ร่างกายนี้ มันคงประท้วง แม้แต่น้ำเกลือมันยังไม่ยอมรับเลย
๑๑ พฤศจิกายน ๒๕๖๐
หลังจากกลับจากช่วยน้ำท่วม ที่จังหวัดนครสวรรค์แล้วมีอาการปลายประสาทอักเสบ เริ่มจากที่ตาด้านขวามีอาการเจ็บ
คงจะมาจากขณะเดินทาง ไปช่วยน้ำท่วมทางเรือแล้วมีน้ำจากเรือกระเซ็นเข้าตาด้านขวา
ด้วยความประมาทของเรา แทนที่จะใช้น้ำล้างตา กลับใช้แค่ชายผ้าจีวรเช็ดตาเฉยๆ
พอตกบ่าย เริ่มมีอาการระคายเคืองทางตา
วันต่อมาตามด้วย เริ่มมีอาการเจ็บร้าวระบมไปทั่วใบหน้าและศีรษะ ตามด้วยอาการไข้
อาการเช่นนี้เป็นอยู่สองวัน เห็นท่าไม่ดี เลยต้องกลับวัด
มานอนให้คุณหมอกรกฏให้ยา ให้น้ำเกลือ
หลังจากร่างกายได้รับยา น้ำเกลือไปได้ ๑ ขวด
กะว่าจะตามด้วยน้ำเกลือขวดที่สอง
ปรากฏว่า ร่างกายมีอาการบวม แสดงว่าสังขารนี้มันไม่ยอมรับน้ำเกลือแล้ว
จึงต้องยุติการให้น้ำเกลือ
แล้วหาวิธีกำจัด ขับมันออกด้วยการ ออกเดินตระเวนตรวจงาน
พอได้ฟังเจ้าตั้มรายงานว่า เด็กนักเรียนและประชาชนจากต่างจังหวัดเดินทางมา นั่งรอเพื่อจะเข้าชมทุ่งพระเมรุ ตั้งแต่ตี ๓ ทำให้อยากพาสังขารนี้ ไปที่เต็นท์หมายเลข ๙ เพื่อคุมการทำอาหารเลี้ยงประชาชนของพ่อ
แต่พอจะออกเดินทาง อาการทางกายกลับไม่ดี
เลยต้องกลับมานั่งเขียน บทความและเจริญสติ ดูจิต ของตนว่า
ยังมีอารมณ์ห่วงหวงสังขาร นี้อยู่หรือเปล่า
ดีที่ยังมีธรรมมานุสติ ปรากฏขึ้นด้วยคำว่า
สัพเพ สังขารา อนิจจา
สังขารทั้งหลาย ทั้งปวง ไม่เที่ยง
สัพเพ ธัมมา อนัตตาติ
ธรรมทั้งหลาย ทั้งปวง ไม่ใช่ตัวตน
พุทธะอิสระ
หลวงปู่พุทธะอิสระ (Buddha Isara)
ooo
Tama Memetchi ร่างกายคงจะรับอะไรที่ดีๆไม่ได้นะครับ ลองเอาอะไรเลวๆใส่เข้าไปน่าจะเข้ากันได้ดี
Saiseema Phutikarn นั่งจ้องจอพิมพ์ได้ยืดยาว ไม่น่าจะเป็นอะไรมาก
Tewarit Bus Maneechai ตอนแรกนึกว่าโพสต์เก่า คราวก่อนก็โพสต์ประมาณนี้ มลน่าจะหลายครั้งแล้วอะ
Wisnu Ticho #ลาก่อย