มันเป็นเช่นนั้นเอง... จำไว้คุณ คือ ใคร

”จำไว้คุณ คือ ใคร”

มีข้าราชการเกษียณอายุท่านหนึ่งได้มายืนอยู่ ณ.ที่แห่งนี้ ท่ามกลางผู้เข้าฟังหลายร้อยคน

เขาเป็นอดีตอธิบดีกรมหนึ่ง เขายืนอยู่หน้าเวที..ในขณะที่เขาเริ่มการพูดของเขา..โดยยกกาแฟในถ้วยกระดาษขึ้นมาจิบ

เขาได้ขัดจังหวะในการพูดของเขาว่า…..รู้มั้ยเมื่อปีที่แล้ว ..ผมเป็นอธิบดีที่มีข้าราชการและพนักงานกว่าหมื่นคน ผมได้มาพูดอยู่บนเวทีนี้ ณ.ที่แห่งนี้ เค้าเชิญผมมา โดยบินมาด้วยชั้นธุรกิจ..มีรถไปรับที่สนามบินมาที่โรงแรม..มีคนเช็คอินโรงแรมรอไว้ให้แล้ว..และพาผมขึ้นไปบนห้องพัก

…ตอนเช้ามีคนมารอรับที่ล็อบบี้โรงแรมและพาผมมาที่นี่..ที่ด้านหลังเวที…พาไปห้องพักรอและเสริฟกาแฟผมด้วยถ้วยกระเบื้องหรูหราสวยงาม

แต่ตอนนี้..ผมไม่ได้เป็นอธิบดีแล้ว ผมบินมาด้วยชั้นประหยัด ..นั่งแท็กซี่มาที่โรงแรมและเช็คอินด้วยตัวเอง

…ตอนเช้าผมนั่งแท็กซี่มาที่นี่เอง..เดินเข้าทางด้านหน้า..ถามหาทางเข้ามาหลังเวที..ผมขอกาแฟ..มีใครคนหนึ่งชี้นิ้วไปที่เครื่องทำกาแฟที่มุมห้อง..และผมก็รินกาแฟใส่ถ้วยกระดาษตรงนั้นด้วยตัวเอง

…บทเรียนนี้สอนผมว่า…..”ถ้วยกระเบื้อง” ..ไม่ได้มีไว้สำหรับผม แต่….มันมีไว้สำหรับ"ตำแหน่ง” ที่ผมเป็นต่างหาก

…ส่วนตัวผมมีค่าเหมาะแค่..”ถ้วยกระดาษ”

…เราทั้งหลายมีค่าแค่ “ถ้วยกระดาษ” เมื่อคุณเริ่มประสบความสำเร็จในชีวิต…คุณจะได้รับความสะดวกสบาย…ผู้คนจะเรียกว่า “ท่านครับ..ท่านค่ะ” เค้าจะช่วยคุณ..ถือกระเป๋า ..เปิดประตูให้คุณ ..ชงชา/กาแฟให้คุณดื่ม…ทั้งๆที่คุณไม่ได้ร้องขอ..

…แต่จงจำไว้ว่า… จริงๆแล้ว..นั่นเขาไม่ได้ทำให้คุณ แต่เขาทำให้"ตำแหน่ง” ที่คุณเป็นต่างหาก

…เมื่อคุณก้าวออกไป..เขาจะเอาทุกอย่างไปให้กับคนที่มาแทนที่ในตำแหน่งของคุณทันที
…อย่าลืมเป็นอันขาดว่า….เรามีค่าเหมาะแค่ “ถ้วยกระดาษ” เท่านั้น และต้องปลงให้ได้สำหรับคนส่วนใหญ่ที่คบกันด้วยหน้ากากและตำแหน่งหน้าที่





Berm Faiupara