เด็กอาชีวะ เชิญอ่านทางนี้ "วิชาช่างทักษะของสายอาชีวะมันมีดีในตัวมัน แต่โครงสร้างของประเทศไทยมันแค่ไม่เปิดโอกาสเท่าไหร่นัก"

Eakapop Luara
12h ·
เด็กอาชีวะ มาอ่านทางนี้
*****ประสบการณ์3ปีเต็มกับชีวิตหนุ่มโรงงานในบริษัทThaiHonda Manufacturingจำกัด
เหมือนที่ผมเคยไลฟ์สดบอกไปเมื่อเดือนที่แล้ว เกี่ยวกับสายอาชีพที่เราจบมา วิชาช่างทักษะของสายอาชีวะมันมีดีในตัวมัน แต่โครงสร้างของประเทศไทยมันแค่ไม่เปิดโอกาสเท่าไหร่นัก
****แรกเริ่มเดิมทีผมไปสมัครงานที่บริษัทนี้ด้วยสาขาวิชาช่างกลโรงงาน สาขางานซ่อมบำรุงเครื่องจักรกล สุดท้าย บริษัทยัดผมไปอยู่ในฝ่ายการผลิต ผมก็คิดอยู่ในใจเอ๊ะ ยังไง??? สรุปไอที่เรียนมาศูนย์เปล่าหรอนี่
เอาหล่ะ วันนี้จะมาเล่าเรื่อง
****ด้านมืดของ บริษัท ไทยฮอนด้า แมนูเฟคเจอริ่ง Dark side of the Thai Honda Manufacturing.co.Ltd.
ใครที่กำลังจะซื้อ จักรยานยนต์ยี่ห้อฮอนด้า ผมบอกเลยครับ ถอยออกมาก่อนแล้วลองไปดูรถจักยานยนต์จากค่ายอื่นดีกว่า ฟังคำบอกเล่าจากประสบการณ์ตรงจากผมที่เคยเป็นอดีตพนักงานในบริษัทนี้
`******`ผมทำอยู่บริษัทนี้หลายปี ความเหลื่อมล้ำระหว่างพนักงานชั่วคราวสัญญาจ้าง กับพนักงานประจำค่อนค้างสูง
ทำไมผมถึงบอกแบบนี้ ต้องบอกก่อนน่ะครับว่า มันคือเกมส์ของธุรกิจรายใหญ่กับการที่มีกำลังการผลิตสูงแต่จ่ายค่าแรงน้อย ตอนที่ผมสมัครเข้าไปทำงานในบริษัทนี้ช่วงปี 2011 ผมก็เป็นได้แค่พนักงานสัญญาจ้าง
ขอแยกก่อนว่าพนักงานสัญญาจ้างถ้าพูดรวมๆแบบเข้าใจง่ายก็คือ พนักงานชั่วคราวแถมบริษัทสร้างเงื่อนไขอื่นๆย่อยออกไปอีกถ้าทำผิดหูผิดตานิดเดียวเป็นอันจบ บริษัทจะไม่ต่อสัญญาให้สรุปโดนไล่ออกแบบเนียนๆนี่เอง
ผมเป็นพนักงานสัญญาจ้างมาก่อน แรกเริ่มเขาจับผมไปอยู่ในไลน์การผลิตรถจักยานยนต์150ccขึ้นไป วันแรกที่ผมเข้าไปยืนตรงสายพานการผลิต ใบหน้าของพนักงานหลายๆคน อมทุกข์ อึมครึม พึ่งมารู้ทีหลังว่าต้องทำให้ไวให้ทันกับสายพานการผลิตที่มันเลื่อนไปถ้าช้าเกินไปกว่า1วินาทีแล้วทำไม่ทันเป็นอันต้องหยุดไลน์การผลิต ซึ่งนั้นก็จะมีผลต่อตัวพนักงานสัญญาจ้าง ว่าเกิดอะไรขึ้น หัวหน้างานอาจจะหัวเสียไม่พอใจที่ทำยอดเวลาไม่ได้ตามที่หวัง ในการเป็นพนักงานสัญญาจ้างนี่มันเจ็บปวดมากๆน่ะครับ ซึ่งมันจะแตกต่างจากพนักงานประจำมากๆ เพราะพนักงานประจำจะมีสวัสดิการที่บริษัทมอบให้สูงสุด แต่พนักงานสัญญาจ้างแทบไม่ได้อะไรเลยถ้าเทียบกับโครงสร้างสวัสดิการของพนักงานที่ได้บรรจุแล้ว อย่างมากที่เห็นได้ชัดก็นั่งรถบัสฟรีกับตักข้าวฟรีไม่อั้น
