“ยังมีรายละเอียดไม่ชัดเจนเพียงพอ” และ “ควรให้ครอบคลุม...ที่เกี่ยวข้องกับอีกหลายกระทรวง” เป็นสองเหตุผลหลักที่ ส.ส.ร้อยเอ็ดเขียนไว้ นอกเหนือจากอ้างว่า ยังมีร่าง พรบ.แบบเดียวกันนี้ที่เสนอโดยภาคประชาชนอีกสองฉบับ
ทำนองว่าไม่อยากด่วนรับฉบับของก้าวไกล รอให้ “ตกผลึกทางความคิดของทุกฝ่าย ที่จะได้มีโอกาสแสดงความเห็นอย่างรอบด้านมากที่สุด” ฟังดูมีความสมเหตุสมผลพอควร หากแต่การรับหลักการร่างกฎหมายหลายฉบับเรื่องเดียวกัน เคยมีมาแล้วหลายครั้ง
การกลั่นกรองให้กฏหมายสมบูรณ์ที่สุด จากการพิจารณาหลายฉบับพร้อมกันทำได้ และมักให้เนื้อนาของร่างได้สมบูรณ์กว่าเมื่อมีการเปรียบเทียบแล้วเลือกเอาข้อดีที่สุดมาใช้ รวมเป็นฉบับเดียว จึงทำให้แม้แต่นักวิชาการก็ยังคิดว่าเป็นการกีดกันทางการเมืองมากกว่า
ประจักษ์ ก้องกีรติ แห่งคณะรัฐศาสตร์ มธ.วิคราะห์การเมืองยุคข้ามขั้วว่า นี่เป็นไปตามความต้องการของระบบอำมาตย์ ซึ่งไม่ต้องการให้ใครมาแตะโครงสร้างที่จัดตั้งไว้ตั้งแต่การรัฐประหาร ๒๕๕๗ อจ.ประจักษ์เรียกว่า ‘ระเบียบคณาธิปไตย’
“ที่ไม่ค่อยเป็นประชาธิปไตยในทางการเมือง แล้วก็มีการผูกขาดสูงในทางเศรษฐกิจ” ขณะที่ประชาชนต้องการเปลี่ยนแปลงออกไปจากระเบียบนี้ “แต่มันจะยากแล้วตอนนี้ ชนชั้นนำเดิมประสบความสำเร็จในการสลายขั้วพรรคฝ่ายค้าน ๒ พรรค ซึ่งถ้าร่วมกันจะแข็งแกร่งมากๆ”
กับอีกฉบับที่มีเสียงซุบซิบว่าพรรคเพื่อไทยรอฝ่ายของตนร่างให้เสร็จเพื่อนำเสนอเสนอผ่าน ครม. และใช้เป็นนโยบายหาเสียงในชุมชน LGBTQ โดย สส. บัญชีรายชื่อเพื่อไทยเปรยไว้แล้วในสภา และนายกฯ เศรษฐา เพิ่งแถลงย้ำ
ว่าต้องการจัดงาน PRIDE ในปีหน้า คงอยากได้กฎหมายเพศสภาพฉบับของตัวเองไว้ใช้ควบไปกับนโยบายดังกล่าว จึงพลอยให้ภาคประชาชนระเหี่ย ว่าร่างฯ ฉบับที่รณรงค์กันอยู่นี้ อาจไม่รอดสันดอนในบั้นปลายอีกก็ได้
(https://twitter.com/KhaosodOnline/status/1760251608271601834, https://twitter.com/BereKriss/status/1760257480960123047 และ https://twitter.com/MatichonOnline/status/1760507469087002881)
