Atukkit Sawangsuk
4h ·
กลัวเตะหมูสู่ปากหมาก็ไม่ต้องมี 14 ตุลา พฤษภา 35 หรือการต่อสู้ใดๆ เลย
"ไม่หวังดีมีหรือจะกล้าสอน
เคยเป็นหนุ่มมาก่อนแต่ภายกี้
เคยเร่าร้อนสู้รบเคยราวี
แต่เป็นตีงูตายถวายกา
เคยชูธงลงสู่ถนนใหญ่
เคยบ้างไหมเตะหมูสู่ปากหมา
วีรกรรมหาญห้าวคราวตุลา
จนแบกปืนเดินป่าฝ่าแนวรบ"
:
วิธีคิดของคนแก่กลุ่มนี้อธิบายตื้นๆ
คือเกลียดทักษิณเกลียดนักการเมือง
มองประชาธิปไตยแค่การเข้ามาเสวยอำนาจของนักการเมือง
:
แต่อธิบายอย่างเข้าใจหน่อยคือเป็นพวกสิ้นหวัง อกหัก จนใช้ชีวิตไร้แก่นสาร
มองการต่อสู้ของตัวเองในอดีตว่าเปล่าประโยชน์
ไม่ได้ทำให้สังคมดีขึ้น เพียงเปลี่ยนจากกลุ่มอำนาจหนึ่งมาสู่อีกกลุ่มอำนาจหนึ่ง
:
ลืมคิดว่านั่นเป็นการดูถูกตัวเอง เห็นการต่อสู้ของตัวเองไร้ค่า
มองไม่เห็นว่าการต่อสู้ของคนหนุ่มสาวทุกรุ่นทุกยุคสมัย
ทำให้สังคมเปลี่ยนแปลงยกระดับ แม้ไปไม่ถึง "ฟ้าสีทอง" อย่างที่ฝัน
:
ยิ่งกว่านั้น ยังลืมจิตวิญญาณตัวเองสมัยหนุ่มสาว
ความกล้าต่อสู้กับสิ่งที่ไม่ถูกต้อง ความกล้าเรียกร้องเสรีภาพ
ทำให้เรามีชีวิตเสรี องอาจ เป็นตัวของตัวเอง
เหมือนวันก่อนเด็กที่ไหนสักแห่งไฮปาร์ค
วันหน้าลูกเราจะถามว่าวันนี้เราทำอะไรอยู่
ที่จริงคุณตอบได้ว่าสมัยตุลาคุณทำอะไรอยู่
เป็นตำนาน หากินกับความเป็นตำนานด้วยซ้ำ
แต่กลับตายซาก รอวันตาย
สั่งเพื่อน กูตายเมื่อไหร่ร้องเพลงแสงดาวแห่งศรัทธาให้กูด้วย
แล้วพอเด็กรุ่นใหม่เขาจะต่อสู้
ก็เที่ยวไปบอกว่าอย่าเลย ปู่เข็ดแล้ว โลกนี้ไม่มีอะไรดีขึ้นหรอก ใช้ชีวิตตายซากไปเหอะ
https://www.facebook.com/baitongpost/posts/3256155634466243
...
