“ช่วงที่หยกเคลื่อนไหวและอยู่ภายใต้การดูแลของบุ้ง
ผมก็คิดเหมือนหลายคน คือเป็นห่วงหยก ไม่เห็นด้วยกับแนวทางวิธีการ
และคิดว่าด้วยสถานะของเด็กและเยาวชน
เราควรดึงหยกออกมาจากเงื่อนไขสถานการณ์เช่นนั้นเป็นลำดับแรก อย่างอื่นค่อยว่ากัน
ลำพังแค่คิดหรือแสดงความเห็น มันคงไม่เพียงพอ ผมตัดสินใจทักถามไปหาป้ามล Thicha Nanakorn ซึ่งตอนนั้นทั้งบุ้งและหยกยอมรับพูดคุยด้วย
ปรึกษาหารือกับป้ามลว่า กรณีนี้เราสามารถยื่นมือยื่นไม้ทำอะไรได้บ้าง เพราะหากปล่อยไปเช่นนี้ทั้งสองคนจะยิ่งถูกคนหลากหลายฝ่ายรุมทำร้าย และบอกกล่าวกับป้ามลตรงไปตรงมาว่า ไม่ค่อยไว้ใจดุลพินิจของบุ้ง
ป้ามลสมกับเป็นผู้หลักผู้ใหญ่ที่ทำงานด้านนี้มายาวนาน คือเป็นคนหลักดี และมีพื้นที่ว่างในใจกว้างขวาง ต่อให้ไม่เห็นด้วยกับแนวทางวิธีการทั้งสองคน แต่ก็พยายามทำความเข้าใจที่มาของพฤติกรรม
ป้ามลบอกว่า ได้กล่าวกับหยกเสมอว่าหากต้องการเปลี่ยนผู้ปกครองเพื่อเพิ่มขีดความสามารถรับแรงกระแทก ป้ามลยินดีจะทำหน้าที่นั้น แต่การที่อยู่ๆ จะไปดึงหยกออกมาจากบุ้ง จะเป็นการสร้างโจทย์ขัดแย้งใหม่ เพราะหยกคงไม่ยอมรับ
ป้ามลพูดชัดว่าไม่เห็นด้วยกับวิธีของบุ้ง แต่เข้าใจสาเหตุว่าทำไมจึงทำเช่นนั้น และให้ข้อมูลเพิ่มว่า เคยเสนอความช่วยเหลือเรื่องเงินๆ ทองๆ หลายครั้ง แต่บุ้งปฏิเสธเสมอ
อย่างน้อยที่สุด นั่นแสดงว่าบุ้งไม่ได้เป็นอย่างที่หลายคนกล่าวหา เรื่องนี้ควรถูกบันทึกเอาไว้
แต่สิ่งที่ควรบันทึกก่อนหน้านั้นคือ บุ้ง เนติพร เสน่ห์สังคม คือประชาชนในประวัติศาสตร์การเมืองไทยสมัยใหม่คนแรก ที่เสียชีวิตเนื่องจากการประท้วงอดอาหาร เพื่อแสดงจุดยืนความคิดทางการเมือง
ไม่ควรมีใครต้องตายเพราะความคิดทางการเมือง เรื่องนี้ต้องพูดกี่ครั้งจึงจะเข้าใจ”
(https://www.facebook.com/athikhom.khunawut/posts/6AGN3U4MSXK6)
