ดูจากที่อธึกกิตวิเคราะห์ “เศรษฐาคือการขายภาพ CEO ให้คนเชื่อว่ามีฝีมือบริหารเศรษฐกิจแบบทักษิณ (อันที่จริง กระแสธนาธรปี 62 ก็มาจากความเป็น CEO ด้วยส่วนหนึ่ง)” เขายังพาดพิง ‘ปุ๊’ ธนาพล อิ๋วสกุล ที่แซวไว้ด้วยว่า “ขายของไม่ตรงปก”
แต่นั่นแหละ ทักษิณกับพรรคเพื่อไทย ไทยรักษาชาติ และพลังประชาชน ก็ชั้นเชิงการเมืองหลุกหลิกเสียจนกลัวใจ ดังที่อธึกกิตว่า “จริงๆ แล้ว การเป็น ส.ส.สำคัญ เพราะมันแปลว่าพร้อมทำงานการเมืองทุกตำแหน่ง ตามความคาดหวังของประชาชนที่เลือกมา”
เพราะ “เป็นแคนดิเดทนายกฯ พร้อมปาร์ตี้ลิสท์อันดับ ๑ แปลว่า พร้อมจะเป็นทั้งนายกฯ และผู้นำฝ่ายค้าน ร่วมหัวจมท้ายกับพรรค สู้ร่วมกับประชาชน ๔ ปี ไม่ใช่แพ้แล้วกลับบ้าน หรือกลับไปทำธุรกิจ” จึงทำให้ฝ่ายแซะไม่ยอมหยุดคิดไกลเกินไป
โดยเฉพาะกรณี วิรัช รัตนเศรษฐ์ พลังประชารัฐ ย้ำอีกว่าทักษิณบอก “ยอมได้ ถ้าให้บิ๊กป้อมเป็นนายกฯ” ทำให้คนแดนไกลรีบแก้ต่าง ขึ้นต้นว่า “ผมไม่มีอำนาจในพรรคเพื่อไทย” ร้อนถึง สมศักดิ์ เจียม สวนทันใดว่า “ข้อแรกนี้ก็โกหกแล้วครับ”
กลับมาที่ติ่งพรรคเด็กบ้าง อธึกกิตว่าถึงการโหวตนายกฯ ‘เชิงยุทธศาสตร์’ ด้วยเหมือนกันสำหรับก้าวไกล คือถ้าเพื่อไทยได้คะแนนมาอันดับหนึ่ง แล้วชวนพรรคฝ่ายค้านเดิมมาร่วมตั้งรัฐบาล เรื่องอะไรก้าวไกลจะไปโหวตสวน
หรือกรณีเพื่อไทยได้ตั้งรัฐบาลพรรคเดียว บวกพรรคเล็กพรรคน้อยนิดหน่อย “ยังต้องการเสียงโหวตเพื่อเอาชนะ ๒๕๐ ส.ว. ก้าวไกลก็ต้องโหวตให้ด้วยสปิริตประชาธิปไตย แล้วค่อยไปเป็นฝ่ายค้านในมิติใหม่ คือตรวจสอบอำนาจบริหาร”
แต่ถ้าเพื่อไทยไปชวนพลังประชารัฐมาร่วมตั้งรัฐบาล ‘น้าถึก’ บอก “ก้าวไกลคงงดออกเสียง เพราะถือว่าได้ ส.ว.ไปแล้วจากคอนเนคชั่น ‘ป้อม’ ซึ่งก้าวไกลประกาศไม่ร่วมด้วย (แน่ๆ) ถ้าลงข้อนี้ก็น่าจะซดกันหนัก”
(https://www.facebook.com/baitongpost/CHY4nT2UXyPpLTeel และ https://www.matichon.co.th/politics/news_3896099)
