#หยุดทำร้ายประชาชน หยุดสงครามกลางเมือง (รำลึกเมษา53)
จดหมายเปิดผนึกถึงเพื่อนๆทุกคนทั่วโลก..
เดือนเมษายน ของทุกๆปีฉันจะเขียนบทความรำลึกถึงวีรชนทั้ง 99 ศพ เมษา-พฤษภา53 หฤโหด
ในวันที่ 10 เมษา53 ใกล้ปีใหม่ไทยปกติทั่วท้องถนนจะมีแต่กลิ่นน้ำอบน้ำปรุง เมษาปี53 ทั่วท้องถนนราชดำเนินมีแต่กลิ่นคาวเลือดคละคลุ้งปนหยาดน้ำตา ปานจะล้างเลือดนี้ให้หายสิ้นกลิ่นคาว.. ล้มแล้วๆอย่ายิง, ยิงเข้าไปจะตายสักแสนหรือสองแสนศพก็ไม่เป็นไรฯล.อีกหลากหลายวิวาทะ นำมาซึ่งความเจ็บปวดต่อผู้สูญเสีย ลูกสูญเสียพ่อ, พ่อแม่สูญเสีย ลูกสาวลูกชาย..
อะไรทำไห้คนเหล่านี้กล้าทิ้งบ้านมา นอนกลางดินกินกลางถนนเช่นนี้ ร้อนแสนร้อน ทั้งเบาหวานความดัน, ลมก็ไม่มี กินอยู่ก็โคตรลำบาก.. แต่พอยกตีนตบขี้นมา ไม่รู้กำลังอันมหาศาลมาจากใหน จะสู้ไม่กลัวตายซะงั้น
หัวใจตบและตีนตบ ดูดีๆมันมีความผูกพันมากนะ..
สิ่งที่ประชาชนเหล่านี้ออกมาหลายแสนคนในวันนั้นสิ่งที่คาดหวังคือการเปลี่ยนแปลงในทางการเมืองต้องการความถูกต้อง ต้องการประชาธิปไตยที่เต็มใบ ต้องการความเป็นธรรม ออกมาแค่มือเปล่าอาวุธคือหัวใจตบ..
แต่กับอีกฝ่ายที่อาวุธครบมือช่างแตกต่างกันเหลือเกิน เอาเข้าจริงๆมาถึงตรงนี้เขียนต่อไม่ไหว. ใจมันสั่น😥😥
👯♂️มาวันนี้คุณมารบกับเด็กมือเปล่าน่าละอายสิ้นดี ใครกันที่สร้างความแตกแยก ☠️☠️👹🤡
#Cr ภาพจากมิตรสหายที่รักประชาธิปไตย🙏
ณัฏฐธิดา มีวังปลา
