Tawan Tantawan
11h ·
บันทึกเยี่ยมตะวันและแฟร้งค์ วันที่19 กุมภาพันธ์ 2567
ตะวัน
น้ำหนัก 42 ความดัน 80/60 90/60 หูอื้อ ปวดหลัง ตัวร้อนมาก มีอาการพะอืดพะอม จะอ้วกแต่อ้วกไม่ออก ปากแตกจนลอก ร้อนจนนอนไม่หลับ เบลอ มึนหัว ยืนยันที่จะอดอาหารและน้ำตามเดิม เมื่อคืนตะวันฝันว่ามีคนเอาหมายเรียกมาให้เอามาวางอยู่ข้างเตียง ตะวันบอกว่าแยกไม่ออกว่าเป็นความฝันหรือความจริง หลายรอบมาก และใช้เวลาสักพักกว่าจะแยกออกว่านั่นคือความฝัน มีอาการเบลอ ปวดหัว ปวดท้องบริเวณข้างซ้าย รู้สึกร้อนข้างในตัว ระหว่างพูดคุยมีการฟุบลงกับโต๊ะเป็นพักๆ
แฟร้งค์
น้ำหนัก39 น้ำตาล60 ความดันปรกติ เวียนหัว มึนหัว พูดไม่ค่อยได้ ลุกนั่งไม่สะดวก
เมื่อวันพฤหัสบดีหลังจากเยี่ยมทนายเสร็จมีอาการชักเกร็งไปทั้งตัว หายใจไม่ออกจนต้องถูกหามจากในแดนไป พบ. นอนในนั้น1คืน ก่อนถูกส่งตัวเข้าโรงพยาบาลราชทัณฑ์ในวันศุกร์
วันนี้ที่โรงพยาบาลราชทัณฑ์ฝั่งหญิง มีการทำร้ายร่างกายในเรือนจำ ผู้ป่วยชื่อ เจน อายุ 25 ไตเรื้อรัง ถูกผู้คุมน่าจะชื่อ เสวนีย์ ทวีสุข ใช้ไม้มะยมเป็นกำฟาดที่หลัง ขณะที่กำลังนั่งรถเข็นจะไปฟอกไต ผู้คุมพูดว่า “คราวก่อนกูยังไม่ได้เคลียร์กับมึง” “มึงใส่สายออกซิเจนคือมึงตอแหล” และตีเรื่อย ๆ ตะโกนด่าขึ้นมึง กู จนไม้หัก เจนกรีดร้อง และ ช็อกตัวแข็งมือแข็ง ความดันขึ้น จนไม่สามารถไปฟอกไตได้ ต้องกลับมาที่ห้อง เขากลัวมาก พูดเป็นระยะ ว่า “เขาจะมาแล้ว“ ตะวัน บุ้ง และเพื่อนๆในห้องเข้ามาช่วยกันปลอบเขาจนดีขึ้น ผู้คุมคนเดิมเดินถือไม้อันใหม่เข้ามา ตะโกน ด่าทอ ขึ้นมึง/กู ไอ้/อี ด่าว่า อีตอแหล
ผู้คุมไล่คนอื่นให้กลับไปที่ของตัวเอง “ไปนั่งที่” “ทำไมไม่กลับไปนั่งที่“
บุ้ง ด่ากลับไปว่า ”มึงอะออกไป“ ”มึงไม่สมควรทำงานที่นี่“ ผู้คุมชี้หน้าด่า บุ้งและตะวัน พยาบาลเข้ามาห้ามบุ้ง แต่ไม่ห้ามผู้คุมคนนั้น ต่อมาหลังจากนั้นผู้คุมเอาไม้กระบองมา ทำท่าจะตีบุ้งแต่สุดท้ายไม่ได้ตี
#อีดอกแค่บีบแตร
#ยกเลิก112
