การใช้มาตรา ๔๔ ของพล.อ.ประยุทธ์
จันทร์โอชา แม้กระทั่งหลังเลือกตั้งแล้ว ขณะตนเองรอที่จะกลับไปเป็นนายกรัฐมนตรีอีกครั้ง
ด้วยการปั่นกระแสรัฐบาลเสียงข้างน้อยที่มี สว.ตั้งเองไว้หนุน
ซึ่งกำลังหืดขึ้นคอสุดขีด
กลับเป็นข้อกังขาต่อความเหมาะสมทางคุณธรรม
ยิ่งเสียกว่าประเด็น ‘ไม่เท่ห์’ ด้วยซ้ำไป
ที่พูดกันมากเวลานี้เป็นการใช้อำนาจเบ็ดเสร็จของ
ม.๔๔ ยืดเวลาจ่ายค่าสัมปทานของผู้ให้บริการทีวีดิจิทัลและ 4G
สามสี่ราย อ้างว่าเพื่อเกิดปัจจัยเกื้อหนุน (incentives) ให้การเปิดบริการคลื่น 5G กระทำได้เร็วขึ้น เสร็จเรียบร้อยก่อนจะหมดเวลาของรัฐบาล คสช.
ทั้งๆ ที่ผู้ให้บริการที่จะได้รับประโยชน์เหล่านั้นล้วนดำเนินกิจการมาได้ดี
มีกำไรมากน้อยตามฐานานุรูปกันถ้วนหน้า จึงมีคำถามเสียดลึกจากสังคม โดยเฉพาะคำของ
นพ.ระวี มาศฉมาดล หัวหน้าพรรคพลังธรรมใหม่ อดีตแกนนำกองทัพประชาชนและเครือข่าย
“ถามจริง
มีตังค์ทอนหรือเปล่า”
ก่อนหน้านี้ ดร.สมเกียรติ
ตั้งกิจวานิชย์ ประธาน ‘ทีดีอาร์ไอ’
เขียนบทความชื่อ “รู้ทันนิทานเรื่อง ‘อุ้ม’ ผู้ประกอบการ 4G ของ กสทช.” อ้างว่าเป็นการ
“เอาเงินของรัฐและประชาชนไปอุ้มนายทุนโทรคมนาคม ในช่วงโค้งสุดท้ายก่อนที่ คสช.
จะไม่สามารถใช้คำสั่งตามมาตรา ๔๔ ได้อีกต่อไปหลังมีรัฐบาลใหม่แล้ว”
ดร.สมเกียรติชี้ว่าทั้งในกรณีทีวีดิจิทัลและคลื่นโฟร์จี
ย่านความถี่ ๙๐๐ เมกกาเฮิ้ร์ซ ผู้ประกอบการเข้าประมูลโดยทราบดีถึงความเสี่ยง
แม้นว่าทีวีดิจิทัลจะเกิดความลำบากเนื่องจากพฤติกรรมการเสพสื่อของคนเปลี่ยนไป
กับเทคโนโลยี่มีการเปลี่ยนแปลงไปจากเดิมอย่างรวดเร็ว
จนไม่สามารถจัดหาวัสดุอุปกรณ์ตามได้ทัน แต่นั่นเป็น “ความเสี่ยงทางธุรกิจโดยปรกติ
(normal business risk)” ไม่ควรที่จะเกื้อหนุนถึงขั้น
“คืนเอกสารค้ำประกัน”
ทางที่ควร ดร.สมเกียรติบอกว่า “ควรพิจารณานำเอาคลื่นทีวีดิจิทัลมาประมูลใหม่
เพื่อใช้กับบริการโทรคมนาคม” ส่วนกรณีคลื่นโฟร์จีนั้น การยืดเวลาผ่อนชำระค่าประมูลออกไป
๕ ปี โดยให้เริ่มจ่ายในปี ๒๕๖๓
แม้จะมีดอกเบี้ย ๑.๕% ก็นับว่าต่ำมาก ต่างจากดอกเบี้ยจากการจ่ายค่าประมูลล่าช้า ซึ่งอยู่ที่ ๑๕% เช่นนี้ “ส่วนต่างดอกเบี้ยนี้เองที่เป็นผลประโยชน์มากมายมหาศาล”
เป็นตัวเลขสูงถึงรายละ ๑.๕ หมื่นล้านบาท สองรายรวมกัน ๓ หมื่นล้าน
นอกจากนั้นยังมี นายธีระชัย
ภูวนาถนรานุบาล อดีตรัฐมนตรีว่าการกระทรวงการคลัง เขียนจดหมายเปิดผนึกถึงหัวหน้า คสช.