ในขณะเดียวกันที่ผมพึงจะทำงานได้สักพักก็เริ่มเห็นการคัดตัวพนักงาน ใครตอแหลดีเลียตีนหัวหน้าเก่งหรือทำตามคำสั่งโดนบังคับทำโอก็ไม่เคยปฏิเสธ พนักงานสัญญาจ้างเหล่านี้จะมีโอกาสกว่าพนักงานสัญญาจ้างคนอื่นๆเพราะอาจจะมีโควต้าในการเสนอตัวเพื่อสอบบรรจุเข้าเป็นพนักงานประจำ(แต่โอกาสน้อยมากๆ) ระยะเวลามันก็ผ่านไป ผมคิดในใจแล้วว่า กูจะมาเป็นพนักงานสัญญาจ้างให้พวกแม่งมากดขี่แบบนี้ไม่ได้แล้ว อะไรว่ะลงแรงหนักกว่าพนักงานประจำ แต่ค่าตอบแทนน้อยฉิบหาย เฮ้ย แรงงานทุกคนควรที่จะได้รับเงินและสวัสดิการเต็มขั้นอย่างเท่าเทียมสิวะ
ทันไดนั้นเอง โรงงานผลิตรถบิ๊กไบค์เปิดแยกไปอีกโรง แน่นอนครับในเมื่อโรงงานพึ่งเปิดใหม่ เขาก็ต้องวางระบบใหม่ มีการประกาศมองหาคนที่มีฝีมือในการบำรุงรักษาเครื่องจักรกล แน่นอนผมมีสกิลนี้เพียบ ก็เลยลองไปสอบคัดตัวในการต่อแผงไฟ380vในการสลับเฟสของมอเตอร์และเขียนวงจรPLCพื้นฐาน ผมทำได้ สุดท้ายผมก็ได้ออกมาจากโซนการผลิตเพื่อเข้าสู่ระดับการเป็นMaintenanceของโรงงาน
ในขณะที่ผมเห็นพนักงานคนอื่นๆทะยอยลาออกกันไปเนื่องด้วยงานที่หนักหน่วง บางคนแค่เถียงกับหัวหน้างานว่าแบบแบบนี้ไม่ถูกนะต้องแบบนี้แบบนั้นนะ หรือบางคนป่วยจริงๆแล้วคนงานขาดทำให้การผลิตเดินไม่สมูท ก็โดนไม่ต่อสัญญาจ้างจนต้องลาออกไปโดยปริยาย ในขณะเดียวกัน ในโรงที่ผมทำมีช่างแค่สองคน คือผมและพี่อีกคน โดยหัวหน้างานหรือผู้จัดการ ก็เอาความเป็นพนักงานประจำมาล่อ ทำนองว่า อยากจะบรรจุไหม ถ้าอยากบรรจุก็ดูแลเครื่องจักรดีๆนะอย่าให้มันหยุดเดินเด็ดขาด!!!! ผมเองกับพี่อีกคนก็ทุ่มเทเต็มที่โดนบังคับทำOTทุกเสาร์อาทิตย์ก็ไม่เคยปฏิเสธ โดยหวังว่าอาจจะเข้าตาหัวหน้างานหรือผู้บริหารที่มาเห็นเราทุ่มเท เพื่อเขาจะได้เปิดโอกาสบรรจุเราเข้าไปเป็นพนักงานประจำโดยรับสวัสดิการจากบริษัทอย่างเต็มที่ไม่ใช่แค่ได้กินข้าวเปล่าฟรีหรือแค่นั่งรถบัสฟรี
ผมทำไป ปีแรกผ่านไป ปีที่สองก็ผ่านไป เข้าปีที่สามเข้าแล้ว เริ่มรู้สึกตัวว่าโรงงานแม่งหลอกกูป่าวว่ะ เชี่ย นานไปล่ะ พนักงานเข้ามาใหม่ ลาออกไปหลายรุ่น ผมนี่เริ่มเห็นท่าไม่ค่อยจะดีล่ะ สักพักมีอยู่วันนึงผมไม่สบาย ไอ่เหี้ย กำธร โพธิ์ประเสริฐ https://www.facebook.com/profile.php?id=100009728763070...
