บทบาทหลักอยู่ที่คอยปกป้องเชิดชูวัตถุโบราณให้อยู่นานออกไปอีกนิด ทั้งรู้ๆ ว่าอีกไม่ช้าชะตากรรมจะเหมือนฟอสซิลแอมโมไน้ท์ เปลือกหอยยุค ๖๖ ล้านปีจากมาดากัสการ์ ที่มีขายออนไลน์คู่ละ ๑๖๙ บาท แล้วสยามสแควร์เอามาใช้ประดับพื้นซีเมนต์ทางเท้า
เขาอ้างว่าการกระจายอำนาจสู่ภูมิภาค “ก็เพื่อเชื่อมโยงการบริหารราชการแผ่นดินให้ยึดโยงกันเป็นหนึ่งเดียว” และ “ดูแลประชาชนอยู่แล้ว” โดยที่ “ต่างฝ่ายต่างทำหน้าที่ของตนเอง” ซึ่งล้วนแต่แจงเหตุผลอย่างขัดแย้งกันในตัวเอง
ทำนองเดียวกับที่รัฐบาลชุดที่รอหัวหน้าพรรคพลังประชารัฐมาเป็นนายกฯ ขัดตาทัพนี้ ตั้งหมอโรคจิต (ที่ชอบออกทีวีสี) ไปเป็นผู้บริหารธนาคารนั่นละ วรงค์คงตั้งใจบอกว่านี่เป็นการปกครองแบบรัฐรวมศูนย์ ซึ่งถูกต้องในการปฏิบัติ แต่ผิดมหันต์ในหลักการกฎหมายที่จัดตั้งไว้
ประธานคณะก้าวหน้าพูดไว้ในการรณรงค์ ‘ปลดล็อคท้องถิ่น’ ระหว่างร่วมรายการไล้ฟ์ที่จัดโดย “The Isaan Record ร่วมกับดาวดินทอล์ก X ขบวนการอีสานใหม่” ว่า “การเลือกตั้งผู้ว่าราชการจังหวัดไม่ใช่เครื่องการรันตีว่า ‘ระบบรัฐราชการรวมศูนย์’ จะหมดไป
เพราะตราบใดที่ผู้ว่าฯ นั้นยังอยู่ในสังกัดและถูกสั่งการจากกระทรวงมหาดไทย...อำนาจในการตัดสินใจเรื่องต่าง ๆ ในท้องถิ่นก็จะยังคงเป็น ‘จากบนลงมาล่าง’ อยู่ดี” ถ้าจะกระจายอำนาจกันจริงๆ ต้องให้ นายกองค์การบริหารส่วนจังหวัด เข้าไปทำหน้าที่ดั่งผู้ว่าฯ
และนอกจากยกเลิกผู้ว่าฯ แล้วก็ต้อง “ยกเลิกตำแหน่งนายอำเภอ กำนัน ผู้ใหญ่บ้าน เพราะมีนายกเทศมนตรีที่บริหารในระดับเทศบาล มีนายกองค์การบริหารส่วนตำบล หรือ นายก อบต. ทำหน้าที่อยู่แล้ว” เพียงแต่ต้องให้งบประมาณและกำลังคนมากขึ้น
ดังนั้นการแสดงความเห็นค้านของวรงค์ จุดประสงค์เพียงแค่คัดค้านข้อเสนอการเปลี่ยนแปลงระบบบริหารราชการส่วนภูมิภาค ไม่อยากให้ไปสู่ระบอบประชาธิปไตยเต็มใบ เก็บรักษาความหลงใหลพึงพอใจสภาพทาสในเรือนเบี้ยที่ปล่อยไม่ยอมไป เอาไว้
(https://www.facebook.com/nationweekend/posts/10159608011620211, https://www.matichon.co.th/politics/news_3325135 และ https://www.prachachat.net/spinoff/science-technology/news-923236)
