินเจ้าของร้านเล่นไม่ซื่อ
ก็กูจะให้แค่นี้มึงจะทำไม รับไม่ได้ก็ออกไปซะ
ไม่ได้เหมาว่าเป็นทุกคน แต่ของแบบนี้มีอยู่จริง
บางทีโดนกดดันจนประสาทแดก ต้องฝืนตัวเองไปฉุดลากผู้ชาย
คือทำทุกทางเพื่อให้ลูกค้าเข้าร้าน
จนบางทีคนข้างนอกมองว่า อีนี่ช่างร่านอะไรขนาดนี้
แต่บีบอกว่าไงรู้ไหม พี่คิดว่าหนูชอบนักหรอ ถ้าไม่ทำนายก็ด่า
กูไม่ได้จ้างมึงมานั่งเกะกะร้าน ยิ่งถ้าเจ้าของร้านเป็นฝรั่งด้วย
เวลาด่าทีนึกว่าเราไปฆ่าพ่อฆ่าแม่เขา
แต่หากร้านไหนไม่มีเงินเดือนให้
เช่นคุณเป็นฟรีแลนซ์ คุณจะเรียกแขกหรือไม่เรียกแขก เขาไม่มากดดันอะไรคุณ
จะนั่งจนหอยแห้งก็ช่างปะไร
แต่นานไปเขาก็ต้องคิด แล้วจะมีมึงไว้ในร้านทำไม ? ในเมื่อมีแล้วไม่ทำเงิน
เขาก็จะกันกดดันทุกทางให้คุณออกไปเอง
ปัญหาจากเจ้านายยังไม่เท่าไหร่ ปัญหาจากเพื่อนร่วมงานยิ่งประสาทแดก
คนนี้ลูกค้ากูมึงอย่าแย่ง คนนี้กูได้แล้วเป็นผัวกู มีให้เห็นสารพัด
ภายใต้เครื่องสำอาง ซ่อนความริษยาไว้มากมาย เรื่องแบบนี้มีอยู่ทุกที่
ยิ่งพอเราไม่มีดวงกับอาชีพนี้แล้วด้วย สามวันก็แล้ว สี่วันก็แล้ว ยังหาเงินไม่ได้
ไอ้ที่ร้านบอกว่าไม่บังคับนะ สุดท้ายก็ต้องจำใจทำ
การไปค้างคืนกับลูกค้าที่เสนอราคาดี ก็ยังพอช่วยต่อชีวิต ยังช่วยจ่ายค่ากินค่าห้องได้บ้าง
ดีกว่ามานั่งปวดกบาลกับลูกค้าขี้เมา
มาแต่ละทีจะมอมเหล้ากูอย่างเดียว แต่ตังค์ไม่ให้ ค่าดื่มก็ไม่ซื้อเพิ่ม
พวกนี้ไม่หวังอะไรมาก สาวเมาเมื่อไหร่กูจะได้ล้วงได้สะดวก
ไอ้เจ้าบีบอกว่า คนมีดวงมันก็มีดวงจริง ๆ บางทีลูกค้าชอบพอกัน
ได้กันทีสองทีรับเลี้ยงเป็นเมียเฉยเลย
เช่าห้องให้ ส่งเงินให้เป็นเรื่องเป็นราว แอบมาทำงานได้บ้าง แต่หากวันไหนผัวตามก็ต้องหยุดงานทันที
จากแต่ก่อนเป็นแค่ลูกค้า ตอนนี้เรียกผัวได้เต็มปาก
ส่วนตัวเองไม่มีวาสนาทางนี้เลย จะมีฟลุ๊คหน่อยตอนฝรั่งกระเป๋าหนักเลี้ยงดื่มทั้งร้าน
หรือมาโปรยเงินโชว์รวย จังหวะนั้นก็พอเก็บเกี่ยวได้บ้าง
บางทีลูกค้าเมาหนัก ยื่นข้อเสนอให้ไปที่ห้องก็ต้องไป
เพราะดูอาการแล้วแค่ทีสองทีก็คงเสร็จ งานไม่ยาก
ดีกว่ามานั่งหงอยรอลูกค้าหน้าร้าน
พี่ภาสคิดว่ามันง่ายนักหรอ งานแบบนี้ พี่ภาสรู้ไหม ทุกวันนี้ในท้องหนูมีแต่เหล้า
หนูต้องกินเหล้าทุกวัน งานแบบนี้เลี่ยงได้ที่ไหน นอนก็ไม่อิ่ม จะวูบวันไหนยังไม่รู้
แล้วพี่ภาสคิดว่า หนูจะทำแบบนี้ได้อีกสักกี่ปี
ฟังจบผมได้แต่พยักหน้า เห็นร่างกายมันที่ซูบผอมลงจากอาการไอเรื้อรังมานาน
ประโยคสุดท้ายที่มันพูดคงไม่เกินจริง
.
.
" หนูจะทำแบบนี้ได้อีกสักกี่ปี ? "

(https://www.facebook.com/photo/?fbid=966626122130106&set=a.170997285026331)