เรื่องราวของโสภณ จดหมายจากเรือนจำ - อานนท์ นำภา

ยูดีดีนิวส์ - UDD news
6d
·
จดหมายจากแดน 4 ฉบับลงวันที่ 24 พ.ย. 66 'อานนท์' ชวนคนอ่านเดาตอนจบพล็อตนิยายฉบับนี้ ฉบับหน้าจะมาเฉลย
.
ตามที่นายอานนท์ นำภา ทนายความจากศูนย์ทนายความเพื่อสิทธิมนุษยชน ซึ่งขณะนี้ถูกคุมขังอยู่ที่เรือนจำพิเศษกรุงเทพ ภายหลังศาลอาญาพิพากษาจำคุก 4 ปี ปรับเป็นเงิน 20,000 บาท โดยไม่รอลงอาญา ในคดี #มาตรา112 เมื่อวันที่ 26 กันยายน 2566 เหตุจากการขึ้นปราศรัยใน #ม็อบ14ตุลา63 นั้น
.
ล่าสุดวันนี้ (24 พ.ย.66) เพจเฟซบุ๊ก “อานนท์ นำภา” ได้มีการโพสต์ภาพจดหมายเขียนด้วยลายมือของอานนท์ นำภา และข้อความระบุว่า จดหมายฉบับลงวันที่ 24 พ.ย. 2566
.
"อยากให้ปราณ, ขาลและบรรดาลุง ป้า น้า อา ที่กำลังอ่านจดหมายฉบับนี้ลองเดาดูว่า
พล็อตนิยายเรื่องนี้ของพ่อ มันจะจบลงยังไง"
.
เรื่องมีอยู่ว่า…ทุกเช้าในเรือนจำ แดน 4 จะมีญาติผู้ต้องขังรายหนึ่ง สั่งซื้อนมชมพู จากร้านค้าสวัสดิการส่งมาให้ น.ช.โสภณ (ชื่อสมมติ) พร้อมทั้งเขียน e-mail มาให้ ทุกวันในตอนเช้า พ่อจะเห็น น.ช.โสภณ จิบนมเย็นชมพูและอ่าน e-mail ที่พวกเราเรียกว่า Domimail ด้วยรอยยิ้มและดูมีความสุข น.ช.โสภณเล่าให้พวกเราฟังว่า มันคือของเยี่ยมจากคนรักของเขาที่ให้สัญญาว่าจะส่งนมชมพูมาให้ทุกเช้าแทนความคิดถึงและให้เสมือนว่าไม่อาจมีกำแพงใด ๆ มากั้นความรักและความคิดถึงของเธอได้
.
โสภณติดคุกมาด้วยคดีทางการเมืองหลังศาลตัดสินจำคุก 5 ปี ช่วง 2 ปีแรก คนรักของโสภณนอกจากจะส่งนมเย็นชมพูและส่ง Domimail มาให้กำลังใจแล้ว เธอยังมาเยี่ยมโสภณที่เรือนจำทุกวัน ในวันที่ครบรอบ 2 ปีที่ติดคุก คนรักของโสภณเข้ามาเยี่ยมและบอกกับโสภณว่าเธอต้องไปเรียนต่อต่างประเทศ จะไม่ได้มาเยี่ยมที่เรือนจำเหมือนเดิม แต่จะส่งนมชมพูและเขียนจดหมาย Domimail มาอยู่เหมือนเดิม
.
เมื่อถึงปีที่ 4 โสภณได้รับการพักโทษ ได้ออกจากเรือนจำก่อนกำหนด เขานัดคนรักของเขาให้มารับที่หน้าเรือนจำโดยหวังจะขอคนรักของเขาแต่งงาน แต่พอถึงวันพ้นโทษจริงกลับไร้เงาของคนรักของเขา มีเพียงน้องสาวของคนรักของเขามารอรับ น้องสาวของคนรักของโสภณบอกความจริงกับโสภณว่าความจริงแล้วพี่สาวได้เสียชีวิตด้วยโรคมะเร็งไปแล้วปีครึ่งและได้สั่งเสียไว้ไม่ให้บอกข่าวกับโสภณ โดยขอให้น้องเป็นคนเขียนจดหมาย Domimail มาให้กำลังใจแทน ส่วนนมเย็นสีชมพู คนรักของโสภณได้สั่งซื้อล่วงหน้าให้ร้านค้าส่งให้ โสภณตลอด 5 ปี
.
คนรักของโสภณไม่อยากให้เขาเสียใจหรือทำร้ายตัวเองในคุก อยากให้โสภณรักษาชีวิตจนพ้นโทษออกมาใช้ชีวิตข้างนอกและเริ่มต้นชีวิตใหม่ รวมทั้งออกมาต่อสู้ตามอุดมการณ์ให้สำเร็จ ปราณ, ขาล และลุง ป้า น้า อา คิดว่าพล็อตนิยายเรื่องนี้จะจบอย่างไร ลองเขียนเล่ามาให้พ่อฟังบ้างนะ ไว้จดหมายฉบับหน้าพ่อจะมาเฉลยให้ฟัง
.
รักและคิดถึงทุกคน
อานนท์ นำภา
24 พ.ย. 66 แดน 4
#UDDnews #ยูดีดีนิวส์ #อานนท์นำภา #สิทธิประกันตัว

