'บาทแข็ง' สองเดือนก่อน 'สมคิด' ว่ามั่นคง แล้วไฉนกลายเป็น 'เศรษฐกิจอ้อนวอน' เสียเล่า

ปัญหาการเมืองเคลียร์ไปได้กระเปาะหนึ่ง สกัดไม่ให้กลายเป็นรัฐบาลเสียงข้างน้อยด้วยการ ‘โอ๋’ เอาใจสิบพรรคย่อยที่ปัดเศษให้เข้าสภามาเลือกนายกฯ ติ๊ดตู่ โดย พปชร.จะจัดสรรตำแหน่งทางการเมืองให้ทุกพรรค  

เช่น “ผู้ช่วยรัฐมนตรีของแต่ละกระทรวง ตำแหน่งในคณะกรรมาธิการ (กมธ.) ด้านต่างๆ ของสภาผู้แทนราษฎร” เบื้องต้น ๗ พรรค (ขาดไทยศรีวิไลย์ พลังไทยรักไทย และพลังธรรมใหม่) ตอบรับแล้ว รอ ‘เต้’ มงคลกิตติ์ สุขสินธารานนท์ ไปคุยอีกหน

เบื้องแรก พล.ต.ทรงกลด ทิพย์รัตน์ หัวหน้าพรรคพลังชาติไทย (พพชท.) เอาตำแหน่งที่ปรึกษารองนายกรัฐมนตรีฝ่ายความมั่นคง (พล.อ.ประวิตร วงษ์สุวรรณ) ไปนั่งก่อน ทีเหลือจัดสรรอย่างไร ๑๓ สิงหา หลังประชุม ครม.รู้เรื่อง

 

(https://www.matichon.co.th/politics/news_1618290)

ปัญหาหนักยังอยู่ที่จะแก้เศรษฐกิจให้ได้เร็วๆ อย่างไร กุศโลบาย ‘รอ’ เศรษฐกิจโลกกลับมาบูม ไม่ทันการเสียแล้ว ที่ว่าจะทุ่มอีกในต้นปี ๖๓ ทำท่าจะยิ่งกว่า ‘ตำน้ำพริกละลายแม่น้ำ’ แต่จะเป็น ‘เลือดไหลไม่หยุด’ เอา

สมคิด จาตุศรีพิทักษ์ จึงต้อง ‘วอน’ (เช่นที่ อจ.กานดา นาคน้อย เปรยว่าไทยเป็นเศรษฐกิจแบบอ้อนวอน) นักลงทุนไทยอย่าเพิ่งขนเงินออกไปโปะไว้เมืองนอก ในเมื่อเงินบาทแข็งนานจนทำให้ส่งออกหดหายไม่ยอมกระเตื้อง

รองนายกฯ ประชารัฐบอกให้ “นักลงทุนต้องชิงจังหวะลงทุนให้มากขึ้น ไม่ใช่บอกว่ามีความไม่แน่นอนแล้วไปลงทุนต่างประเทศ เพราะถ้าเป็นอย่างนั้นถือว่าไม่ได้ช่วยกันเลย”

เฮ้ย พูดแบบตัวหัวหน้าไม่ผิด ดีแต่บอกให้ประชาชนมาช่วยกันนะ อย่าด่า ฉันจะชี้นิ้วอย่างไรก็ตามๆ ไปแล้วกัน เพราะฉันเสียสละยึดอำนาจมาครองจนป่านนี้ ต้องเห็นใจบ้าง ขอแค่อีกสี่ปีแล้วว่ากันใหม่

สมคิดยังอ้างด้วยว่า “สิ่งที่รัฐบาลควบคุมอยู่คืองบประมาณแผ่นดินและรัฐวิสาหกิจ เราพยายามจะทำเต็มที่ แต่ภายใต้สถานการณ์ขณะนี้ยังคงไม่เพียงพอ” นี่ส่อให้เห็นว่าถลุงกันมา ๕ ปี จะเกลี้ยงแล้วสิ ทั้งๆ ที่ผ่านมาเป็นแค่เฟสแรก

ขณะนี้อยู่ในเฟสที่สอง คือการ “ทำให้นักลงทุนมาลงทุนที่ประเทศไทยมากที่สุด” แต่การที่เงินบาทแข็งทุนนอกก็หงอไป ซึ่งสมคิดยอมรับว่าทำอะไรไม่ได้เพราะ “จะขึ้นอยู่กับความพอใจและความมั่นใจของนักลงทุนต่างประเทศ”

ฉะนั้น “สิ่งสำคัญคือคนไทยต้องมีความมั่นใจในประเทศของเรา...รัฐวิสาหกิจขนาดใหญ่ต้องถือโอกาสนี้ลงทุน อะไรที่ช่วยกันได้อยากให้ช่วยกัน” จะได้ไปตลอดรอดฝั่งถึงเฟสสามที่ต้องผลิตแรงงานคุณภาพ สนองการลงทุนที่จะบูม

(https://www.matichonweekly.com/hot-news/article_218440)

แต่เอ๊ะ เศรษฐกิจแบบตลาดเสรีนี่การลงทุนต้องขึ้นกับ ‘แรงจูงใจจากผลตอบแทน’ มิใช่หรือ การจะขอให้ช่วยหน่อย ลงทุนในประเทศทั้งๆ ภาวะเอื้อทางธุรกิจไม่มี เท่ากับเรียกร้องให้เอกชนร่วมจิตสำนึก คสช. ที่มีแต่ทุ่มและถลุงด้วยหรือ

ไหนแค่เมื่อเกือบสองเดือนนี่เอง สมคิดเป็นคนบอก “แม้ว่าค่าเงินบาทอาจแข็งค่าขึ้นกระทบต่อการส่งออก แต่เป็นสัญญาณของเสถียรภาพเศรษฐกิจมั่นคง” อยู่เลย วันนี้เปลี่ยนจากหน้ามือเป็นหลัง...เป็ด (เทใส่เท่าไหร่ร่วงหมดไม่เหลือติด)

ตอนนั้นอ้าง “เศรษฐกิจครึ่งปีแรกมีปัญหารอยต่อรัฐบาล แต่ครึ่งปีหลังทุกหน่วยงานจะเดินเครื่องเต็มที่” แล้วไฉนมาดันให้เอกชนเดินเครื่องแทน สมคิดพูดเอง “แม้ว่าเม็ดเงินลงทุนภาครัฐอาจล่าช้าไปบ้าง แต่ในส่วนของภาคเอกชนยังเชื่อมั่นลงทุนในประเทศไทย”

(https://www.thebangkokinsight.com/167024/)

แล้วมันเกิดอะไรขึ้น ในเมื่อเศรษฐกิจโลกก็ไมได้เปลี่ยนแปลงอะไรมากจนน่าสังเกตุเห็นได้ จึงมาลงได้ว่าเป็นที่ความผันผวนของผู้บริหารเศรษฐกิจไทยนั่นเอง เอาทฤษฎีที่ลอกการบ้านเขามาใช้ แบบว่าลองผิดลองถูกตลอด ๕ ปียังไม่กระเตื้อง ก็เลยระส่ำโวยวายให้เอกชนช่วย