Design for Life ออกแบบเพื่อชีวิต
13h ·
นักข่าว : ในฐานะที่ อ.ลาวัณย์อยู่มาในหลายยุคหลายสมัย อาจารย์มองว่า ทิศทางการเมืองในขณะนี้ควรทางออกไปในทางไหน
“ตอนนี้นะคะ ควรเอานายตู่ เอานายกออกไปให้ได้ เอานายกออกไปนะคะ แล้วแก้กฎหมาย”
“แล้วก็...ควรต้องปฏิรูปสถาบันด้วย”
“เพราะถ้าเราติดตามดูจะรู้ว่า สถาบันกับนายกเค้า เค้าว่อนกันอยู่ตลอดเวลา”
นักข่าว : เพราะงั้นอาจารย์เห็นด้วยกับข้อเรียก 3 ข้อของนักศึกษา
“ใช่ค่ะ เห็นด้วยอย่างมากเลยค่ะ”
“แล้วจดหมายเมื่อวันที่มีม็อบ มีการชุมนุมกันแล้วให้มีจดหมายถึงพระมหากษัตริย์ ถึง ร.10 น่ะนะคะ เค้าไม่ดูเลย แล้วมันจะแก้ไขได้ยังไง”
ทุกคนเงียบ
“แล้วใครจะเป็นคนไปขอให้เค้าแก้”
ทุกคนเงียบอีกอึดใจ นักข่าวท่านนึงเลยตัดบทเปลี่ยนหันไปสัมภาษณ์ อาจารย์ ส.ศิวรักษ์แทน การสัมภาษณ์ของ อ.ลาวัณย์ จึงจบลงเท่านี้ สัมภาษณ์เมื่อ 9 ธันวาคม 2563 คณะกรรมการญาติพฤษภา 35 จัดกิจกรรมแนะนำ "อนุสรณ์สถานพฤษภาประชาธรรม 2535" โดยมี อ.ลาวัณย์ อุปอินทร์ ศิลปินแห่งชาติ ภรรยาของ อ.สมโภชน์ อุปอินทร์ ผู้ล่วงลับซึ่งเป็นผู้ออกแบบอนุสรณ์สถานแห่งนี้ มาทำหน้าที่อธิบาย และเมื่ออธิบายเกี่ยวข้องไปถึงเหตุการณ์โศกนาฏกรรมทางการเมืองนักข่าวจึงถามอาจารย์ว่ามีความคิดเห็นอย่างไรกับสถานการณ์ที่เกิดขึ้นในปัจจุบัน
https://www.matichon.co.th/politics/news_2478630
คลิปสัมภาษณ์ เริ่มนาทีที่ 25
https://youtu.be/aek25383nUI
—————
ลาวัณย์ อุปอินทร์
ผู้หญิงคนแรกของเมืองไทยที่เรียนจบจิตรกรรม ศิลปากร ศิลปินหญิงคนแรกที่ได้รับการยกย่องเชิดชูเกียรติให้เป็นศิลปินแห่งชาติ สาขาทัศนศิลป์ ยิ่งกว่านั้น ได้รับการขนามนามว่าเป็น #ศิลปินแห่งราชสำนัก เนื่องจากทำงานวาดรูปให้กษัตริย์และครอบครัวกษัตริย์อยู่หลายปี
และวันนี้ท่านออกมาสนับสนุนข้อเรียกร้อง 3 ข้อของนักศึกษา และสนับสนุนการปฏิรูปสถาบัน!
อ.ลาวัณย์ เป็นคนใจดี เปิดกว้าง และเป็นคนที่เอาใจใส่ลูกศิษย์ทุกคน แม้แต่ตอนที่อาจารย์เกษียณแล้วก็ยังขอมาสอนวิชาพื้นฐานแบบพวกวาดเส้น เพ้นท์ ให้กับเด็กปี 1 และเรียกรวมทุกอย่างว่า #เขียนรูป เสมอ อาจารย์เคยบอกว่า แก่แล้วอยู่แต่บ้านมันน่าเบื่อ เรายังมีแรงถ่ายทอดอะไรให้เด็กนักศึกษารุ่นใหม่ๆได้ก็ขอทำ ในวัยที่อายุมากแล้ว อาจารย์ก็ยังแข็งแรง ออกทริปวาดรูปนอกสถานที่กับนักศึกษา เดินดูงาน แก้งานเวลาไปวาดรูปในสวน ในป่าเขา หรือทะเล
บ่ายวันนึงในสวนป่าที่เงียบสงบแดดส่องรำไร ทุกคนนั่งกระจายเขียนรูปตามจุดต่างๆ แอดในวัยที่พึ่งพ้นมัธยมมาไม่นาน กำลังพยายามเขียนใบไม้ที่ต้องแสงแดดข้างหน้าอยู่ เขียนแล้วลบ เขียนแล้วลบอยู่เป็นสิบรอบ เสียงอาจารย์ก็ดังขึ้นข้างหลัง อาจารย์คงยืนดูอยู่นานแล้ว
“คุณเข้าใจมันแล้วล่ะ คุณมองเห็นแสง คุณมองเห็นใบไม้แล้ว”
“อ่า ผมว่าผมยังไม่เข้าใจมันครับ มันเขียนยังไงก็ไม่ได้อ่ะครับจารย์” ผมตอบ
“ไม่หรอก คุณน่ะ เข้าใจมันแล้ว แค่คุณต้องสื่อสารสิ่งที่คุณเข้าใจ ออกมาให้คนดูรู้สึกเหมือนที่คุณรู้สึกตอนนี้ให้ได้ นี่คือหน้าที่ของคนเขียนรูป”
“เอ ผมเข้าใจแล้วเหรอ...”
“ใช่ คุณเข้าใจแล้ว เอ้า เขียนเข้า!”
งานนั้นเป็นงานชิ้นแรกที่ผมได้ A และไม่เคยได้อีกเลย ก็ยังคงเป็นเด็กวาดรูปห่วยๆสำหรับอาจารย์อยู่ แต่คำสอนในวันนั้นผมยังจำได้และใช้ในการทำงานเสมอมาจนบัดนี้ ไม่ว่าเครื่องมือหรืองานที่ทำทุกวันนี้จะเป็นอะไร ไปไกลกว่าการเขียนรูปมากมายแล้ว แต่เมื่อต้องลงมือทำ ผมจะมองเห็นสิ่งที่อยู่ตรงหน้าเป็นกระดานเขียนรูปไม่ต่างจากวันนั้นเลย
ที่สำคัญเสียงของอาจารย์ที่พูดกับผมวันนั้นยังชัดเจนในความทรงจำ แล้วเสียงเดียวกันนี้ กำลังพูดวิพากษ์วิจารณ์กษัตริย์และสนับสนุนพวกเราในการเรียกร้องปฏิรูปสถาบัน!
https://www.facebook.com/design4lifeofficial/photos/a.101285738344713/177970877342865/
คลิปสัมภาษณ์ เริ่มนาทีที่ 25