.....
อานนท์ นำภา
3d·

เรื่องราวของโสภณและนมเย็นสีชมพู ตอนที่2
.
จดหมายจากเรือนจำฉบับลงวันที่ 27 พ.ย. 2566
.
.
ต่อจากฉบับที่แล้วเรื่องพล็อตนิยายเรื่องนมเย็นสีชมพู คงมีหลายคนเดาว่าหลังจากที่โสภณพ้นโทษก่อนกำหนดและได้รู้เรื่องราวทั้งหมด โสภณกับน้องสาวของคนรัก เขาอาจสานสัมพันธ์กันต่อเพราะทั้งสองได้คุยกันผ่านจดหมาย Domimail กว่าหนึ่งปีแต่เรื่องมันไม่ได้จบแบบง่ายง่ายขนาดนั้นเพราะหลังจากโสภณพ้นโทษได้เพียงสองเดือน เขาถูกจับและถูกส่งตัวมาที่แดน 4 อีกครั้ง
.
ในวันที่โสภณเข้าแดนพวกเรารู้สึกแปลกใจและแปลกตามากเค้าดูผอมโซสายตาเหม่อลอยพวกเราถามเขาว่าเกิดอะไรขึ้นเขาทอดสายตาเหม่อลอยแล้วเล่าให้พวกเราฟังว่า หลังจากที่เขาพ้นโทษออกไปเขารู้สึกสับสนและหมดหวังรวมทั้งรู้สึกผิดต่อการจากไปของคนรัก เค้าอยากกลับมาติดคุกเพื่อรอรับของฝากที่คนรักของเค้าซื้อให้มันคือสิ่งเดียวที่เสมือนความรู้สึกที่ส่งผ่านกาลเวลามาถึงเขาตอนนี้
.
อย่างน้อยก็เป็นช่วงเวลาสั้นสั้นสุดท้ายที่นมเย็นสีชมพูจะได้ทำหน้าที่ของมันเค้าเล่าต่อไปว่าเขาได้เจอกันกับคนรักครั้งแรกในกิจกรรมขายกุ้งของวีโว่ที่สนามหลวงในช่วงปีใหม่ปี 2564 คนรักของเขาเป็นอาสาสมัครมาร่วมทีมขายกุ้งกับเขา
.
ในวันนั้น มีการสลายการชุมนุมทั้งสองวิ่งหนีคฝ. โสภณถูกจับในเย็นวันนั้นคนรักของเขาวิ่งหนีไปได้ตกเย็นมีการควบคุมตัวคนที่ถูกจับที่สโมสรตำรวจคนรักของเขากลับมาเยี่ยมและซื้อนมเย็นสีชมพูมาให้ จากนั้นทั้งสองจึงขอแอด Facebook กัน ร่วมกันชุมนุมอีกหลายครั้งและรักกันในที่สุด
.
โสภณรู้ดีว่านมเย็นสีชมพูจะถูกส่งมาในทุกเช้าอีกแค่ 10 เดือนซึ่งก็คือวันสุดท้ายที่เค้าจะพักโทษจริงๆในคดีแรกที่ได้รับการพักโทษไปและนมชมพูจากคนรักของเขาก็ถูกส่งมาในทุกเช้าจริงๆ ในทุกเช้าจะมีเสียงประกาศหน้าแดนให้โสภณมารับนมเย็นสีชมพูที่ต่างจากช่วงสี่ปีแรกคือวันนี้ไม่มีจดหมาย Domimail แล้ว
.
ความรักความคิดถึงของคนสองคนถูกส่งผ่านกาลเวลาตลอด 10 เดือนแต่อีกด้านหนึ่งโสภณเริ่มมีอาการเหม่อลอยมากขึ้นและต้องอาศัยยาจากสถานพยาบาล ร่างกายเริ่มทรุดลงทุกวันเค้าเดินเหมือนคนเสียสติรอบแดนและเริ่มพูดกับตัวเองคนเดียวกระทั่งครบวันสุดท้ายที่นมเย็นสีชมพูจะถูกส่งมา เสียงประกาศจากหน้าแดนให้มารับนมเย็นแก้วสุดท้ายแต่คราวนี้นมเย็นสีชมพูมาพร้อมกับจดหมาย Domimail ฉบับหนึ่ง…?
.

