Krisadang-Pawadee Nutcharus
6h
เรื่องของตะวัน
ความจริงผมไม่อยากพูดถึงเรื่องของน้องตะวันอีกแล้ว พอดีได้อ่านข้อมูลที่เรือนจำชี้แจงเกี่ยวกับสุขภาพร่างกายของน้องตะวันว่า “มีสุขภาพสมบูรณ์แข็งแรงดีทุกอย่าง”
ผมว่าสิ่งที่เรือนจำแถลงต่อผู้คนนั้นจะจริงหรือเท็จเป็นเรื่องที่กาลเวลาพิสูจน์ว่าใครโกหก
วันนี้ (23 พ.ค. 65)
ทนายความที่ได้เยี่ยมตะวันบอกผมว่า หลังจากอดอาหารมา 30 กว่าวัน น้องมีอาการที่ทรุดหนักลงมาก
ความจริงเธออาจจะยัง แข็งแรง สดใส ร่างกายสมบูรณ์ อย่างที่เรือนจำแถลงก็ได้
แต่สิ่งเหล่านี้ไม่ใช่เรื่องสำคัญมากไปกว่าเหตุผลที่เธออดอาหารทำไม
ผมเจอตะวันหลายครั้งในเดือนเมษายนปีนี้ คุยกันตัวต่อตัวก่อนที่ศาลจะสั่งให้ขังเธอไว้ เธอบอกผมว่าถ้าศาลไม่ให้โอกาสในการต่อสู้คดีโดยสั่งขังเธอไว้ตามคำขอของตำรวจเธอจะอดอาหารเพื่อประท้วงสิ่งที่ไม่เป็นธรรมนี้
เราคุยกันเป็นการส่วนตัวจนผมเข้าใจเธอ
ผู้พิพากษา อัยการ ตำรวจ หรือเจ้าหน้าที่ของรัฐ อาจจะดูแคลนเธอว่าเธออดอาหารเพื่ออยากได้สิทธิในการประกันตัว
ผมอยากบอกว่า “คุณเข้าใจผิด” น้องตะวันอดอาหาร ทรมานร่างกายของเธอเพราะเธอเชื่อว่าสิ่งที่ผู้พิพากษามองเธอว่าเป็นคนผิดและเอาเธอเข้าไปกักขังไว้จะสามารถทำให้เธอยอมจำนนได้
เธอเชื่อว่าเธอจะพิสูจน์ให้ทุกคนเห็นว่าผู้พิพากษาและตำรวจและอัยการต่างหากที่คิดผิด
เธอไม่ได้อดอาหารเพื่อต้องการให้ได้รับการประกันตัวแต่เธอต้องการให้โลกเห็นว่าสิ่งที่ผู้พิพากษา อัยการ และตำรวจ ทำต่อเธอนั้น เป็นสิ่งที่ไม่ชอบธรรม
การต่อสู้ของเธออาจจะดูว้าเหว่และโดดเดี่ยว แต่มันเป็นความจริงที่เด็กสาวอายุ 20 ปี ยอมทรมานตัวเองเพื่อพิสูจน์ความถูกต้อง
เมื่อสองพี่น้องตระกูลไรท์ฝันที่จะบินสิ่งที่เขาได้รับคือการดูหมิ่นเหยียดหยามและความพิการจากการทดลองครั้งแรก หรือกรณีที่เด็กสาวที่ถูกนาซีสังหารเพียงเพราะต้องการต่อต้านเผด็จการ ก็อาจจะดูโดดเดี่ยวและว้าเหว่เช่นเดียวกับเธอ
แต่วันหนึ่งโลกก็จะรู้ว่าสิ่งที่ตะวันและคนที่กล่าวถึงได้ทำนั้นคือคุณูปการอันยิ่งใหญ่
ผมขอยืนยันว่าสิ่งที่ตะวันทำไม่ใช่เพื่อเสรีภาพของตัวเองแต่เธอทำเพื่อเสรีภาพของคนอื่น
ผมจำเป็นต้องพูดความจริงว่าถ้าเธอต้องเสียสละไปในการต่อสู้ครั้งนี้ ถ้าพวกเราไม่ทำอะไรสักอย่าง เราไม่มีสิทธิที่จะเสียใจ
