“อย่าบูลลี่พระบวชใหม่หรือสามเณรของวัดอื่นเลย วัดมึงเอาแม่ชีใหม่มาเป็นหัวหน้าครอบครัวให้พระแก่ทั้งวัด มึงยังไม่รู้ตัวอีก” จุดเด่นของข้อความนี้ไม่ใช่ ‘ชี’ หรือ ‘เณร’ แต่เป็น “พระแก่ทั้งวัด” มันชี้ให้เห็น ‘สภาพ’ ในวัดของตัว
ดังที่ Atukkit Sawangsuk วิแคะไว้ว่า ในทางการเมืองของยุคเปลี่ยนแปลง เพื่อไทย “ไม่มีตัว คนที่มีบทบาทเข้มข้นทางประชาธิปไตย มีแต่พี่อ๋อย (จาตุรนต์ ฉายแสง-ซึ่งยังไม่รู้จะ ‘ได้’ ที่ลงตรงไหน) กับณัฐวุฒิ (ใสยเกื้อ-ซึ่งถูกตัดสิทธิ)”
แล้วเวลานี้ “คนที่ต้องการเปลี่ยนแปลงก็จะไม่เลือกอยู่ดี ก้าวไกลล้มเหลว ไม่เลือกก้าวไกลก็ข้ามไปเลือกพรรคก้าวล่วงของครูใหญ่” เออใช่ น้าถึกพูดอีกก็ถูก (ติ่งเพื่อไทย) อัด “สี่ปีข้างหน้า ตอนเด็กอายุ ๑๔ วันนี้ ได้เลือกตั้ง มันจะเลือกใคร”
ฉะนั้นพระบวชใหม่ได้เป็นเจ้าอาวาส ไม่ใช่ว่าเขา ‘ริ’ แต่เพราะชาวบ้านทั้งละแวกต้องการอย่างนั้น จะต่างกันสิบเสียงไม่สำคัญเท่า เขาพุ่งพรวดขึ้นมากว่า ๑๐๐ เปอร์เซ็นต์ ชนะแบบบัญชีรายชื่อเสียด้วย ตนเองกลับไปพ่ายพวกที่หน้าตาคล้ายๆ กัน
“ลึกๆ แล้ว อดิศร เพียงเกษ ก็ยังหวัง ว่า (ในการเลือก) นายกฯ ก็ยังมีสิทธิพลิกได้” นี่ไงที่บอกว่า “ผมคนหนึ่งไม่รู้จะงดออกเสียงหรือไม่” ไม่มีอะไรมากไปกว่า เป็นเพื่อนกันแล้วยังป่วน เผลอๆ ล้มกระดานกลับไปหา ‘ดีลเดิม’
ฉะนั้นในการต่อสู้กับศัตรูแท้จริง สองรองประธานสภาฯ ก็ ‘สวี้ทดีล’ แล้วละ พอถึงตอนแบ่งรัฐมนตรี คีย์สำคัญอย่างที่อธึกกิตว่า เข้าท่าอยู่ น้องนั้นแบ่งกันตามถนัด ไม่จำเป็นต้อง ๑๔/๑๔ อย่างที่ ‘ภูมิธรรม’ ยื่นไว้ก็ได้ เจียดไปให้พรรคเล็กบ้างก็ดี
(https://www.thairath.co.th/news/politic/2703697, https://www.facebook.com/thanapol.eawsakul/bdmKYk7Ch2l และ https://www.facebook.com/baitongpost/w3wTvCA7ofMP)