.....
อานนท์ นำภา
2d·

จดหมายฉบับลงวันที่ 28 พ.ย. 2566
.
เรื่องเล่าของโสภณ (ตอนที่3)
.
โสภณที่รัก
.
ขณะที่นายได้อ่านจดหมาย Domimail ฉบับนี้เราคงอยู่คนละโลกแล้ว เราเขียนจดหมายฉบับนี้ตอนที่รอเข้าห้องผ่าตัดครั้งสุดท้ายก่อนจบการรักษาและเมื่อยาสลบออกฤทธิ์ เราก็ไม่รู้จะมีพรุ่งนี้สำหรับเราอีกไหม
.
เรายังคิดถึงวันแรกที่เจอนายที่แยกปทุมวันในการชุมนุมเมื่อวันที่ 17 ตุลาคม 2563 นายคงจำเราไม่ได้ เราคือนักศึกษาที่ไปร่วมชุมนุม ยืนอยู่ระหว่างคฝ.กับผู้ชุมนุม ตอนคฝ.ฉีดน้ำสลายการชุมนุม พวกเราระดมร่มจากเพื่อนๆ “ขอร่มหน่อยๆ” นายคือคนที่คว้าร่มที่โยนลงมาจากสะพานลอยมากันน้ำให้เรา
.
เรายังจำภาพนายได้เด็กหนุ่มในชุดนักศึกษาแพทย์ตัวผอม แว่นหนา ท่าทางดูเก้งก้างแต่ดูกล้าหาญดีจากวันนั้นการชุมนุมขยายตัวไปทั่วประเทศ เราได้เจอนายอีกครั้งในวันที่ 17 ของเดือนถัดมาที่หน้ารัฐสภาแยกเกียกกาย ท่ามกลางกระสุนยางและแก๊สน้ำตา
.
นายโดนแก๊สน้ำตาจนเผลอทำแว่นหล่นหายในที่ชุมนุมเราคือผู้หญิงที่วิ่งจุงมือนายมาล้างตาที่รถแพทย์อาสา นายดูบ้าดีที่อุ้มเป็ดยางอัดลมไปกันน้ำที่ฉีดมาจากรถจีโน่ ตอนที่แพทย์อาสาถามชื่อนายเราจึงรู้ว่านายชื่อโสภณและเย็นวันนั้นเราจึงไปแอบส่อง Facebook ของนายจนรู้ว่านายจะไปชุมนุมอีกครั้งในช่วงปีใหม่จัดโดยวีโว่ เราจึงตั้งใจไปเจอนาย ไปขายกุ้งกับนาย
.
ขอบคุณสำหรับทุกเรื่องที่เราผ่านพ้นมาด้วยกัน การต่อสู้ของคนรุ่นเรามันไม่ง่ายเลย เราอยากให้นายมีพลังและรักษาพลังไว้ต่อสู้ เรารู้ว่าหากวันนี้เราเป็นอะไรไปนายคงเสียใจมากจนอาจทำอะไรบ้าๆในคุก เราจึงขอให้น้องสาวช่วยเขียนจดหมาย Domimail แทนเราให้เหมือนว่าเรายังมีชีวิตอยู่ ส่วนนมชมพูเราสั่งซื้อกับร้านค้าให้ส่งให้นายในคุกตลอด5 ปีที่อยู่ข้างในเพื่อแทนความคิดถึงและให้เหมือนว่าเราได้อยู่ใกล้ๆกันทุกวัน
.
ถ้าพรุ่งนี้สำหรับเราไม่อาจมี นายต้องรับปากว่าจะรักษาชีวิตเอาไว้เพื่อต่อสู้เปลี่ยนแปลงสังคมที่แข็งแกร่งให้เป็นสังคมที่งดงามมีเสรีภาพให้คนมีความเท่าเทียมกัน อยากบอกว่าเรารักนายและจะรักตลอดไป
.
โรส

