วันอาทิตย์, กันยายน 03, 2566

การเมืองยุค Bullshit จริงๆ


Fah Borkan
7h
·
C A R E : คิด เคลื่อน ขี้
ผมไม่ได้ติดตาม อีเว้นท์ของ ด้วง ปาขี้
เพียงแต่เศร้าใจ หดหู่ หลายเรื่องในการเมืองครั้งนี้
ผมพึ่ง เม้นท์ขอบล็อคพยาบาลวัยกลางคนไปคนนึง
รำคาญตัสนางมาขึ้นฝีด พร่ำรำพรรณความดีทักษิณ
ทั้งๆที่ ทักษิณคือตัวอย่างเลวๆในเรื่องของ
ความเหลื่อมล้ำในประเทศนี้ อย่างที่สุด
มันมากราบแผ่นดินต้นปี 2551
แล้วบินหนีคุกปลายปี เพราะทนายติดคุก
สินบนถุงขนม 2 ล้าน ผ่านไป 15 ปี
บินด้วยเจ็ทส่วนตัวมามอบตัว 13 ชม.
แล้วมานอนรอ การลดโทษที่ชั้น 14 รพ.ตำรวจ
จากคุก 10 ปีมาเหลือ 8 ปี สุดท้ายแค่ 1 ปี
อัปรีย์ตรง มีข่าวทนายถุงขนม 2 ล้านจะเป็น รมต.ว่ะ
สัส ! เอ๊ย แมร่งใหญ่จริงๆ ตระกูลเหี้ยๆนี่
คนโง่ๆอย่างกูยังอ่านขาดถึงความเหี้ย เพื่อไทย
ถึงได้สมเพชอ้ายเซเลบส้นตีนที่ทะยอยลาออกชิบหาย
กูไม่ได้ตื่นเต้นกะมุกปาขี้วัว Bullshit ของอ้ายด้วง
นอกจากอดคิดถึง อ้ายขาประจำคลับเฮ้าส์แป้งเด็กแคร์
สามีพี่ป้อมหายจ้อยไปเลย ไม่โผล่อีเว้นท์ปาชี้ด้วย
นี่คือการเมืองยุค Bullshit จริงๆ
ถามฝรั่งว่า ตอแหลนี่ ฝรั่งใช้คำว่าอะไรดี
เขาบอก Bullshit หรือ ขี้วัวกระทิง นี่แหละ ใกล้เคียงสุด
ช่วงหาเสียงมันไล่ตอแหลมาตั้งแต่ ชลน่าน ภูมิธรรม
เศรษฐา แพทองธาร ณัฐวุฒิ จาตุรนต์ เรื่อยไป
เริ่มต้นที่ ความเหลื่อมล้ำ
จบลงที่ ครม.ตอแหล
แล้วจะเหลือเกียรติยศอะไรให้เด็กมันเคารพวะ
คิด เคลื่อน ขี้…จริงๆ
ฟ้า บ่กั้น