แม่งโทรจิกผมฉิบหายเป็นร้อยๆสาย(บวกกับแม่งโทรประชดผมด้วย) โทรมาจิกตั้งแต่8โมงเช้ายันถึงตอนผมกำลังจะเข้ากะตอนบ่าย4โมงเย็น พอมาถึงที่ทำงาน แม่งด่าผมว่า ทำไมมึงไม่รับสาย มึงรู้ไหมว่าเขาหาวิทยุสื่อสารไม่เจอ(ว1เรียกว2) ผมก็งง คิดในใจไอ่สัสอยากกระโดถีบหน้าฉิบหายแต่ทำไม่ได้เพราะกูอยากจะบรรจุ เดี๋ยวบรรจุแล้วค่อยว่ากัน
เวลามันก็ผ่านไป ผ่านไป ผ่านไป ผ่านไป ผ่านไป
จนผมทำงานในฐานะพนักงานชั่วคราวสัญญาจ้างมาถึงในปีสุดท้าย ผมว่ามันแปลกล่ะ แม่งหลอกให้กูมาซ่อมเครื่องจักรฟรีๆแน่เลย กินวันละสามร้อยกว่าบาท แต่ใช้งานอย่างกะกูรับเงินเดือน8หมื่น
พอมาถึงวันที่9 เดือนพ.ย.2556เป็นวันที่ผมตัดสินใจเด็ดขาดแล้วว่า กูลาออกดีกว่า และออกไปเคลื่อนไหวทางการเมืองอย่างเต็มตัวเพื่อจะได้สร้างแรงกระเพื่อมให้กับนายจ้างทั้งหลายว่า ภายในบริษัทของคุณมึง กดขี่กดทับฉิบหายเลย แรงงานฝีมือดีทำงานดี ตอบแทนทีแม่งนั่งขอทานยังได้เงินเยอะกว่าอีก นั่นก็เป็นอีก1เหตุผลครับที่ผมลาออกกลางคันเพื่อมาร่วมเคลื่อนไหวกับมวลชลคนเสื้อแดงในขณะนั้น
คราวนี้ผมเคลื่อนไหวทางการเมืองอย่างเต็มที่โดยไม่ได้เป็นพนักงานบริษัทนั้นแล้ว ผมคิดเสมอว่าจะหาจังหว่ะแหกโครงสร้างของบริษัทใหญ่ๆที่มันมีกรณีที่คล้ายๆกับผมอยู่เพื่อให้สังคมได้รับทราบและผลักดันให้ภาครัฐรีบเข้ามาแก้ไข แต่ดันนนนนน มาโดนหมายจับมาตรา112ตอนวันที่13ธันวาคม 2556 พอดีเลยต้องหนีลี้ภัยเข้ากัมพูชา
ในขณะเดียวกันที่กระแสผมแรงมากจนนำไปสู่การพลิกแผ่นดินล่าแม่มดผม บริษัทไทยฮฮนด้า ไอ่โรงงานเหี้ยนี่ออกตัวแรงมากกว่าพวก เพราะแม่งกลัวว่ายอดขายมันจะตก และพวกสลิ่มที่ล่าแม่มดผมมันก็ไปขุดรูปในเฟสบุ๊คเก่าของผมที่มันบังเอิญมีรูปใส่เสื้อยูนิฟอร์มฮอนด้าพอดี คราวนี้แม่งก็โยงเลยว่าฮอนด้ากับไอ้ตั้งอาชีวะมันคือพวกกัน
ในขณะที่ผมลี้ภัยอยู่กัมพูชาก็ชิลๆไปเรื่อยๆจนมาถึงNew Zealand ผมก็ได้ยินข่าวทราบมาบ้างว่าเวลาที่เขารับพนักงานใหม่และในช่วงปฐมนิเทศให้กับพนักงานใหม่นั้น ทีมฝ่ายHRจะเอากรณีผมมาฉายวนซ้ำไปซ้ำมาเสมอ ทำนองว่าผมนี่แหละเป็นเหตุทำให้บริษัทแปดเปื้อนไปด้วยกับการล้มเจ้า ไอบริษัทนี่ก็ต้องมองผมเป็นตัวปัญหาทันทีเพราะบริษัทนี้ถวายเงินให้กับสถาบันพระมหากษัตริย์ไปให้ก็ไม่น้อย ไม่รวมตอนที่พระเทพมาเปิดโรงงานอีก และแน่นอนที่สุดเขาต้องอยู่ฝ่ายเจ้า
