สมเด็จพระนางเจ้าศศิเฌอปรางวัชรสุภางควดี พระบรมราชินีนาถ
October 23
หลังจากที่มีนางหิวแสงนางหนึ่งพูดว่าการที่ในหลวงไปเยี่ยมครอบครัวเด็กที่ถูกยิง จ.หนองบัวลำภู เป็นเพราะในหลวงเป็นตัวแทนของประเทศ การไปเยี่ยมคือการแสดงให้เห็นว่าคนทั้งประเทศให้ความสำคัญและเป็นกำลังใจให้กับครอบครัวเหยื่อ.
สำหรับเฌอ นั่นเป็นตรรกะที่เด๋อ สะเหล่อ ไร้การศึกษามากค่ะ
เพราะภาพที่ทุกคนเห็นไม่ใช่ภาพการเยี่ยม แต่เป็นการไปปรากฏตัวให้ปวงชนกราบ ผลิตซ้ำภาพจำของโฆษณาชวนเชื่อในระบอบการปกครองที่่ว่ากษัตริย์เป็นเครื่องสักการะบูชาของประชาชน เป็นสมมติเทพ
ไม่ใช่เป็นสัญลักษณ์ของประเทศหรือของประชาชนตามที่นางหิวแสงหลอกลวง
ซึ่งหากเราจะถอยออกมาดูภาพรวมของบรรดาพิธีต่าง ๆ ตลอดปี จะเห็นเลยว่า กษัตริย์ประเทศอื่นทุกประเทศ ต้องเป็นตัวแทนของประเทศในการจัดพิธีรำลึกถึงประชาชนที่อุทิศชีวิต เสียสละเพื่อประเทศชาติ
นั่นคือบทบาทของกษัตริย์ที่เป็น personification ของรัฐชาติ เป็นตัวแทนของประชาชนในการรำลึกถึงบรรพชนผู้สร้างชาติ เป็นสัญลักษณ์ของการรวมเป็นหนึ่งของชาติในยามเผชิญกับเหตุการณ์วิกฤติต่าง ๆ
ในขณะที่ประเทศตอแหลแลนด์ พิธีรีตองต่าง ๆ ทั้งปี มีวนเวียนกันอยู่เพียงทำนุบำรุงศาสนาและการจัดพิธีรำลึกถึงบรรพรุษของกษัตริย์
เราเห็นไพร่พลถูกเกณฑ์ไปหมอบกราบสักการะรูปเคารพของบรรพกษัตริย์ราวกับเป็นเทวรูปแห่งลัทธิบูชา แต่ไม่เคยเห็นกษัตริย์ก้มศีรษะเคารพอนุสาวรีย์ใด ๆ ที่เป็นตัวแทนของบรรพชนเลยแม้แต่ครั้งเดียว
นี่แหละค่ะ ความแตกต่างของกษัตริย์ที่เป็น personification ของประชาชนทั้งประเทศ กับกษัตริย์แบบ deification (สมมติเทพ)
ตรรกะของนางหิวแสงจึงกลวงโบ๋เหมือนกีของนางค่ะ
October 23
หลังจากที่มีนางหิวแสงนางหนึ่งพูดว่าการที่ในหลวงไปเยี่ยมครอบครัวเด็กที่ถูกยิง จ.หนองบัวลำภู เป็นเพราะในหลวงเป็นตัวแทนของประเทศ การไปเยี่ยมคือการแสดงให้เห็นว่าคนทั้งประเทศให้ความสำคัญและเป็นกำลังใจให้กับครอบครัวเหยื่อ.
สำหรับเฌอ นั่นเป็นตรรกะที่เด๋อ สะเหล่อ ไร้การศึกษามากค่ะ
เพราะภาพที่ทุกคนเห็นไม่ใช่ภาพการเยี่ยม แต่เป็นการไปปรากฏตัวให้ปวงชนกราบ ผลิตซ้ำภาพจำของโฆษณาชวนเชื่อในระบอบการปกครองที่่ว่ากษัตริย์เป็นเครื่องสักการะบูชาของประชาชน เป็นสมมติเทพ
ไม่ใช่เป็นสัญลักษณ์ของประเทศหรือของประชาชนตามที่นางหิวแสงหลอกลวง
ซึ่งหากเราจะถอยออกมาดูภาพรวมของบรรดาพิธีต่าง ๆ ตลอดปี จะเห็นเลยว่า กษัตริย์ประเทศอื่นทุกประเทศ ต้องเป็นตัวแทนของประเทศในการจัดพิธีรำลึกถึงประชาชนที่อุทิศชีวิต เสียสละเพื่อประเทศชาติ
นั่นคือบทบาทของกษัตริย์ที่เป็น personification ของรัฐชาติ เป็นตัวแทนของประชาชนในการรำลึกถึงบรรพชนผู้สร้างชาติ เป็นสัญลักษณ์ของการรวมเป็นหนึ่งของชาติในยามเผชิญกับเหตุการณ์วิกฤติต่าง ๆ
ในขณะที่ประเทศตอแหลแลนด์ พิธีรีตองต่าง ๆ ทั้งปี มีวนเวียนกันอยู่เพียงทำนุบำรุงศาสนาและการจัดพิธีรำลึกถึงบรรพรุษของกษัตริย์
เราเห็นไพร่พลถูกเกณฑ์ไปหมอบกราบสักการะรูปเคารพของบรรพกษัตริย์ราวกับเป็นเทวรูปแห่งลัทธิบูชา แต่ไม่เคยเห็นกษัตริย์ก้มศีรษะเคารพอนุสาวรีย์ใด ๆ ที่เป็นตัวแทนของบรรพชนเลยแม้แต่ครั้งเดียว
นี่แหละค่ะ ความแตกต่างของกษัตริย์ที่เป็น personification ของประชาชนทั้งประเทศ กับกษัตริย์แบบ deification (สมมติเทพ)
ตรรกะของนางหิวแสงจึงกลวงโบ๋เหมือนกีของนางค่ะ
