วันอาทิตย์, สิงหาคม 30, 2563

'Paint as Protest'



Thammachat Kri-aksorn
Yesterday at 10:00 AM ·

อย่าไปหยอง
เห็นข่าวแอมมี่สาดสีใส่ตำรวจรอบนี้ อยากออกมาพูดอะไรหน่อยเนื่อง​จากทำงานแปลเรื่องสันติวิธีมา
หลังเห็นข่าวแอมมี่ สิ่งแรก ๆ ที่ทำคือการไปเปิด 198 วิธีปฏิบัติการไร้ความรุนแรงของยีน ชาร์ปดู ทั้งภาษาไทยและภาษาอังกฤษ ปรากฏว่ามันต้องมีอยู่แล้ว ที่น่าสนใจคือพบสิ่งตกหล่นในการแปลของตัวเอง
ในภาษาอังกฤษชาร์ปเรียกปฏิบัติการแบบนี้ว่า "paint as protest" แต่พอมาเป็นภาษาไทยแปลว่า "การวาดภาพประท้วง" เอาเข้าจริงความหมายมันครอบคลุมไม่พอ ควรแปลว่า "การวาดภาพหรือทาสีเพื่อประท้วง" น่าจะดีกว่า
ถ้าใครสนใจอยากเห็นว่าสันติวิธีมีอะไรบ้าง สามารถลองหาซื้อ "จากเผด็จการสู่ประชาธิปไตย" มาอ่านกันได้ สันติวิธีไม่ใช่การอยู่หยอง ๆ นั่งพับเพียบก้มกราบเบญจางค์เพื่อขอประชาธิปไตย หรือการนอนยอมรับชะตากรรม คนยังเข้าใจผิดเรื่องนี้กันเยอะมาก
แต่ทำไมคนถึงหยอง ? สาเหตุที่คนหยองเป็นเพราะเขากลัว กลัวว่าถ้าทำไปแล้วจะโดนเอาคืนแรงกว่าเดิม ผู้กดขี่ทำร้ายข่มขู่เราไม่ให้ลุกขึ้นสู้ จนเสียงมันฝังไปอยู่ในหัวเหมือนโดนตั้งโปรแกรม เวลาเห็นแบบนี้เสียงในหัวมันดังขึ้นโดยอัตโนมัติ เขาขู่เราได้โดยไม่ต้องพูดอะไรเลย เพราะเขาทำให้ประชาชนขู่กันเองว่ามันไม่เหมาะสม ขู่กันเองว่าถ้าทำแล้วจะอันตราย
หน้าที่ของเราคือการตระหนักว่ามันมีโปรแกรมอันนี้ในหัวเราแล้วปิดมันซะ พูดย้ำกับตัวเองบ่อย ๆ ว่าอย่าไปหยอง เพราะถ้าประชาชนลุกขึ้นสู้มากจริง ๆ คนที่จะต้องหยองคือผู้ปกครอง บก. ลายจุดตระหนักถึงเรื่องนี้ดีเขาถึงพยายามทำให้เรื่องมันขำ เขาจะขอซื้อเสื้อบอกว่ามันเป็นงานศิลปะ เพราะความตลกมันชนะความกลัวได้
ย้ำกับตัวเองบ่อย ๆ ว่าอย่าไปหยอง เพราะไม่งั้นเราจะเป็นส่วนหนึ่งของวัฒนธรรมโทษเหยื่อ เหมือนผู้หญิงโดนข่มขืนแล้วบอกว่าหล่อนนุ่งสั้นเอง เหมือนเพื่อไทยขู่ประชาชนว่าถ้าพูดเรื่องปฏิรูปสถาบันระวังเจอแบบ 6 ตุลา คนกระทำคือคนข่มขืน คนกระทำเราคือรัฐทหาร เขาต่างหากที่ทำร้ายเรา เราไม่ได้ทำร้ายตัวเอง
คนสาดสีไม่ผิด คนที่ผิดคือเจ้าหน้าที่รัฐที่ข่มขู่คุกคามประชาชน ลองไปอ่าน "การศึกษาของผู้ถูกกดขี่" ของเปาโล แฟร์ดู เวลาต่อสู้เพื่อประชาธิปไตยจะได้ไม่หยอง สู้ไปกราบไปมานานเท่าไหร่แล้ว อย่าไปหยอง อย่าไปหยอง อย่าไปหยอง
...

...

 ...