ในการดีเบท ๑๐ พรรคการเมืองที่สยามพารากอน สำหรับการเลือกตั้งปีนี้ วรงค์พูดถึงข้อเสนอ ‘การปลดล็อคท้องถิ่น’ ของพรรคฝ่ายก้าวหน้า ว่าเป็นความกังวลใจของตน เพราะจะนำไปสู่การเลือกตั้งผู้ว่าราชการจังหวัด
ที่มีอำนาจอย่าง ‘ผู้ว่าการรัฐ’ อเมริกัน “ต่างจากผู้ว่าราชการกรุงเทพมหานคร (กทม.) หรือผู้ว่าราชการที่ประเทศญี่ปุ่น ตนมองว่าสิ่งนี้คือกระบวนการนำพาประเทศไปสู่ระบอบสาธารณรัฐ” นั่นจากรายงานของ THE STANDARD
สิบปีที่แล้ว วรงค์เป็นคนละคนเชียวละ ครั้งนั้นแสดงท่าว่าซึมซับในประชาธิปไตยเสียจริง กล่าวถึงนโยบายสำหรับปฏิรูปประเทศ ๗ ข้อ ภายใต้การนำของ สุเทพ เทือกสุบรรณ หัวหน้า กปปส. หนึ่งในนั้นคือข้อ ๓ “การเคารพในอำนาจของประชาชนอย่างแท้จริง”
เขาว่า “ประชาชนต้องสามารถถอดถอนนายกรัฐมนตรี รัฐมนตรี และ ส.ส.แบบระบุระยะเวลาได้ การปกครองของบ้านเมืองจะต้องถูกกระจายไปยังท้องถิ่น เช่น ทุกจังหวัดจะต้องมี #การเลือกตั้งผู้ว่าฯ” เนื่องจากการแต่งตั้งทำให้เกิดทุจริต ซื้อขายตำแหน่งกัน
นอกจากพูดแบบถ่มน้ำลายรดหน้าตัวเองแล้ว วรงค์ยังพูดปด มุสา และปั้นน้ำเป็นตัวอย่างร้ายกาจ อย่างเช่นการกล่าวหา ธนาธร จึงรุ่งเรืองกิจ ประธานคณะก้าวหน้า ว่าสนับสนุน “ขบวนการล้มล้างและด้อยค่าสถาบันพระมหากษัตริย์”
จากการที่เมื่อ ๑๐ สิงหาคม ๒๕๖๓ ในการชุมนุมของนักศึกษาและกลุ่มคนรุ่นใหม่คณะราษฎร ๒๕๖๓ มีการประกาศข้อเสนอและเรียกร้อง ๑๐ ข้อ เพื่อปฏิรูปสถาบันกษัตริย์ อันรวมถึงการยกเลิกกฎหมายอาญามาตรา ๑๑๒ และรัฐธรรมนูญมาตรา ๖
การนั้นทำให้วรงค์ถูก ทั้ง ธนาธร จึงรุ่งเรืองกิจ และ พิธา ลิ้มเจริญรัตน์ ปัจจุบันเป็นหัวหน้าพรรคก้าวไกล ฟ้องร้องฐานหมิ่นประมาท วรงค์เขียนเฟชบุ๊คถึงการถูกฟ้องตามประมวลกฎหมายอาญา ม.๓๒๘ นี้ว่า “เอากม.มาปิดปาก” ทั้งที่ “เป็นการต่อสู้ทางความคิด”
ทว่าเป็นการต่อสู้ทางความคิด ชนิดที่เขาเอาความคิดแบบอนุรักษ์สุดโต่งไปครอบงำละกดดันต่อความเห็นต่าง ทำให้มีผู้เสียหายระดับหัวหน้าพรรคและอดีตหัวหน้าฯ ทั้งทางอาญาและแพ่ง ป้ายราคาจึงต้องสมน้ำสมเนื้อที่ ๒๔ ล้านกับอีก ๖ หมื่นกว่าบาท
(https://prachatai.com/journal/2023/05/103934 และ https://mgronline.com/daily/detail/9570000137604)