ขอดูรายละเอียดประกอบการพิจารณาอนุมัติคำสั่ง คสช.ที่ ๔/๒๕๖๒ อ้างว่า คสช.
ไม่ได้มีอำนาจบริบูรณ์ในทางกฎหมายเหมือนกับตอนที่ยึดอำนาจใหม่ๆ
“หลังจากรัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย
พุทธศักราช ๒๕๖๐ มีผลใช้บังคับ อำนาจของ
คสช. เป็นไปตามที่รัฐธรรมนูญรับรอง และต้องใช้ตามเงื่อนไขในมาตรา ๔๔ ด้วย” นั่นคือไม่ได้อยู่ในขอบข่ายของบทนิรโทษกรรมล่วงหน้า
ดังนั้นจึงอยู่ในข้อจำกัด ๓
ประการ คือเพื่อประโยชน์ในการปฏิรูป ส่งเสริมความสามัคคีและสมานฉันท์
กับป้องกันและระงับการกระทำ ‘อันบ่อนทำลายฯ’ อีกทั้งต้องเป็นไปตามหลักธรรมาภิบาล นิติธรรม ไม่เลือกปฏิบัติ
และรักษาวินัยการคลัง
ข้อจำกัดเหล่านั้น
นายธีระชัยระบุว่า การให้ประโยชน์แก่ผู้ประกอบการทีวีดิจิทัล
และผู้ให้บริการคลื่นความถี่โฟร์จี ล้วนเข้าข่ายละเมิด “ทำให้ประโยชน์ไปเกิดแก่ภาคเอกชน
โดยผู้ที่เสียประโยชน์คือประเทศและประชาชนส่วนรวม
อีกทั้งอาจเป็นการเลือกปฏิบัติเทียบกับธุรกิจประเภทอื่น”
หากจะดูความเสียหายที่เกิดกับรัฐ (กสทช.)
เว็บไซ้ท์ ‘ทีวีดิจิทัลว้อช’ ให้ตัวเลขไว้ว่าเป็นการ ‘ปลดหนี้’ ให้กับทีวีช่องธุรกิจ ๒๒ แห่ง ของบริษัทที่ได้รับอนุญาต ๑๙ ราย
มูลค่าความช่วยเหลือทั้งสิ้น ๓๓,๒๐๒ ล้านบาท ในจำนวนนี้แบ่งเป็นค่าประมูล ๑๓,๖๒๒
ล้านบาท ค่าเช่าโครงข่ายอีก ๑๙,๕๘๐ ล้านบาท
สำหรับใครบ้างที่เป็นผู้ให้บริการที่ได้รับประโยชน์
สูงต่ำตามลำดับจำนวนเงินที่ได้รับยกเว้นหนี้ ปรากฏว่า ๕ อันดับต้นๆ ได้แก่
๑.กลุ่มช่อง ๓ ๒. กลุ่มเนชั่น (สปริงนิวส์) ๓. กลุ่มช่อง ‘ทรู’ ๔. ช่อง ๙ และ ๕. เวิ้ร์คพ้อยท์
ส่วนตัวเงินที่แต่ละแห่งได้รับยกเว้น หรือ
กสทช.ชวดรายได้ ก็คือ ช่องสาม ๑,๗๗๖.๔ ล้านบาท เนชั่น ๑,๖๑๔.๔ ล้านบาท ทรู ๑,๒๑๒.๔
ล้านบาท ช่องเก้า ๙๔๐ ล้านบาท เวิ้ร์คพ้อยท์ ๗๙๐ ล้านบาท
และที่ควรเอ่ยถึงคืออันดับ ๖ พีพีทีวี ของตระกูลหมอประเสริฐ ปราสาททองโอสถ
ลดหนี้ได้ ๗๘๐ ล้านบาท
ยังมีข้อต้องสังเกตุอีกด้วยว่า
สามอันดับแรกที่ได้รับอานิสงค์ ม.๔๔ ครั้งนี้ล้วนเป็นกลุ่มทุน ‘เจ้าสัว’ ที่สนิทชิดเชื้อกับ คสช. เป็นพิเศษ (กรุณาหาอ่านการเปิดโปงโดย
มรว.ปรีดิยาธร เทวกุล กันเอาเอง) ช่องสามเป็นของตระกูลมาลีนนท์
