เจอคนหลายคน ถามว่า…ป้ามีแรงงจูงใจอะไรที่เข้าไปยืนข้างหยก เสมือนสนับสนุนหยก
บ้างถามว่าให้ป้าบอกด้านดีของหยกสักอย่าง
บ้างก็ถามว่าเด็กที่ไม่อยู่กับพ่อแม่เขากำลังคิดอะไร บ้างบอกว่าคนที่บ้านผมฝากถาม “ทำไมเลือกทำแบบนั้น” ฯลฯ 
ฯลฯ ฯลฯ ฯลฯ ฯลฯ ฯลฯ
สำหรับป้าหลายคำถาม…ถึงตอบก็เหมือนไม่ตอบ เพราะคนถามมีคำตอบในคำถาม บางครั้งปล่อยให้คำถาม ‘สะท้อน’ ความคิดคนถาม เพราะโลกไม่แตกวันนี้
วันพรุ่งนี้ ยังมีอีกหลายวัน รออยู่
สำหรับเด็กบางคน…
“คำตอบอยู่ที่อนาคต ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น เขาพร้อมรับมือ”
แต่ในฐานะผู้ใหญ่หากเด็กเด็ดเดี่ยวเยี่ยงนั้น
เราต้องไม่โดดเดี่ยว ผู้ใหญ่เหี้ยๆ ยังมีคนเคียงข้างมากมาย ทำไมไม่เอ๊ะ
ขอบคุณภาพจากทีมงานแอมเนสตี้
ข้อสังเกตุ สไตล์การเขียนไม่ ‘ป้า’ ธรรมดา ทั้ง Bold และ Decisive ยังกะมนุษยชนวัยก้าวหน้า
