ชีวิตจริงของคนตกงานผู้กลายเป็นคนไร้บ้าน ความเจ็บปวดกับรัฐบาลชุดนี้

เมื่อเช้านั่งดูข่าวช่อง pptv เขาไปสัมภาษณ์คนตกงานแล้วมาอาศัยนอนที่สวนลุมฯ เธอเพิ่งตกงานได้ 10 กว่าวัน แล้วไม่มีเงินจ่ายค่าห้อง เจ้าของห้องเช่าล็อคห้องไม่มีที่อยู่ เลยมาอาศัยนอนที่สวนลุมฯเหตุผลเพราะมีที่อาบน้ำ และ ไม่ต้องมีค่าใช้จ่าย

อาศัยเงินที่พอมีอยู่บ้างเป็นค่ากิน แต่ไม่รู้จะอยู่ได้อีกกี่วัน

ที่น่าสะเทือนใจที่สุดก็ตรงที่เธอบอกว่า อยู่แบบนี้ติดโควิด-19 ซะก็ดีเหมือนกัน อย่างน้อยก็มีที่กักตัว มีที่นอนมีอาหารให้กิน หมอคงไม่ปล่อยให้เธออดตาย

ผมฟังเธอมาถึงตรงนี้แล้วก็ได้แต่จุกในอก คนจนเมืองที่ไม่มีบ้านนอกให้กลับ เจอภาวะแบบนี้เขาหมดหนทางไม่มีทางไปจริงๆ สุดท้ายทางออกเขาคืออะไร

คนที่ไม่มีทางไปแบบนี้มันมีทางเลือกแค่ไม่กี่ทาง ไม่ทำร้ายตัวเอง ก็ทำร้ายแย่งชิงจากคนอื่น

ถ้าทำร้ายตัวเองก็ตัดช่องน้อยแต่พอตัว แต่ถ้าทำร้ายแย่งชิงคนอื่นก็มีคนต้องเจ็บ ต้องเจอความเดือดร้อนเพิ่มขึ้นในสังคม

วันก่อนที่ผมเอาคลิปพ่อค้าตลาดนัดที่ถูกผลกระทบจากการปิดตลาด ไม่ได้ขายของแล้วไม่มีกิน ได้แต่หลั่งน้ำตาหมดหนทาง

จะไปเก็บของเก่าขาย ร้านรับซื้อของเก่าก็ยังปิด ยังจะเอาตัวเองไม่รอด

เมื่อก่อนคนหมดทางไป เก็บขวดน้ำพลาสติก เก็บกระป๋องเบียร์ กระป๋องน้ำอัดลมขาย เขายังประทังชีวิตได้

ตอนนี้ประยุทธ์บริหารประเทศเปิดประตูให้นำเข้ากระทั่งขยะพลาสติก ทำลายราคาขยะรีไซเคิลในประเทศ จนกระทั่งคนเร่ร่อนเก็บขยะขายยังจนหนทาง

วิกฤติจนถึงป่านนี้ ยังจะยังมีพวก ignorant เฉยเมยกับสังคม เพราะตัวเองอยู่ในสถานะทีได้ประโยชน์ ยังกล้าบอกว่า ใครมาเป็นรัฐบาลก็เหมือนกันอยู่อีกไหม

ที่มา มิตรสหายทั่นหนึ่ง

...

รายงานpptv สัมภาษณ์คนตกงานกลายเป็นคนไร้บ้าน
ผู้หญิงคนหนึ่งตกงานนอนในสวนลุมพินีมา10วัน ห้องเช่าไม่มีเงินจ่าย
ตกงานแบบไม่ได้ตั้งตัว. เธอยอมเป็นโควิด อย่างน้อยมีที่อยู่มีข้าวโรงพยาบาลกิน

ช่วงที่ประกาศปิดสถานที่ต่างๆเราจึงเห็นคนกลับบ้านต่างจังหวัดกันเยอะ
ถ้าเขาไม่กลับเขาก็คงมีสถานะเป็นคนเร่ร่อน ไร้บ้าน
เขากลับไปยังมีบ้าน มีครอบครับ ไม่อดตาย ไม่เสี่ยงอันตราย

😢ไม่ใช่เฟคนิวส์มันคือชีวิตจริง ของเพื่อนร่วมชาติ

ข้าวแสนอร่อย
...