พอดีมีตลาการสองทั่นไปบรรยายเรื่อง ‘หลักนิติธรรม’ ซึ่งทางสากลเขาเรียกว่า Rule of Law แต่แปลความตามจริงแล้ว หลักนิติธรรมของไทยไม่เหมือนกับระเบียบแห่งกฎหมายทั่วไปหรอกนะ (ขอบคุณ ธันยธรณ์ โรจน์มหามงคล เก็บเอามาเล่าให้เข้าใจ)
“ตอนท้ายมีคนถามเกี่ยวกับคดีแก้ไขมาตรา ๑๑๒ ท่านอุดม สิทธิวิรัชธรรม ตุลาการศาลรัฐธรรมนูญท่านหนึ่งจึงเป็นผู้ตอบ” ว่า “ถ้าคุณเสนอผ่านกระบวนการ เหมือนครั้งที่แล้วของคุณ...นี่คือกระบวนการนิติบัญญัติโดยชอบของคุณ
แต่ไม่ใช่คุณเอามาแหกกะเฌอพูดอะไรอย่างนี้ มันไม่ใช่ไง” นั่นก็ยังไม่เข้าใจอยู่ดีว่าแหกกะเฌออย่างไร เว้นแต่ที่ว่า “เราไม่เคยบอกนะ ห้ามแก้ไขประมวลกฎหมายอาญา มาตรา ๑๑๒” ทั่นตลาการรับว่ามัน “เป็นอำนาจหน้าที่ของรัฐสภาอยู่แล้ว”
ทว่า การแก้นั้น “คุณจะเพิ่มโทษลดโทษ” แบบที่เคยมีมาแล้ว โดยเฉพาะการเพิ่มโทษโดยศาลตรายางของคณะรัฐประหาร สุดท้ายก็มาลงที่ว่า “ศาลรัฐธรรมนูญบอกโอเคคุณทำโดยชอบ (แล้ว) เราก็ไม่แตะ” ฉะนั้นหลักนิติธรรมที่ว่า ก็คือหลักของ ตลก.รธน.นั่นเอง