.....

อานนท์ นำภา
1d

“หลังจากที่โสภณได้อ่านจดหมาย Domi-mail ฉบับนี้ เขาก็สัญญากับตัวเองว่าจะเลิกทำตัวซังกะตาย กลับมากินข้าว ออกกำลังกายและเลิกรับยากล่อมประสาทจากสถานพยาบาล จดหมายฉบับนั้นได้เปลี่ยนให้สู่คนกลับมาเป็นโสภณที่มีพลังจะเปลี่ยนเปลี่ยนแปลงสังคมอีกครั้งหลังจากนั้นอีกสามปีต่อมาเขาก็พ้นโทษได้รับการปล่อยตัวท่ามกลางข่าวว่าจะมีการเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่ทางการเมือง”
.
29 พฤศจิกายน 2566 ถึงปราณและอิสรานนท์ลูกรัก
.
พล็อตเรื่องของนิยายดูเหมือนจะจบลงตรงนี้ ทว่ามันก็เหมือนนิยายเรื่องใหม่ก็กำลังจะเริ่มเริ่มต้นเช่นกัน ในวันที่พ่อเขียนจดหมายฉบับนี้มีอยู่ เรายังมีนักโทษทางการเมืองที่ถูกขังในคุกรวมๆ มากกว่า 40 คน มีคนที่โดนฟ้องและกำลังจะเดินเข้าคุกอีกหลายร้อย รวมทั้งมีผู้ลี้ภัยทางการเมืองอีกมากมายนัก
.
20 ปีของความขัดแย้งทางการเมือง ยิ่งนานวันยิ่งทวีอย่างรากลึกลงไปทุกทีแต่ยิ่งขยายและลงลึกเราก็ได้เห็นปัญหาในทุกมิติของสังคมนี้
.
พล็อตนิยายนี้เกิดขึ้นจากเรื่องจริงเพียงเสี้ยวหนึ่งของนักโทษทางการเมือง ที่มีฉากหลังเป็นการต่อสู้ของคนรุ่นใหม่ในช่วงสองถึงสามปีที่ผ่านมา ในนิยายโสภณอาจได้รับการปล่อยตัวไปแต่ในเรื่องจริงน้าเก็ทโสภณยังคงถูกดำเนินคดี 112 อีกหลายคดีและหากไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลงน้าเก็ทอาจต้องติดคุกมากกว่า 20 ปี
.
พวกเรานักโทษทางการเมืองในคุกไม่เคยเสียใจในการต่อสู้พวกเราดูแลกันและกันอ่านหนังสือกินข้าวออกออกกำลังกายเพื่อรอวันที่จะได้ออกไปต่อสู้ร่วมกับเพื่อนๆ ข้างนอกอีก
.
ครั้งเช้านี้ยังมีนมเย็นสีชมพูถูกส่งมาเช่นทุกวันน้าเกโสภณน้าทีพ่อและนักโทษการเมืองทุกคนขอส่งพลังใจจากข้างในผ่านจดหมายโดยมีเมลฉบับนี้ ฝากผ่านปราณและอิสรานนท์ถึงเพื่อนๆทุกคน จงมีพลังและสู้เพื่อเปลี่ยนแปลงสังคมเอาไปพร้อมกับเราข้างใน