ผมไม่ทราบว่าพี่คนนี้คือใคร แต่พี่นั่งอยู่หน้าห้องน้ำของสนามบินดอนเมืองอาคารใหม่ซึ่งเพิ่งสร้างเสร็จ ภาพพี่นั่งเหนื่อยล้ากับพื้นสองวันทำให้ผมสงสัยว่าการท่าอากาศยานคงไม่สละพื้นที่ไม่กี่ตารางเมตรทำห้องพักให้พี่และเพื่อนร่วมอาชีพพี่อีกหลายร้อย ทั้งที่พี่ก็เหมือนคนทำงานอาชีพอื่นที่ควรมีที่นั่งพักขณะทำงาน
ผมเห็นพี่นั่งตรงนี้สองวัน ไม่รู้ว่าพี่คิดอะไร แต่พี่เหม่อมองไปที่เครื่องบินทุกครั้งที่เห็น พี่ทำงานในสนามบิน แต่โอกาสที่พี่จะได้ขึ้นเครื่องบินไปดูโลกหรือหาคนที่พี่รักคงมีนิดเดียว
กระจกไม่ได้แค่กั้นพี่กับเครื่องบิน แต่กระจกตอกย้ำว่าพี่อยู่ในโลกแบบต่ำติดพื้นซึ่งไกลมากจากคนที่ล่องลอยอยู่สูงในสังคม
ผมเชื่อว่าผู้หญิงในสังคมไทยมีสภาพแบบพี่เป็นล้าน มีชีวิตอยู่ตามพื้นดิน เป็นละอองฝุ่นที่มีหน้าที่ทำงานซึ่งไม่มีใครเห็น เป็นแรงงานราคาถูกซึ่งไม่มีใครใส่ใจ และพี่หรือคนอย่างพี่ถูกกำแพงกระจกที่มองไม่เห็นขวางกั้นพี่จากการเลื่อนสถานะและความใฝ่ฝันทั้งปวง
วันนี้เป็นวันสตรีสากล เซเลบบางคนมีความสุขกับการพูดถึงสิทธิผู้หญิงในงานรัฐ บางคนร่วมโต๊ะกับองค์กรระหว่างประเทศคุยเรื่องผู้หญิง บางคนไปงานเลี้ยงในโรงแรมเพื่อรำลึกวันสตรีสากล บางคนรับรางวัลผู้หญิงเก่ง ผู้หญิงดีเด่น ผู้หญิงแห่งยุค ฯลฯ และมีคนอีกเยอะที่ทำเพื่อผู้หญิงโดย "ไม่ต้องพูด" หรือ "ไม่ได้พูด" เรื่องผู้หญิงเหมือนอีกหลายคน
ทุกคนมีวิถีทางที่ไม่เหมือนกัน
ในวันสตรีสากล ผมอยากมีความสามารถเอื้อมมือไปยกมือไหว้พี่และคนแบบพี่ แม่บ้านที่ชงกาแฟตามออฟฟิศ ขัดห้องน้ำให้ผมใช้ ล้างจานที่ผมกิน ตัดเย็บเสื้อผ้าให้ผมสวมใส่ ผมรู้ว่าอย่างดีที่พี่และเพื่อนพี่หวังได้ในยามแก่ชราคือมีงานรับจ้างเล็กๆ น้อยๆ เพื่อจะได้ไม่อดตาย สังคมไม่ปฏิบัติกับพวกพี่อย่างที่พี่สมควรได้ แต่ผมหวังว่าสภาพแบบนี้จะต้องหมดไป ไม่ในวันใดก็วันหนึ่ง และพี่กับคนแบบเพื่อนพี่จะต้องได้อยู่ในสังคมที่พี่ไม่ต้องนั่งพื้นอีกต่อไป วันที่พี่ได้พูดเรื่องของพี่ด้วยตัวพี่ วันที่ไม่มีผู้หญิงเด่นดังคนไหนพูดถึงพี่แทนตัวพี่เอง
ขอบคุณพี่ครับ
