วันศุกร์, พฤศจิกายน 25, 2565

หน้าที่ของพายุในวันนั้น + อัพเดทอาการพายุ วันที่ 24 พย เวลา 17.00 น.


นิติกร ค้ำชู
7h

หน้าที่ของพายุในวันนั้น
คือ อยู่หัวขบวนเพื่อคุมแนวรักษาระยะ ไม่ให้มีการปะทะกัน เราไม่ได้ไปเพื่อปะทะ เราไม่ได้ต้องการความรุนแรง เราต้องการไปบอกเรื่องราว ก็แค่นั้นเอง
อัพเดทอาการพายุ
วันที่ 24 พย เวลา 17.00 น.
- ไอ มีเสมหะ ตั้งแต่เมื่อคืนจนถึงช่วงเที่ยง แต่พอบ่ายๆก็ดีขึ้น
- ยังคงมีไข้ต่ำ (แต่เจ้าตัวบอกว่ารู้สึกตัวเองปกติ) ผลเพาะเชื้อเลือดกับปัสสาวะวันก่อนยังไม่ออก หมอพยายามจะหาสาเหตุของอาการไข้ ถ้ายังไม่เจอสาเหตุก็น่าจะต้องเจาะเลือดตรวจซ้ำอีก เก็บเสมหะไปตรวจเพิ่มเติม
- ประมาณ 16.00 น. คุณหมอให้ตรวจ โควิด กำลังรอผลแลป
- กลางคืนเริ่มนอนไม่ค่อยหลับ แต่กลางวันอยากนอน บ่นว่าฝันหลายเรื่อง แต่ตื่นมาจำไม่ค่อยได้ พายุประเมินตัวเองว่าสงสัยร่างกายจะเริ่มต่อต้านการนอน อยากออกไปทำอย่างอื่นแล้ว
- อาการตาปริ้นหายไปแล้ว แต่ยังคงบวมอยู่
ลืมตาเองยังไม่ได้ต้องใช้อุปกรณ์ช่วยถ่าง
- ปัญหาตอนนี้คือการปรับสายตา เพราะยังกะระยะไม่ค่อยได้ หยิบจับสิ่งของผิดตำแหน่ง (ต้องใช้เวลาปรับตัว)
- ยังไม่ยืนยันวันออกจากโรงพยาบาล เนื่องจากยังมีไข้อยู่
วันนี้จิตแพทย์เข้ามาประเมินสภาพจิตใจ โดยภาพรวม หมอยังไม่ได้สรุป แต่เบื้องต้นคือกำลังใจดี (กินได้ นอนหลับ) ไม่มีอาการอะไรน่าเป็นห่วงแบบรุนแรง (จิตแพทย์บอกว่าพายุเข้มแข็งมาก)
บางส่วนจากการพูดคุยกับจิตแพทย์
“ พายุบอกว่า ไม่ได้เครียดกับเรื่องตาที่จะมองไม่เห็น วันที่คุณหมอแจ้งผลก็ไม่ได้ลุ้นอะไรมาก เพราะรู้อยู่แล้วว่าน่าจะเป็นแบบนี้ แต่สิ่งที่กังวลคือความรู้สึกของครอบครัว กลัวยายกับตา (พายุเรียกพ่อกับแม่) จะเสียใจ รวมไปถึงกลัวเพื่อน พี่น้องจะเฟล แต่พอครอบครัวเข้าใจและได้โทรมาให้กำลังใจ ก็รู้สึกดีขึ้น ปลดล๊อคความกังวลในใจได้ ตัวเองเป็นคนไม่คิดเล็กคิดน้อย ถ้ามันเกิดขึ้นแล้วต้องยอมรับมัน อย่างน้อยตาอีกข้างก็ยังมองเห็น”
#คฝยิงพายุ #พายุดาวดิน #ดวงตาหนึ่งดวงจะสร้างดาวอีกล้านดวง
.....
นิติกร ค้ำชู
1d

อัพเดทอาการพายุ
23 พย เวลา 17.00 น.
“เมื่อคืนฝันว่าออกไปเจอกับเพื่อน พี่น้องเช่นเดิม”
9.30 น. หมอมาตรวจตาที่ผ่าตัดรอบ 2 เป็นการผ่าตัดซ่อมท่อน้ำตาที่แตก โดยการใส่ท่อซิลิโคนเข้าไป หลังจากนี้อีก 6 เดือน ถึงจะเอาออกและดูผลว่าจะดีขึ้นมากน้อยแค่ไหน ส่วนนี้จะไม่อันตรายมาก แต่น้ำตาจะไหลซึมออกมาให้เรารำคาญ หมอพยายามทำทุกอย่างให้กลับมาเป็นปกติให้ได้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้ แต่คงจะไม่สามารถทำให้กลับมาได้ 100%
เมื่อวานนอกจากผ่าใส่ท่อซิลิโคนแล้ว หมอได้เย็บส่วนหางตากับกลางตาเพิ่มเนื่องจากบวมมากจนเนื้อในตาปริ้นออกมา เลยมีการตัดแต่งและเย็บซ่อมแซมให้ดีขึ้น อีก 2-3 วันถึงจะตัดไหมส่วนหางตาออก ส่วนตรงกลางตาต้องรอประมาณ 2-3 อาทิตย์ถึงจะตัดไหมได้
เนื่องจากพึ่งผ่าตัดรอบ 2 และยังคงมีไข้ต่ำๆตลอด หมอให้เจาะเลือดและปัสสาวะตรวจ ผลแลปยังไม่ออก จึงยังคง “งดเยี่ยม” ต่อไปก่อน เพื่อให้ยาฆ่าเชื้อครบ 7 วัน รวมไปถึงการกลับมาระบาดของโควิด และเป็นความต้องการของพายุเองที่อยากให้ผ่านช่วงนี้ไปก่อน
โดยภาพรวม เริ่มทานข้าวอาหารปกติได้มากขึ้น (วันนี้อยากกินก๋วยเตี๋ยวเนื้อ สั่งเดลิเวอรี่ให้แต่ดันเจอร้านไม่อร่อย) ปวดน้อยลง ชวนคุยมากขึ้น ขอไอแพดเปิด(ฟัง)ซีรีย์ที่ชอบ และเริ่มบ่นเบื่อนอน อยากทำอย่างอื่นบ้าง
.
ความรู้สึกคนเฝ้า
(เรารู้สึกดีที่พายุเริ่มขอทำกิจกรรมอย่างอื่นนอกจากนอน และยอมบอกเล่าความรู้สึกออกมาบ้าง แม้ว่ามันจะคือความเบื่อ ดีกว่านอนนิ่งๆทั้งวันโดยที่เราไม่รู้ว่าภายใต้ความเงียบนั้นคืออะไร…)
#ฝากขอบคุณทุกคนเช่นเดิม