ผมก็งงนะครับว่า แทนที่เขาจะพูดถึงต้นตอปัญหาว่ามันมาจากการที่คนคลั่งสถาบันพระมหากษัตริย์คลั่งจนเสียสติตรรกะเพี้ยนวิบัติจนไล่ล่าลามจนบริษัทเสียหายไปช่วงปลายปี2556 แต่นี่เหมือนโดยขี้มาใส่ผมทุกครั้งเวลาที่ฉายวีดิทัศน์ที่เกี่ยวกับตัวผม มีพนักงานใหม่ที่เป็นเพื่อนผมก็มีเยอะ ล่าสุดคนนึงก็ถ่ายคลิปตอนที่ประชุมพนักงานใหม่ได้แล้วมีเรื่องของผมอยู่ในนั้น
เดี๋ยวผมจะมาเล่าต่อใน EP ถัดไปครับ สำหรับผมในฐานะที่เป็นผู้บริโภค ผมไม่แนะนำให้ซื้อรถจักยานยนต์รุ่นนี้มาใช้ครับ เนื่องจากวัสดุต่างๆการประกอบถ้าเทียบกับค่ายอื่นๆแล้ว "Shit" น่าสงสารคนที่เป็นพนักงานสัญญาจ้างที่ทำงานอึดและทนจนถึงสัญญาที่สามโดยพวกเขาเหล่านี้หวังว่าสักวันจะได้บรรจุได้รับสวัสดิการที่ดีจากบริษัทเพื่อยกระดับชีวิตครอบครัวที่อยู่ต่างจังหวัดให้ดีขึ้น บางคนอุตส่าห์เดินทางมาจากบ้านนอกเพื่อหางานหาการทำที่มั่นคงแล้วมาเจอระบบแบบนี้ มันแย่นะครับ
ในส่วนของพวกพนักงานประจำที่บรรจุแล้ว พวกนี้มันได้ตามความต้องการแล้วแถมมีสหภาพแรงงานคุ้มครองอีก
เฮ้ออออ!!!!!
***ทำไมงานประกอบถึงดูแย่ เมื่อลองเอาไปเทียบกับรุ่นอื่นๆ บอกก่อนเลยว่าส่วนหนึ่งมาจากการเปิดสายพานการผลิตที่เร็วมากๆใช้กันเป็นหลักวินาที พอพนักงานทำไปเรื่อยๆพอเหนื่อยเมื่อยล้าก็อ่อนแรง แต่ก็ต้องสู้กับไลน์การผลิตที่เลื่อนไปแบบไม่หยุด อันนี้ผมไม่โทษพนักงานนะครับ ผมมองที่ระบบการผลิตเลย เร่งยอดขายบ้าระห่ำ พอเจ้านายญี่ปุ่นสั่งมาไอ้พวกหัวหน้าหรือพวกพนักงานประจำที่อยู่กับพวกงานProductionก็ลงมาเฆี่ยนเร่งยอดการผลิต อีกเนื่องด้วยในตัวพนักงานสัญญาจ้างเองก็อยากจะมีอนาคต อยากได้บรรจุ มันก็เลยกลืนไม่เข้าคายไม่ออกสรุปก็ต้องทน มือลนรานเพราะต้องรีบ พอเกิดปัญหาถ้าไม่เยอะมากก็ปล่อยผ่านไปลงเป็นมอไซด์1คัน
****พอมาเปรียบเทียบกับงานที่ผมทำอยู่ในปัจจุบันที่NEW ZEALAND เอาทักษะแบบเดียวกันที่เคยเอาไปใช้กับThaiHondaมาใช้ สรุปแม่งแตกต่างกันมากๆ ต่างกันHearๆ ผมรับเหมาซ่อมแทร็กเตอร์พวกงานไฮดรอลิค อาทิตย์นึงทำงานแค่3-4วัน นี่ยังไม่รวมพวกงานเดินไฟ หรือรับทำรั้วไฟฟ้าตามฟาร์มอีกนะ แค่4วันกำไรหลังภาษีตีเป็นเงินไทยหลายแสนบาทเลย ไม่รวมกินกำไรค่าอะไหล่อีก เนี่ย!!!!!! ความแต่กต่าง
วันนี้เอาแค่นี้ก่อน....จบ......สวัสดี

https://www.facebook.com/permalink.php?story_fbid=1733166696850266&id=100004708576942