https://www.facebook.com/permalink.php?story_fbid=25373823905565666&id=100000942179021&ref=embed_post
อานนท์ นำภา
12h
“ตัวเราแม้จะต้องรับพระราชอาญาจนสิ้นชีวิต ปากเราแลใจเราตรงกัน อยู่อย่างนี้เสมอไม่หัวหวานก้นเปรี้ยว ต่อหน้ามะพลับลับหลังตะโก ทำหน้าไหว้หลังหลอกเหมือนใคร การสิ่งใดที่เราไม่เห็นด้วยจะให้เราสอพลอพลอยพยักพเยิดไปด้วยนั้น เราทำไม่ได้ มันไม่จริงใจเรา”
.
15 กุมภาพันธ์ ร.ศ.126 เทียนวรรณ, ศิริพจนภาค เล่ม 4 ตอน 4
.
อากาศร้อนโอบอ้าว เวลาราวสี่ทุ่มของคืนวันที่ 28 เม.ย. 2567 เสียงพัดลมตัวใหญ่ในห้องขังเลขที่ 17 ดังอื้ออึง เพื่อนหลายคนข่มตาหลับไปบ้างแล้ว บางคนคลายร้อนด้วยการอาบน้ำในบล็อก บางคนอ่านหนังสือ พ่อคิดถึงลูกทั้งสอง เจ้าปราณกับเจ้าขาล ป่านฉะนี้จะหลับแล้วกระมัง
.
ข้อความด้านบนเป็นของเทียนวรรณ ซึ่งเดิมพ่อคิดจะตั้งเป็นชื่อจริงของเจ้าขาล แต่แม่ของพวกเธอไม่เห็นพ้องด้วย ไม่ใช่เพราะกลัวบั้นปลายจะต้องตกระกำลำบากเหมือนเทียนวรรณ ต้องจำคุกหรือต้องราชอาญากว่าสิบกว่าปี แต่เป็นเพราะพอแม่ของพวกเธอนำชื่อ “เทียนวรรณ” ไปคำนวนเป็นตัวเลขรวมกับนามสกุลแล้วออกมาเป็นเลขไม่ค่อยดี เจ้าขาลจึงได้ชื่อ “อิสรานนท์” เหมือนเช่นทุกวันนี้
.
เหตุที่พ่อเคารพและชื่นชมเทียนวรรณ อาจเรียกว่าเป็นไอดอลก็ว่าได้ เป็นเพราะเทียนวรรณเป็นปัญญาชนในช่วงรัชสมัยของรัชกาลที่ 5-6 ได้เรียกร้องสิทธิให้ราษฎรหลายๆเรื่อง เช่น เรียกร้องให้เลิกทาส ให้ชายหญิงมีความเท่าเทียมกัน ฯลฯ จนบั้นปลายชีวิตต้องราชอาญา จำคุกอยู่สิบกว่าปี การพูดความจริง การเรียกร้องสิทธิให้ราษฎรของเทียนวรรณ เป็นแบบอย่างให้พ่อและเป็นความภาคภูมิใจที่การพูดความจริง การเรียกร้องสิทธิได้นำไปสู่การเปลี่ยนแปลงสังคม เรียกได้ว่า.... เกิดโดยแท้
.
หวังว่าลูกทั้งสองจะเข้าใจในสิ่งที่พ่อกำลังทำอยู่ตอนนี้
.
อานนท์ นำภา แดน 4 พิเศษกรุงเทพ
.....
Somsin Ruangsaengthongkul
ไม่เสียชาติเกิด
อานนท์ นำภา
12h
“ตัวเราแม้จะต้องรับพระราชอาญาจนสิ้นชีวิต ปากเราแลใจเราตรงกัน อยู่อย่างนี้เสมอไม่หัวหวานก้นเปรี้ยว ต่อหน้ามะพลับลับหลังตะโก ทำหน้าไหว้หลังหลอกเหมือนใคร การสิ่งใดที่เราไม่เห็นด้วยจะให้เราสอพลอพลอยพยักพเยิดไปด้วยนั้น เราทำไม่ได้ มันไม่จริงใจเรา”
.
15 กุมภาพันธ์ ร.ศ.126 เทียนวรรณ, ศิริพจนภาค เล่ม 4 ตอน 4
.
อากาศร้อนโอบอ้าว เวลาราวสี่ทุ่มของคืนวันที่ 28 เม.ย. 2567 เสียงพัดลมตัวใหญ่ในห้องขังเลขที่ 17 ดังอื้ออึง เพื่อนหลายคนข่มตาหลับไปบ้างแล้ว บางคนคลายร้อนด้วยการอาบน้ำในบล็อก บางคนอ่านหนังสือ พ่อคิดถึงลูกทั้งสอง เจ้าปราณกับเจ้าขาล ป่านฉะนี้จะหลับแล้วกระมัง
.
ข้อความด้านบนเป็นของเทียนวรรณ ซึ่งเดิมพ่อคิดจะตั้งเป็นชื่อจริงของเจ้าขาล แต่แม่ของพวกเธอไม่เห็นพ้องด้วย ไม่ใช่เพราะกลัวบั้นปลายจะต้องตกระกำลำบากเหมือนเทียนวรรณ ต้องจำคุกหรือต้องราชอาญากว่าสิบกว่าปี แต่เป็นเพราะพอแม่ของพวกเธอนำชื่อ “เทียนวรรณ” ไปคำนวนเป็นตัวเลขรวมกับนามสกุลแล้วออกมาเป็นเลขไม่ค่อยดี เจ้าขาลจึงได้ชื่อ “อิสรานนท์” เหมือนเช่นทุกวันนี้
.
เหตุที่พ่อเคารพและชื่นชมเทียนวรรณ อาจเรียกว่าเป็นไอดอลก็ว่าได้ เป็นเพราะเทียนวรรณเป็นปัญญาชนในช่วงรัชสมัยของรัชกาลที่ 5-6 ได้เรียกร้องสิทธิให้ราษฎรหลายๆเรื่อง เช่น เรียกร้องให้เลิกทาส ให้ชายหญิงมีความเท่าเทียมกัน ฯลฯ จนบั้นปลายชีวิตต้องราชอาญา จำคุกอยู่สิบกว่าปี การพูดความจริง การเรียกร้องสิทธิให้ราษฎรของเทียนวรรณ เป็นแบบอย่างให้พ่อและเป็นความภาคภูมิใจที่การพูดความจริง การเรียกร้องสิทธิได้นำไปสู่การเปลี่ยนแปลงสังคม เรียกได้ว่า.... เกิดโดยแท้
.
หวังว่าลูกทั้งสองจะเข้าใจในสิ่งที่พ่อกำลังทำอยู่ตอนนี้
.
อานนท์ นำภา แดน 4 พิเศษกรุงเทพ
.....
Somsin Ruangsaengthongkul
ไม่เสียชาติเกิด
